Η επεξεργασία του προγραμματικού πλαισίου της δημοτικής παράταξης «Ρέθυμνο – Αλληλεγγύη – Ανατροπή» έγινε υπό το πρίσμα του κεντρικού ζητούμενου της ανατροπής της πολιτικής των μνημονίων και του Καλλικράτη και της λειτουργίας του Δήμου ως θεσμού αδιαμεσολάβητης λαϊκής συμμετοχής και συναπόφασης, όχι ως ιμάντα μεταβίβασης στο τοπικό πεδίο των εθνικών και υπερεθνικών πολιτικών. Ένας τέτοιος στόχος έχει ως θεμελιώδη προϋπόθεση την άμεση συμμετοχή του πολίτη, τη συλλογική δράση, την αλληλεγγύη και δεν μπορεί να επιτευχθεί μέσω της εκχώρησης του δικαιώματος αποφάσεων σε ηγεσίες και αντιπροσώπους.
Απευθυνόμαστε στους συμπολίτες μας και ζητάμε όχι απλά την ψήφο τους στις δημοτικές εκλογές του Μαΐου, αλλά την ευρύτερη συσπείρωση σε πρωτοβουλίες και δράσεις που θα ανατρέψουν την υπάρχουσα κατάσταση και θα διεκδικήσουν τη μετατροπή του βασικού πολιτικού θεσμού της τοπικής κοινωνίας σε μια πραγματική αυτοδιοίκηση.
Το προγραμματικό πλαίσιο της παράταξης «Ρέθυμνο – Αλληλεγγύη – Ανατροπή» διαμορφώνεται πάνω στους βασικούς άξονες «κοινωνική πολιτική», «ανάπτυξη / παραγωγικό σχέδιο», «δημοκρατία / υπεράσπιση δικαιωμάτων», οι οποίοι τέθηκαν στην ιδρυτική μας διακήρυξη. Δεν αγνοούμε το ζητούμενο μιας κεντρικής πολιτικής ανατροπής, που θα στηρίξει τις δυνατότητες για μια διαφορετική δημοτική πολιτική. Γνωρίζουμε όμως, ταυτόχρονα, πως η κρίση είναι εδώ, βαραίνει πάνω από το Ρέθυμνο και τους ανθρώπους του και κάνει επιτακτική την ανάγκη να αναζητηθούν, και σε τοπικό επίπεδο, απαντήσεις και προοπτικές διεξόδου.

Κοινωνική Πολιτική και Πολιτική Υγείας

 

Κοινωνική Πολιτική: Στις υπάρχουσες συνθήκες της ανθρωπιστικής κρίσης, η άσκηση Κοινωνικής Πολιτικής προϋποθέτει την αντίληψη πως αυτή εμπεριέχει δύο σκέλη άρρηκτα συνδεδεμένα. Το πρώτο αφορά τη στήριξη, βοήθεια, αλληλεγγύη και ενδυνάμωση ανθρώπων και κοινωνικών ομάδων που βρίσκονται σε κατάσταση ανάγκης. Το δεύτερο κατανοεί την κοινωνική πολιτική ως προσπάθεια μετασχηματισμού των κοινωνικών συνθηκών που αποτελούν εμπόδιο για την πραγμάτωση μιας αξιοπρεπούς ζωής για όλους – η πιο αποτελεσματική κοινωνική πολιτική είναι σχεδόν ταυτόσημη με την κοινωνική αλλαγή.
Η άμεση δράση μας στοχεύει σε:
► Ενίσχυση των Κοινωνικών Υπηρεσιών του Δήμου με προσωπικό και πόρους. Η αξιοποίηση του προσωπικού, των υλικών και των οικονομικών πόρων οφείλει να μην είναι συγκυριακή και ευκαιριακή. Προϋποθέτει την αποτύπωση ενός ορθολογικού σχεδίου παρεμβάσεων: α) μέσα από την καταγραφή των αναγκών των κατοίκων του Δήμου σε συνεργασία με επιστημονικούς φορείς και το πανεπιστήμιο, και β) την εξειδίκευση στοχευμένων δράσεων για συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες και κοινωνικές κατηγορίες του οικονομικά και κοινωνικά αποκλεισμένου πληθυσμού, οι οποίες δεν θα αντιμετωπίζονται ως παθητικοί αποδέκτες υπηρεσιών, αλλά θα συμμετέχουν στη διαμόρφωση των πολιτικών που τους αφορούν.
► Στήριξη και διεύρυνση δομών όπως οι Βρεφονηπιακοί και Παιδικοί Σταθμοί, τα Κέντρα Ανοιχτής Προστασίας Ηλικιωμένων, το πρόγραμμα Βοήθεια στο Σπίτι με: α) προσωπικό σταθερό, καταρτισμένο και επαρκές αριθμητικά, β) υλικοτεχνική υποδομή και τήρηση όλων των κανόνων υγιεινής, γ) εφαρμογή των κανόνων δημόσιας διοίκησης. Εξασφάλιση της σταθερής λειτουργίας τέτοιων δομών και όχι συγκυριακά μέσω ευρωπαϊκών προγραμμάτων, τα οποία ασφαλώς και πρέπει να αξιοποιούνται.
► Διεκδίκηση για δομές που θα αφορούν τη στήριξη των πλέον ευάλωτων ομάδων. Αποτύπωση, άμεσα, της δημοτικής περιουσίας σε κτήρια και χώρους, με στόχο την αξιοποίησή τους για τη στέγαση δραστηριοτήτων μη κερδοσκοπικής κοινωνικής οικονομίας και για την εξασφάλιση κοινωνικής κατοικίας για άστεγους, αλλά και για νοικοκυριά που δεν πληρούν τους στοιχειώδεις όρους αξιοπρεπούς και ασφαλούς διαβίωσης.
► Στήριξη των συμπολιτών μας που βρίσκονται κάτω από την απειλή των πλειστηριασμών, με τη δημιουργία γραφείου που θα παρέχει δωρεάν νομικές συμβουλές και συνδρομή.
► Αναπροσαρμογή των δημοτικών τελών ανάλογα με το εισόδημα του κάθε δημότη. Ο Δήμος οφείλει να αγωνιστεί ώστε κανένα σπίτι να μη μείνει χωρίς ρεύμα και νερό.
► Υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων για ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, σεβασμό του ωραρίου και των συλλογικών συμβάσεων. Η απουσία τυπικής αρμοδιότητας δεν συνεπάγεται αδιαφορία του Δήμου για τα φαινόμενα κατάφωρης παραβίασης εργασιακών δικαιωμάτων.

