Hoe ik inspiratie vond in het dorp waar ik woon
Glorianes ligt op 800 m hoogte, in de Conflent, het gebied rond het Canigou-gebergte. Het ligt op de rand van het mediterrane klimaat, het is er minder zacht dan aan zee, de winters zijn lang en koud.
Vandaag wonen er vijftien mensen. Ooit hebben er een honderdtal gezinnen gewoond, de grond werd bewerkt, er werd vee gefokt en er werd houtskool geproduceerd.
Ik liet me inspireren door de twee boerderijen die er nu nog zijn en door de resten van kabels die hier en daar nog liggen als stille getuigen van de houtskoolnijverheid die er ooit was.
De dorpskern bestaat uit een kerk, een gemeentehuis en een vijftal huizen. Verderop liggen nog een paar huizen verspreid over de hellingen.
In Glorianes is maar één straat, de rue de l’église. En in die straat staat maar één huis: daar woon ik. Dat huis zou zo’n zeshonderd jaar oud zijn. Ooit waren het twee kleine smalle huisjes naast elkaar. Die bestonden uit een ruimte voor de dieren op het gelijkvloers en daarboven een leefruimte voor de mensen.
De kerkstraat
Colombe 