Als doden dromen van Mel Hartman (Dodenreeks #1) ★★★★
“Ik zag het vanuit mijn ooghoek. Het lijk bewoog”
Ik kreeg dit boek van uitgeverijen Hamley Books en Lannoo als recensie-exemplaar. Dit verandert niets aan mijn mening. Alle opinies zijn de mijne en ik ben altijd 100 procent eerlijk. Heel erg bedankt Lannoo en Hamley Books om mij dit boek te bezorgen.
Deze urban fantasy neemt je mee naar een wereld waar je over zal dromen
Dit boek is totaal niet wat ik ervan verwachtte. De wereld die Mel Hartman creëerde in Als doden dromen is zo magisch en zit werkelijk heel goed in elkaar. De personages in het boek waren elk uniek en interessant en de conversaties tussen hen vaak hilarisch. Het was af en toe wel moeilijk om te herinneren welke wezens wat deden, maar ik heb zeker genoten van dit boek.
Synopsis
April Charles is een prettig gestoorde, jonge meid die liever lui dan moe is. Ze werkt in een funerarium, kickt op zombieverhalen en heeft leuke vrienden. Maar niemand in haar omgeving weet dat ze niet van deze wereld komt.
Ze is half sirene en half ripper. Met haar stem kan ze de doden tot leven wekken en de levenden beïnvloeden. Die gaven gebruiken is echter niet zonder gevolgen. Haar duistere kant wil het dan overnemen en het kost haar alle moeite om deze onder controle te houden.
Wanneer ze op een dag per ongeluk een dode tot leven wekt, vertelt die haar verontrustend nieuws. Een groep menselijke psychopaten zijn van plan om haar wereld, Terr, uit te buiten en het aan de allerrijksten als exclusieve vakantiebestemming te verkopen. Op Terr kan en mag namelijk alles, er zijn bijna geen regels, en er leven vreemde, fascinerende wezens.
April weet dat ze haar rustige leventje vaarwel moet zeggen als ze Terr wil helpen redden. En dus gooit ze zich met frisse tegenzin in de strijd.
Deze cover is prachtig. Ik hou van de kleurencombinatie. Het rookeffect is erg leuk en het lettertype past bij het boek. Dit is een mooie cover.
In het boek zit er voor elk hoofdstuk een foto van een jonge vrouw. Ik neem aan dat dit April moet voorstellen. Die foto’s hoefden voor mij niet echt, soms vond ik dat ze wat afleidend. Ik vroeg me continu af wat ze betekenden en verwachtte ook voor elk hoofdstuk een verschillende foto.
De plot van Als doden dromen was vrij apart. Dit komt deels door de magische wereld waarin het verhaal zich (deels) afspeelt. Moest de plot zich afspelen gewoon op aarde zou het maar saai zijn, maar door een vreemde en magische wereld toe te voegen aan dit boek wordt Als doden dromen opeens heel uniek. De verhaallijn op zich was wel wat voorspelbaar, maar dat stoorde mij niet echt. Ik heb hoe dan ook genoten van Als doden dromen.
De personages in Als doden dromen waren ook heel fijn om te volgen. April is een humoristische jonge dame. Ze is deels sirene en deels ripper wat haar zeer interessant en uniek maakt. De krachten van April zijn cool en ik had er graag meer van gezien alhoewel ik denk dat we dat in boek twee wel gaan krijgen. Haar geliefden vond ik ook heel erg leuk en zou ik meer over willen lezen! Alle andere personages (Tom, Pat, Hyacinth, Athens) waren ook fijn om over te lezen. Hartman weet duidelijk hoe ze sterke en interessante personages moet creëren. Hun conversaties waren vaak ook hilarisch, iets wat ik heel goed vond aan dit boek. Hartman slaagt er in om de interacties tussen de personages grappig te maken zonder te overdrijven.
“Een dromer trok onze aandacht. Ze stond bij de bar en riep: ‘Ik moet naar huis, maar ik kan de weg niet meer vinden. Ik weet niet meer waar ik woon!'”