Πολιτική Υγείας: Στην Πολιτική Υγείας οφείλουμε να αντιλαμβανόμαστε την υγεία όχι ως ένα βιολογικό, αλλά ως ένα κοινωνικό και πολιτικό ζήτημα. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, οι βασικοί κοινωνικοί προσδιοριστικοί παράγοντες της υγείας είναι η εργασία, το εισόδημα, το εργασιακό άγχος, η επαρκής και ποιοτική διατροφή, οι συνθήκες διαβίωσης, στέγασης, θέρμανσης, η ασφαλής μετακίνηση, η σχέση με εξαρτησιογόνες ουσίες, οι κοινωνικές συναναστροφές, η ελπίδα και η αισιοδοξία για το μέλλον. Υπεράσπιση της υγείας των πολιτών σημαίνει αντίσταση στον “ανθυγιεινό” χαρακτήρα της οργάνωσης της κοινωνίας μας, της νεοφιλελεύθερης ιδεολογίας και, βέβαια, του κυβερνητικού προγράμματος δημοσιονομικής πειθαρχίας.
Τα προβλήματα των δημόσιων υπηρεσιών υγείας δεν μπορούν να είναι “εκτός ύλης” για την Τοπική Αυτοδιοίκηση – η εγγύτητα με τους πολίτες και τις ανάγκες τους επιβάλλει την ουσιαστική εμπλοκή της. Ο Δήμος οφείλει και μπορεί να διεκδικήσει έναν κρίσιμο ρόλο για τα παρακάτω:
► Διερεύνηση και ανάδειξη των ιδιαίτερων υγειονομικών αναγκών κάθε περιοχής.
► Αντίσταση στην κατάργηση δομών όπως οι πρώην μονάδες του ΕΟΠΥΥ, τα αγροτικά ιατρεία και τα Κέντρα Υγείας, καθώς και στη διαρκή υποβάθμιση του Νοσοκομείου.
► Έλεγχο και συμβολή στο δημοκρατικό προγραμματισμό των δημόσιων υπηρεσιών υγείας με συμμετοχή στη διοίκησή τους.
► Διεκδίκηση εθνικών και ευρωπαϊκών πόρων για τη στήριξη των υγειονομικών και κοινωνικών υπηρεσιών.
Κάποιες ειδικότερες προτάσεις για παρεμβάσεις στο πλαίσιο του Δήμου είναι:
► Εμβολιασμός ανασφάλιστων παιδιών, μέχρι την επίλυση του ζητήματος από την Πολιτεία.
► Προγράμματα προληπτικού ελέγχου υγείας και ανοιχτά στο κοινό προγράμματα εκγύμνασης.
► Οργανωμένο πρόγραμμα για τη δωρεάν συμπλήρωση του δελτίου υγείας των παιδιών στην αρχή του σχολικού έτους.
► Δημιουργία χώρου υποδοχής και φιλοξενίας αστέγων, κακοποιημένων γυναικών και παιδιών.
► Ενίσχυση του προγράμματος Βοήθεια στο Σπίτι για δύσκολα μετακινούμενους ασθενείς.
► Στήριξη και ενίσχυση των προγραμμάτων καταπολέμησης των εξαρτήσεων και προγραμμάτων ψυχολογικής υποστήριξης.

 

Τοπικη Ανάπτυξη και Παραγωγική Ανασυγκρότηση

 

Στο δημόσιο λόγο, ως ανάπτυξη και παραγωγική ανασυγκρότηση εννοούνται συνήθως μόνο οι μεγάλες επενδύσεις σε υποδομές και η ποσοτική ανάπτυξη. Όμως, η ανάπτυξη θα πρέπει να περιλαμβάνει τη δημιουργία όλων των προϋποθέσεων για την απελευθέρωση δυνάμεων και πόρων με στόχο τη βελτίωση των όρων ζωής των ανθρώπων, με ταυτόχρονη εξασφάλιση της προοπτικής των επόμενων γενεών. Η δημόσια συζήτηση οφείλει να βάζει διαρκώς “στο τραπέζι”, και όχι “κάτω από το χαλί” μια σειρά ζητήματα, όπως:

● Για ποιόν επιδιώκεται η ανάπτυξη;

● Ποιός καθορίζει τη διαδικασία και τους στόχους της παραγωγής;

● Είναι ευημερία όταν έχουμε αύξηση του πλούτου μόνο για λίγους και όξυνση των κοινωνικών ανισοτήτων;

● Ποιά είναι τα όρια σε σχέση με τη φύση, το φυσικό περιβάλλον και τους φυσικούς πόρους;

● Θέλουμε οικονομική ανάπτυξη με οποιοδήποτε κόστος;

► Η απαγκίστρωση από το κυρίαρχο αναπτυξιακό μοντέλο μπορεί να είναι η απάντηση στην τρέχουσα κρίση, αλλά και στα δομικά της αίτια. Επιδίωξή μας είναι μια βιώσιμη τοπική οικονομία, που θα εκμεταλλεύεται τα τοπικά συγκριτικά πλεονεκτήματα, με ταυτόχρονο σεβασμό στον άνθρωπο, στο φυσικό περιβάλλον και στις επόμενες γενιές.

 

Τουρισμός: Η διαρκώς επεκτεινόμενη πρακτική του all inclusive, υποσκάπτει το ίδιο το τουριστικό προϊόν και οδηγεί σε μια στρεβλή ανάπτυξη: τουριστικές μονάδες στο βόρειο μέτωπο χωρίς καμιά σύνδεση με την πόλη, τις τοπικές κοινότητες, το δίκτυο τοπικών παραγωγών, τον πολιτισμικό πλούτο της ενδοχώρας. Είναι αναγκαία:
► Μια τουριστική πολιτική του Δήμου που θα στοχεύει στην προβολή του Ρεθύμνου ως ένα ενιαίο φυσικό, πολιτισμικό και ιστορικό σύνολο και στον περιορισμό του all inclusive, μέσω συλλογικών αποφάσεων, προς όφελος των τοπικών παραγωγών και εμπόρων.
► Ένα γραφείο-υπηρεσία στο Δήμο που να διασυνδέει πόλη, οικισμούς και τουριστικές μονάδες, με αμφίδρομη πληροφόρηση και προώθηση της συνεργασίας μεταξύ παραγωγών και παρόχων τουριστικών υπηρεσιών.
► Χωροθέτηση χρήσεων γης για την εγκατάσταση τουριστικών μονάδων, ζωνών αγροτουρισμού, μεσαίων και μεγάλων επιχειρήσεων.
► Ανάπτυξη και λειτουργία των δημοτικών υποδομών εξυπηρέτησης επισκεπτών (δημόσιες τουαλέτες, εξασφάλιση προσβασιμότητας σε άτομα με ειδικές ανάγκες, χώροι στάθμευσης τουριστικών λεωφορείων, σημεία ενημέρωσης και προβολής).

Αγροτική παραγωγή: Η αναστροφή της πορείας εγκατάλειψης της αγροτικής παραγωγής –υπό το βάρος και της τουριστικής μονοκαλλιέργειας– είναι ζωτικής σημασίας προς την κατεύθυνση της αειφόρου ανάπτυξης του τόπου μας. Στην κατεύθυνση αυτή η Τοπική Αυτοδιοίκηση μπορεί να συμβάλλει με:
► Ενίσχυση της κατανάλωσης προϊόντων τοπικής προέλευσης, μέσα από την στήριξη δικτύων τοπικών παραγωγών, τη διασύνδεσή τους με δίκτυα καταναλωτών και την ανάπτυξη ενός μηχανισμού σύνδεσης τοπικών παραγωγών και τοπικών επιχειρηματιών τουρισμού.
► Παρεμβάσεις στην κατεύθυνση της στροφής στις βιολογικές καλλιέργειες, την οργανική γεωργία, την ενεργειακή οικονομία.
► Δημιουργία ενός γραφείου-υπηρεσίας για μεμονωμένους καλλιεργητές, αλλά και για το συντονισμό-προώθηση συνεταιριστικών μορφών οργάνωσης της αγροτικής παραγωγής, για τη στήριξη της συσκευασίας και μεταποίησης προϊόντων και της προώθησής τους σε αγορές της Ελλάδας και του εξωτερικού.

Εμπόριο και Μεταποίηση: Η ισόρροπη οικονομική ανάπτυξη της περιοχής προϋποθέτει ένα Δήμο που θα στέκεται δίπλα στον έμπορο και τη βιοτεχνική επιχείρηση, δίδοντας κίνητρα στις περιφερειακές βιοτεχνικές και εμπορικές μονάδες των οικισμών και κοινοτήτων. Σημεία αιχμής που έχει επισημάνει ο εμπορικός-βιοτεχνικός κόσμος:
► Αναθεώρηση των αναχρονιστικών κανονιστικών αποφάσεων και εφαρμογή τους δίχως μεροληψίες.
► Δικαιότερη κατανομή των δημοτικών τελών με έλεγχο των πραγματικών συντελεστών προσδιορισμού τους.
► Ικανοποίηση των πάγιων αιτημάτων επαγγελματιών και εμπόρων για την καθαριότητα και την περιφρούρηση των όρων λειτουργίας του δακτυλίου.
► Ακύρωση των σχεδίων για τη δημιουργία κτηρίων που θα στεγάσουν πολυκαταστήματα στην πλατεία Τεσσάρων Μαρτύρων και στη ζώνη του λιμανιού.

Κοινωνική οικονομία: Ως ενδιάμεσος τομέας μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού, η κοινωνική οικονομία μπορεί να αποτελέσει σημαντική παράμετρο μιας αναπτυξιακής πολιτικής στην τοπική κοινωνία. Πρόκειται για τομέα που δεν στοχεύει στο κέρδος, αλλά στην ικανοποίηση κοινωνικών αναγκών και αναγκών των εργαζομένων, στη βελτίωση της ποιότητας και τη μείωση του κόστους των παραγόμενων προϊόντων και υπηρεσιών, στη συμβατότητά τους με το περιβάλλον, την πολιτιστική ανάπτυξη, τις κοινωνικές σχέσεις. Η προώθηση της κοινωνικής οικονομίας περνάει μέσα από:
► Μορφές οργάνωσης που επιτρέπουν την ενεργό συμμετοχή των εργαζομένων, όπως κοινωνικοί συνεταιρισμοί, αυτοδιαχειριζόμενες επιχειρήσεις, παραγωγικά συνεργατικά δίκτυα, ανταλλακτικά δίκτυα, ταμεία αλληλεγγύης και συνεταιριστικές τράπεζες, εταιρείες λαϊκής βάσης κλπ.
► Σαφή τοποθέτηση πως τέτοιες μορφές δεν μπορεί να υποκαθιστούν βασικές λειτουργίες του κοινωνικού κράτους και των δημοτικών υπηρεσιών, ούτε να αποτελούν μεταμφιέσεις της ιδιωτικής επιχειρηματικότητας – ζητήματα που ανέδειξε και η πρόσφατη αρνητική εμπειρία λειτουργίας ΚΟΙΝΣΕΠ στους βρεφονηπιακούς σταθμούς.
► Επαναθεμελίωση σε υγιή βάση των συνεταιριστικών και συνεργατικών θεσμών, οι οποίοι μπορούν να αποτελέσουν έναν σημαντικό αναπτυξιακό μοχλό, τόσο στο επίπεδο της παραγωγής όσο και της προώθησης των τοπικών προϊόντων.

Δημόσιος χώρος: Ως δημόσιος χώρος θεωρείται το πλέγμα των δρόμων, τα πεζοδρόμια, οι πλατείες, τα πάρκα, τα δάση, τα λιμάνια, οι παραλίες, οι κοινόχρηστοι ελεύθεροι χώροι, οι όψεις και η διαμόρφωση των ιδιοκτησιών πάνω στα δημόσια μέτωπα. Ο δημόσιος χώρος πρέπει να είναι χώρος ανοικτός και προσβάσιμος σε όλους, χώρος κοινωνικότητας και ελευθερίας που ανήκει σε όλους και σε κανένα. Γι’ αυτό ο Δήμος οφείλει να τον προστατεύει από την μετατροπή του σε χώρο κατανάλωσης και ανεξέλεγκτης οικονομικής εκμετάλλευσης και, φυσικά, από την κυρίαρχη στις μέρες του μνημονίου λογική του ξεπουλήματος σε ιδιωτικά συμφέροντα. Στο πλαίσιο μιας τοπικής πολιτικής προστασίας του δημόσιου χώρου απαιτούνται:
► Σημειακές παρεμβάσεις στον ιστό της πόλης για την οργάνωση και ανάδειξη των ελεύθερων κοινόχρηστων χώρων. Οι αυλές των δημοσίων κτιρίων και των σχολείων να αποκτήσουν έναν ελαστικότερο χαρακτήρα και να αποδίδονται στους πολίτες.
► Οι αυλές και τα κτήρια των εγκαταλελειμμένων δημοτικών σχολείων των οικισμών να συντηρηθούν και να λειτουργήσουν ως πολιτιστικοί χώροι.
► Τα φαράγγια, τα ποτάμια, τα ρέματα να καθαριστούν και αναδειχθούν, αντί να λειτουργούν για εναπόθεση μπάζων και λυμάτων.
► Χώροι όπως η Σχολή Χωροφυλακής, τα στρατιωτικά οικήματα των Αρμένων, το οικόπεδο της Ένωσης στον Κουμπέ να διεκδικηθούν από τον Δήμο. Αξιοποίηση του κτιρίου των φυλακών στη Φορτέτσα για πολιτιστικές δραστηριότητες.
► Διεκδίκηση άκτιστων χώρων και αστικών κενών, απελευθέρωση χώρων που καταπατούνται από ιδιώτες σε πλατείες, δρόμους, πεζοδρόμια, ακτές και πρασιές. Να μην επιτρέψουμε τη δόμηση του ελεύθερου χώρου των 4ων Μαρτύρων, αλλά να επιδιώξουμε την ενοποίησή του με τον Δημοτικό Κήπο. Να μην επιτρέψουμε την οικοπεδοποίηση-δόμηση των χώρων της μαρίνας στο πλαίσιο των σχεδιασμών για ιδιωτική εκμετάλλευση της ζώνης του λιμανιού.