Het enige probleem dat ik soms had, was dat er heel erg veel soorten magische wezens zijn. Dit maakte het soms moeilijk om te volgen. Er zijn allerlei vreemde wezens; cherubijnen, rippers, sirenes, undines, vampieren, apanzers, heksen, … En dit is nog maar een klein deeltje van wat Terr te bieden heeft. Je moet dus wel je aandacht erbij houden of je haalt ze door elkaar.
Het boek leest ook heel vlot. In het begin deed Als doden dromen me een beetje denken aan Deadpool. Dit voornamelijk omdat Hartman aan het begin van het verhaal de vierde wand vaak doorbreekt. (definitie: het doorbreken van de vierde wand wordt de stijlvorm bedoeld waarbij een personage zich ineens rechtstreeks tot het publiek of de lezer wendt en daarmee erkent dat de realiteit die werd opgeroepen een illusie is. via wikipedia)
Mijn absoluut favoriete deel van dit was de wereldopbouw (duh). Wat is Terr een geweldige wereld! Ik zou het zo graag bezoeken. Ik vond het heel fijn hoe de wereld in elkaar zat. Dat niets een vaste plaats heeft en je zo even je huis kunt kwijtraken. De wereld zat goed in elkaar. Je ziet dat er veel research aan vooraf is gegaan. De magie had een uitleg en dat heb ik graag.
*eventuele spoiler?*
Ook vond ik het geweldig dat er een polyamoureuze relatie in dit boek zit. Ik zit zelf in een monogame relatie, dus qua representatie weet ik niet of alles klopt. Maar ik vind het wel heel cool. Dit is het eerste YA/NA boek dat ik lees met zulke representatie en ik was aangenaam verrast. Dit hebben we meer nodig in Young Adult.
Hartmans schrijfstijl is een die ik erg kan appreciëren. Ze schrijft heel vlot en volwassen.
Zou ik het aanraden?
Ja zeker en vast. Dit is een tof boek. Ik zou wel zeggen dat dit eerder New Adult is en voor een iets ouder publiek bedoeld is.
Trigger warnings
Dood, magische wezens, alcohol, vermelding van verkrachting
Representatie in dit boek
Biseksuele/panseksuele personages, homoseksueel personage, polyamoureuze relatie
Genre
Young adult/new adult, urban fantasy
Publicatiedatum
8 september 2020
Uitgever
Hamley Books
Over de auteur
Mel Hartman (aka Melissa Vandeputte) is een Vlaamse auteur die op negenjarige leeftijd begon met het schrijven van gedichten, romannetjes, kinderverhalen en toneelstukken. Als puber raakte ze gefascineerd door parapsychologie, mythologie, ufologie, magie en dromen. Vreemde fenomenen en sterke vrouwen die de boel redden zijn haar ding.
Voor haar middelbare studies koos ze kunstgeschiedenis. Voor haar hogere studies koos ze klinische psychologie. Ze kreeg meteen na het afstuderen een droomjob (letterlijk) in een slaapcentrum waar ze werkte als slaapanalist, en dat doet ze nog steeds op freelance basis. De droomwereld sijpelt dus niet alleen ’s nachts en in haar boeken door, maar ook IRL. Daarnaast werkt ze samen met het cultuurcentrum De Grote Post in Oostende. Mel woont na enkele omzwervingen, o.a. in Nederland, met haar partner Oded en hondje Kiwi terug in haar geboortestad Oostende, in een klein boerderijtje.
Tussen 2007 en 2011 verscheen een mixed fantasy-sc-fi reeks met de delen: ‘De Fantasiejagers’, ‘Droomloos’, ‘Angstdroom’ en ‘Droombeeld’. Tussenin verscheen ook nog de urban fantasy ‘Anders: een Manon Maxim roman’, een aantal columns, wetenschappelijke essays en enkele verhalenbundels waarin het vreemde, het (pseudo)wetenschappelijke en het futuristische altijd aanwezig zijn (‘Spel der grenzen’ en ‘Schitterende wereld’).
‘De Dodenreeks’ is haar debuut bij Hamley Books. Ze debuteert in 2021 ook als jeugdauteur.
Wat een boek! Ik heb niet veel ervaring met urban fantasy, maar dit boek was wel echt mijn ding. Wat vind jij van het genre? Laat het weten in de comments!
heavenlybookish 