Οδικό δίκτυο – συγκοινωνίες: Ο σχεδιασμός θα πρέπει να ιεραρχεί ανάγκες, να μεριμνά για το περιβάλλον, να λαμβάνει υπόψη τις υπάρχουσες κοινωνικές ανάγκες και να προβλέπει τις μελλοντικές, να μην υποτάσσεται σε κερδοσκοπικού ή ρουσφετολογικού χαρακτήρα επιδιώξεις. Σ’ αυτό το πλαίσιο, προτεραιότητες για το Δήμο Ρεθύμνου θεωρούμε πως είναι:
► Αναβάθμιση του τμήματος του ΒΟΑΚ που βρίσκεται ενός των ορίων του Δήμου με διεκδίκηση παράπλευρων δικτύων που θα τον αποσυμφορήσουν από το βάρος της λειτουργίας του ως τοπικό δίκτυο.
► Ολοκλήρωση κατασκευής του κόμβου Αμαρίου, αναβάθμιση της βασικής σύνδεσης βορρά-νότου, δηλαδή του αγιοβασιλειώτικου δρόμου, καθώς και της σύνδεσης του Ρεθύμνου με το Μυλοπόταμο και τα Ανώγεια.
► Διορθωτικές παρεμβάσεις στο παραμελημένο και προβληματικό αστικό και περιαστικό δίκτυο, στους εγκαταλελειμμένους αγροτικούς δρόμους.
► Λεωφορεία σε κλίμακα πόλης, εσωτερικό συγκοινωνιακό δίκτυο μικρών λεωφορείων για τη διασύνδεση των συνοικιών, δημιουργία χώρων στάσης.
► Εξεύρεση και λειτουργία ανοιχτών χώρων για δωρεάν στάθμευση περιφερειακά της πόλης.
► Συνέχιση των προσπαθειών για ακτοπλοϊκή σύνδεση του Ρεθύμνου. Η αξιοποίηση της πύλης εισόδου του λιμανιού αποτελεί ένα κοινωνικό αίτημα, το οποίο ο Δήμος οφείλει να κρατήσει ζωντανό, διαδραματίζοντας πρωταγωνιστικό ρόλο στην κινητοποίηση των κοινωνικών δυνάμεων.

Υδάτινοι και ενεργειακοί πόροι: Τα τελευταία χρόνια στον τόπο μας αλλά και παγκόσμια, στη συζήτηση για την εξασφάλιση των πόρων παρεμβάλλεται συνεχώς ο ισχυρισμός για καλύτερη απόδοσή τους υπό τη σκέπη της ιδιωτικής πρωτοβουλίας.
► Η αντίθεσή μας σε πιθανά σχέδια ιδιωτικοποιήσεων είναι κάθετη. Δεσμευόμαστε πως θα διαφυλάξουμε τους υδάτινους πόρους και την ορθολογική δημόσια διαχείρισή τους, ώστε να εξασφαλίζεται η παροχή ποιοτικού πόσιμου νερού για όλους τους κατοίκους.
► Η συνεργασία με επιστημονικούς φορείς και τα πανεπιστημιακά ιδρύματα της Κρήτης μπορεί να συμβάλλει σε εναλλακτικές ενεργειακές πρακτικές, για παράδειγμα με την κάλυψη ενεργειακών αναγκών δημοσίων κτιρίων μέσα από επενδύσεις σε φωτοβολταϊκά και την εξοικονόμηση πόρων που μπορούν να διατεθούν για την κάλυψη κοινωνικών αναγκών.

Απορρίμματα: Το τεράστιο θέμα της διαχείρισης των απορριμμάτων, συνδέεται ασφαλώς με τη διαπαιδαγώγηση σε ένα διαφορετικό καταναλωτικό μοντέλο, σε έναν άλλο τρόπο ζωής. Ταυτόχρονα όμως, εκτός από ζήτημα πολιτισμού, αποτελεί έναν τομέα στον οποίο διακυβεύονται μεγάλα οικονομικά συμφέροντα που επιδιώκουν τη σταδιακή εκχώρηση στον ιδιωτικό τομέα όλων των δραστηριοτήτων οι οποίες σχετίζονται με την κατασκευή υποδομών και την διαχείρισή τους. Αυτές οι επιδιώξεις είναι οι, κατά κύριο λόγο, υπεύθυνες για τη σημερινή κατάσταση των ελλιπών σχεδίων, της εκτόξευσης του κόστους και της απουσίας κάθε ίχνους κοινωνικού ελέγχου στον τομέα των απορριμμάτων.
Η επεξεργασία των θέσεων και προτάσεών μας έχει ως κεντρικά σημεία:
► Την αλλαγή, σε συνεργασία με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς, του υφιστάμενου σχεδιασμού με ένα σύστημα αποκεντρωμένης διαχείρισης των απορριμμάτων, το οποίο θα βασίζεται στις αρχές της εγγύτητας και της μικρής κλίμακας, σύγχρονο και φιλικό στο περιβάλλον. Άξονες προτεραιότητας του συστήματος αυτού θα είναι η ενθάρρυνση της κοινωνικής συμμετοχής, η αποκέντρωση της επεξεργασίας, η επιλογή λύσεων χαμηλού κόστους που θα δημιουργούν θέσεις εργασίας η διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα σε όλο το φάσμα της διαχείρισης των απορριμμάτων.
► Την άμεση θεσμοθέτηση φορέα Διαδημοτικής Διαχείρισης Στερεών Απορριμμάτων (ΔΕΔΙΣΑ) Ρεθύμνου, που θα περιλαμβάνει τους πέντε δήμους του νομού. Η τωρινή λειτουργία ενός μόνο φορέα διαχείρισης για όλη την Περιφέρεια Κρήτης δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τα κατεπείγοντα προβλήματα της περιοχής μας.
► Μια ολοκληρωμένη πολιτική διαχείρισης των απορριμμάτων, η οποία θα στηρίζεται στην πρόληψη/επιμόρφωση, στην ελαχιστοποίηση της παραγωγής και μείωση του όγκου τους, στην αύξηση του ποσοστού ανακύκλωσης, στην διαλογή στην πηγή (σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις), στην επεξεργασία και τελική διάθεση χωρίς καύση.
► Αντιμετώπιση της ανεξέλεγκτης απόθεσης αδρανών υλικών και απορριμμάτων οικοδομών γύρω από την πόλη και τα χωριά, με τη δημιουργία χώρου απόθεσης και αξιοποίησης δυνατοτήτων επαναχρησιμοποίησής τους.

Οικισμοί: Η ραχοκοκαλιά του Δήμου Ρεθύμνου είναι οι οικισμοί – χωρίς αυτούς η πόλη του Ρεθύμνου δεν θα είχε ζωή. Σαράντα επτά είναι οι δημοτικές και οι τοπικές κοινότητες των πρώην Δήμων Ρεθύμνου, Αρκαδίου, Λαππαίων και Νικηφόρου Φωκά. Η απουσία ουσιαστικών παρεμβάσεων της δημοτικής αρχής στην περιφέρεια του Δήμου συμβολίζει νοοτροπίες και πρακτικές που οφείλουμε ριζικά να τροποποιήσουμε. Ενδεικτικές κινήσεις:
► Καταγραφή της περιουσίας του Δήμου, σχεδιασμός για τη δημιουργία βιολογικών σταθμών, αποτύπωση αγροτικών δρόμων, μέριμνα για τη σήμανση, το φωτισμό, την καθαριότητα, τη διαμόρφωση συγκοινωνιακών δικτύων μεταξύ των οικισμών.
► Αποτύπωση των αναγκών των κατοίκων, έτσι ώστε με τη δική τους συμμετοχή να τεθούν οι προτεραιότητες για δομές υγείας, παιδείας, καθώς και για ενίσχυση των τοπικών παραγωγικών δυνατοτήτων.
► Ο χωροταξικός σχεδιασμός, η διαμόρφωση κανόνων για την ανακαίνιση κατοικιών, η ανάδειξη παραδοσιακών τεχνών και παραγωγικών δραστηριοτήτων μπορούν να αποτελέσουν ένα βιώσιμο πλαίσιο για την ουσιαστική αναζωογόνηση των τοπικών κοινοτήτων, την ολοκληρωμένη και ισόρροπη ανάπτυξή τους.
► Σημαντικό εργαλείο για μελλοντικούς σχεδιασμούς είναι οι ενεργοί πολιτιστικοί σύλλογοι των τοπικών κοινοτήτων. Η διαμόρφωση ενός δημοτικού οργανισμού, που θα τους διασυνδέει, μπορεί να αποτελέσει την αναγκαία αφετηρία για την έναρξη του διαλόγου πάνω στις απαιτούμενες παρεμβάσεις.

 

Παιδεία – Αθλητισμός – Πολιτισμός

 

Παιδεία δεν είναι μόνο τα σχολεία, το ΤΕΙ και το Πανεπιστήμιο, παιδεία δεν είναι μόνο τα επίσημα εκπαιδευτικά προγράμματα. Αθλητισμός δεν είναι μόνο τα αθλητικά σωματεία, δεν είναι μόνο οι επίσημες διοργανώσεις. Πολιτισμός δεν είναι μόνο οι «καλές τέχνες», πολιτισμός δεν “φυτρώνει” μόνο τον Αύγουστο ούτε μόνο στην πόλη, πολιτισμός δεν είναι μόνο οι οργανωμένες πολιτιστικές δράσεις, μα και ο πολιτισμός των καθημερινών ανθρώπων.
Οι υποχρεώσεις, αλλά και οι δυνατότητες του Δήμου στον τομέα της Παιδείας, του Αθλητισμού και του Πολιτισμού είναι ανεξάντλητες. Κάποιες από αυτές:
Παιδεία
► Χαρτογράφηση των δημοτικών και δημοσίων οικοπέδων και κληροδοτημάτων αλλά και των υπαρχόντων κτιρίων που θα ήταν κατάλληλα για σχολεία και εκπαιδευτικές δομές. Άμεση αντιμετώπιση του κτιριακού προβλήματος σχολείων όπως το 2ο ΕΠΑΛ, το ΕΕΕΚ, το 2ο Δημοτικό Ατσιποπούλου και το Μουσικό Σχολείο.
► Χωροθέτηση και ίδρυση σχολείων με σχεδιασμό σε βάθος χρόνου, που θα λαμβάνει υπόψη χωροταξικά, παιδαγωγικά, πληθυσμιακά και κοινωνικά κριτήρια.
► Επικαιροποιημένος στατικός έλεγχος όλων των σχολικών κτιρίων και παιδικών σταθμών.
► Διεκδίκηση πόρων. Καθήκον της Δημοτικής αρχής είναι να εξασφαλίζει τη θέρμανση και τη συντήρηση των σχολικών μονάδων, ορθώνοντας το ανάστημά της σε κάθε μνημονιακή πολιτική που στραγγαλίζει τα σχολεία.
► Διενέργεια διαφανών διαγωνισμών για όλες τις προμήθειες όλων των σχολείων και συστηματικός έλεγχος της λειτουργίας των κυλικείων, σε συνεργασία με τις Σχολικές Επιτροπές, τους εκπαιδευτικούς και τους γονείς.
► Στήριξη των μαθημάτων κοινωνικής αλληλεγγύης, εξασφάλιση σίτισης τουλάχιστον για όλα τα παιδιά τουλάχιστον που μένουν στο ολοήμερο σχολείο και στην ενισχυτική διδασκαλία, με ταυτόχρονη με ταυτόχρονη διεκδίκηση παροχής των παραπάνω από την Πολιτεία.
► Κατασκήνωση στην εξοχή και χώρος δημιουργικής απασχόλησης μέσα στην πόλη για τους μαθητές του ειδικού σχολείου και του ΕΕΕΚ.
► Προώθηση ενός Κέντρου Προγραμμάτων Επιμόρφωσης και αλληλοεπιμόρφωσης, πρωτοβουλία για Σχολείο Ενηλίκων Μεταναστών. Η διαδικασία της επιμόρφωσης μπορεί να στηριχθεί στους δύο πυλώνες, που πραγματικά αποτελούν το μεγαλύτερο, αλλά αναξιοποίητο, κεφάλαιο για την πόλη μας: το Πανεπιστήμιο Κρήτης και το ΑΤΕΙ Μουσικής Τεχνολογίας.

Αθλητισμός
► Αξιοποίηση των γυμναστηρίων, των αυλών και των αιθουσών των σχολείων για εκδηλώσεις και δράσεις αλληλεγγύης, για μαζικό αθλητισμό, για ερασιτεχνική καλλιτεχνική δημιουργία, με τη συνεργασία συλλόγων γονέων και σχολικών συμβουλίων.
► Καταγραφή των αθλητικών υποδομών του Δήμου και ολοκληρωμένο πρόγραμμα αξιοποίησής τους. Διαχωρισμός επαγγελματικού και ερασιτεχνικού αθλητισμού: οι επαγγελματικές ομάδες που χρησιμοποιούν δημοτικές αθλητικές εγκαταστάσεις οφείλουν να πληρώνουν ένα αντίτιμο, ώστε να μπορούν να χρηματοδοτούνται δραστηριότητες μεικτού και ερασιτεχνικού αθλητισμού.
► Αναβάθμιση της επιτροπής αθλητισμού του Δήμου και πρωτοβουλίες για ένα μαζικό αθλητισμό με κοινωνικά χαρακτηριστικά. Ειδική μέριμνα ανά κατηγορίες πληθυσμού (νέοι, ηλικιωμένοι, ΑΜΕΑ), καθώς και για απομακρυσμένες περιοχές. Στήριξη του ήπιου μαζικού αθλητισμού ως στοιχείο πρόληψης για την υγεία, αλλά και ως διάβημα καλής λειτουργίας και υπεράσπισης των δημόσιων χώρων.

Πολιτισμός
► Δημιουργία ενός Δικτύου Δράσεων Εκπαίδευσης και Πολιτισμού από δομές, φορείς και συλλογικότητες όπως το Κέντρο Νέων, το Στέκι των Καθηγητών, το Στέκι Πολιτιστικών Ομάδων του Πανεπιστημίου, το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης με τα εικαστικά του εργαστήρια, το Ινστιτούτο Μεσογειακών Σπουδών, το Σπίτι του Τομέα Αρχαιολογίας και άλλοι.
► Εξασφάλιση από έναν Δημοτικό Πολιτιστικό Φορέα της πρόσβασης κάθε πολίτη –και όχι μόνο της πόλης– στην πολιτιστική διαδικασία, της εξακτίνωσης των πολιτιστικών και εκπαιδευτικών δράσεων σε όλες τις τοπικές κοινότητες.
► Άμεση επαναλειτουργία της Συμφωνικής Ορχήστρας Νέων του Δήμου Ρεθύμνου.
► Εξεύρεση χώρων που θα στεγάζουν πολιτιστικές δραστηριότητες χειμώνα-καλοκαίρι, μέσα από την απόκτηση από το Δήμο παλαιών και εγκαταλελειμμένων κτιρίων και χώρων στην πόλη και τους οικισμούς. Προοπτικά, μπορεί να δημιουργηθεί ένα Κέντρο Πολιτισμού, αποτελούμενο από ένα δίκτυο πολιτιστικών χώρων, στους οποίους μπορούν να στεγαστούν ή να φιλοξενούνται δημιουργικές ομάδες καθώς και δραστηριότητες και εκδηλώσεις ευρέως φάσματος, π.χ. μουσειακές, εκπαιδευτικές, οικολογικές, σεμινάρια, διαλέξεις, συνέδρια, θέατρο, κινηματογραφικές προβολές, μουσική και χορός, εικαστικές δραστηριότητες, εργαστήρια επιμόρφωσης ή εκμάθησης παραδοσιακών τεχνών κλπ.

► Διαρκής επιδίωξη της επιστημονικής συνδρομής των Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων της Κρήτης σε σοβαρές αποφάσεις για την πόλη και ταυτόχρονη συμπαράταξη σ’ ένα μέτωπο ενάντια στην επίθεση που δέχονται από την μνημονιακή πολιτική, επίθεση που απειλεί την ίδια τους την ύπαρξη και λειτουργία.

 

Δημοκρατία – Συμμετοχή – Δικαιώματα

 

Ο Δήμος και οι τοπικές κοινωνίες αποτελούν προνομιακό τόπο άσκησης της δημοκρατίας, αλλά και εξάσκησης σε αυτήν. Θεωρούμε το ζήτημα της δημοκρατίας κεντρικής σημασίας όχι μόνο για λόγους αρχής, αλλά και γιατί στην εποχή του μνημονίου βιώνουμε:
▪ έναν διαρκή κατήφορο αυταρχισμού, θεσμικών εκτροπών και μονοπωλιακής άσκησης της εξουσίας.
▪ την έξαρση φασιστικών, ρατσιστικών, ξενοφοβικών ιδεών και πρακτικών, που δεν έχουν αφήσει αλώβητο και τον τόπο μας.
Όμως το αίτημα για τη συμμετοχή των πολιτών στις αποφάσεις και τις δραστηριότητες του Δήμου, το αίτημα για αδιαπραγμάτευτα ανθρώπινα και κοινωνικά δικαιώματα μένουν κενό γράμμα αν δεν υλοποιούνται μέσα από συγκεκριμένες ενέργειες και πρακτικές. Τέτοιες είναι:
► Μετατροπή του Δήμου σε δημόσιο χώρο συμμετοχής, μέσα από λαϊκές συνελεύσεις που θα αναδεικνύουν τα τοπικά ζητήματα ή μέσα και από τοπικά δημοψηφίσματα. Δήμος συνοδοιπόρος στα κινήματα και στις πρωτοβουλίες πολιτών που διεκδικούν κοινωνικά αλληλέγγυες μορφές διαβίωσης
► Αναβάθμιση του ρόλου των τοπικών κοινοτήτων –των μεγάλων αδικημένων του Καλλικράτη– και ενίσχυσή τους με προσωπικό, πόρους και αρμοδιότητες.
► Εφαρμογή του Συμμετοχικού Δημοκρατικού Προγραμματισμού και του Συμμετοχικού Προϋπολογισμού, δηλαδή σχεδιασμός και λειτουργία του Δήμου με συμμετοχικές διαδικασίες, δημόσια διαβούλευση, κοινωνικό έλεγχο, διαφάνεια και κοινωνική λογοδοσία.
► Συστηματική προσπάθεια ενημέρωσης για τις συζητήσεις και αποφάσεις στα δημοτικά συμβούλια και για τις δραστηριότητες του Δήμου. Ακόμα και για παρεμβάσεις πολεοδομικού, τεχνικού ή περιβαλλοντικού χαρακτήρα οι πολίτες απαιτείται να ενημερώνονται για τα σχέδια-μελέτες-προτάσεις, να κάνουν παρατηρήσεις και να συναποφασίζουν.
► Άμεση θεσμοθέτηση του προβλεπόμενου από το νόμο θεσμού του Συνηγόρου του Δημότη.
► Ουσιαστική λειτουργία των Τοπικών Συμβουλίων Μεταναστών. Πολιτικές ένταξης και ενσωμάτωσης των μεταναστών στην τοπική κοινωνία και τον πολιτισμό, αλλά και πολιτικές διατήρησης της ιδιαίτερης ταυτότητάς τους. Νομική και κοινωνική τους στήριξη, όπου χρειάζεται.
► Διαμόρφωση μιας ευκρινούς πολιτικής υπεράσπισης των μεταναστών και όλων των μειονοτικών ομάδων, αναδεικνύοντας την αξία και τον πλούτο της πολυπολιτισμικής συνύπαρξης.
► Ξεκάθαρη και ανυποχώρητη απόκρουση κάθε απόπειρας για εμφάνιση και δράση φασιστικών οργανώσεων.

 

* Το προγραμματικό μας πλαίσιο δεν είναι στατικό, βρίσκεται υπό διαρκή επεξεργασία μέσα από το διάλογο που επιδιώκουμε με τους κατοίκους αλλά και ενεργές συλλογικότητες του Ρεθύμνου, που μοιράζονται τις αρχές και τις βασικές μας θέσεις. Οι μέχρι τώρα επεξεργασίες αποτελούν ένα προγραμματικό πλαίσιο που, ασφαλώς, δεν εξαντλεί τα ζητήματα που απασχολούν το Ρέθυμνο, ούτε τις προτάσεις και ιδέες του συνδυασμού μας. Στην πορεία προς τις δημοτικές εκλογές, είναι στο χέρι όλων μας, μέσα από παρεμβάσεις και τοποθετήσεις, να τα αναπτύξουμε και εξειδικεύσουμε περισσότερο.
Οι προσδοκίες που γεννά η προσπάθεια του συνδυασμού «Ρέθυμνο – Αλληλεγγύη – Ανατροπή» είναι μεγάλες. Ταυτόχρονα, είναι γεγονός πως η προσπάθεια αυτή γίνεται σε μια περίοδο που επικαθορίζεται από την οικονομική κρίση, το μνημόνιο, τις πολιτικές που οδηγούν σε κοινωνική πτώχευση. Όμως,
                                                          «δεν υπάρχει μονόδρομος,
                                                             υπάρχουν δυνατότητες
                                           και εξαρτάται από τη δράση των ανθρώπων
                                                 ποια θα πραγματοποιηθεί κάθε στιγμή»