Een beter begin van het festivalseizoen kun je je eigenlijk niet wensen. Lekker weer, gezelligheid, bier en bands. Het was allemaal aanwezig op Oranjepop, de leukste plek om een groot deel van de Koninginnedag rond te hangen in Nijmegen. Vind ik dan. Stichting ‘t PACT organiseert dit Oranjefeest al weer jaren in het gezellige Hunnerpark (waar op 5 mei ook het bevrijdingsfestival in Nijmegen plaatsvindt trouwens), vlakbij de Waalbrug en het Valkhof Park (waar in juli festival de-Affaire plaatsvindt). Oranjepop heeft ook wel wat van de sfeer van de-Affaire – dat heb ik vast al eerder genoemd – vanwege de ongedwongen sfeer met goede muziek en het weerzien van oude bekenden. In een mooie omgeving. Op het terrein staan er eigenlijk twee podia, een ‘mainstage’ met de wat grotere Nederlandse acts en het ‘3VOOR12 Gelderland’ podium waarop een aantal leuke lokale bands staan geprogrammeerd. Het derde podium is meer een tent, een tipi, oftewel ‘De Nieuwe Oost Tipi’ aldus de organisatie, en dat is werkelijk intiem genieten van een band, want daar passen uiteraard ook niet veel mensen in. Ook dit jaar is de entree gratis, maar er staan wel blauwe tonnen voor een vrijwillige bijdrage, het ‘Pay What You Want’ principe dus, al werden we vorig jaar wat harder aangespoord om er ook wat in te gooien. Natuurlijk gooien we er wat in, zo’n leuk klein festival verdient gewoon bestaansrecht. En waar moet je anders heen op Koninginnedag?
We komen wat later het terrein op als Liquid Snow en Birth of Joy al de boel hebben opgewarmd – die hebben we dus gemist – en gaan er eens goed voor staan voor de sympathieke Aafke Romeijn, die met haar korte (!) kapsel en glitterjurkje achter haar piano indruk maakt op het 3VOOR12 podium. Mooie gloedvolle liedjes komen voorbij en Aafke heeft een dijk van een stem, maar het subtiele spel verwaait een beetje in het geroezemoes van het publiek en de achtergrondgeluiden van o.a. het hoofdpodium. Dat is wel wat jammer, maar het hoort wel een beetje bij deze setting. Toch vind ik dat even wennen. Met een eigen optreden in een zaal zal ze zeker nog meer impact hebben. Aafke praat veel met het publiek en dat is altijd prettig, zo leren we dat ze groot fan is van De Jeugd van Tegenwoordig waarna ze haar set mooi afsluit met een cover van die band: “Huilend Naar De Club”.
Eins, Zwei Orchestra zag ik bijna een jaar geleden bijna terloops in Wageningen tijdens het bevrijdingsfestival. Dat was een mooi en verrassend optreden. Later in juli stond de band ook in de zeikende regen op festival de-Affaire (in de ruïne met een hoop zeilen om zich heen om de regen tegen te houden), een feit dat nog even aangehaald wordt door de zanger want dat was de laatste keer dat ze in Nijmegen stonden. Nu is het beter weer inderdaad. Helaas vind ik het geluid niet echt om over naar huis te schrijven. Een beetje oranjebitter. Veel gitaar en weinig lucht, drums en bas, maar ook de synthesizer komt niet lekker door en ook de zang laat hier en daar te wensen over. Als ik de oordoppen in doe wordt het al wat beter, maar ik mis gewoon wat diepte en ruimte in het geluid waardoor het allemaal wat hard en kaal overkomt. Hebben ze nu ook een extra gitarist? Of zie ik dat verkeerd? Op rechts staat een baardmans zich verschrikkelijk uit te leven, altijd leuk om naar te kijken hoewel hij soms net te veel focus naar zich toe wil halen. Inmiddels ken ik die mooie liedjes wel van de band en daar kan ik nog wel van genieten. Fijne popliedjes met een shoegaze sausje, een fijne combi. De aangename cover “1979” van de Smashing Pumpkins komt tegen het einde van de set ook weer langs, en met het laatste opwekkende nummer “Spiral” kunnen we weer lekker meezingen.
Ondertussen lopen we wat rond tijdens Leeways die de stemming er aardig in weten te krijgen op het 3VOOR12 podium met een mix van reggae, funkrock en hiphop. Ach, als reggae zo wordt gespeeld vind ik het stiekem ook nog wel leuk.
Toch gaan we op tijd voor het podium staan voor Roosbeef, een van de hoofdacts van vandaag waar dan ook nog behoorlijk wat publiek op af komt. Roos Rebergen is de ietwat onhandige doch charmante aanvoerster van de club en heeft zich vandaag in een mooi zwart kort jurkje gehesen met knalgele pumps. ‘We zijn vanuit Utrecht naar Nijmegen speciaal bij alle stoplichten door oranje gereden’, zegt de zangeres die ook vandaag weer prettig gestoord overkomt, en zelfs haar “u was een fantastisch kleurloos publiek” wordt op het einde gewoon gepikt door het publiek. Ze zou een leuk cabaretprogramma kunnen maken. Maar goed, vandaag heeft ze weer haar prima band meegenomen, met o.a. Tom Pintens op bas/zang en Reinier van der Haak op gitaar, die je ook kan kennen van Krach, dat hier vorig jaar nog stond. De band opent vandaag met een strakke versie van “Iets Te Veel Wij(n)” en het geluid staat gelukkig prima. Vol detail, zoals het hoort. “Twijfelaar” klinkt nog wat voller dan op de plaat en heeft prima samenzang. “Niet Uitmaken” klinkt ook geweldig, met die prachtige tekst ‘Ik zit vol verlangen net als een bonbon. Soms barst ik open en smelt op je tong. ‘, en dit nummer eindigt met het lekkere gitaarwerk van Reinier van der Haak waarna een opvallend hard applaus klinkt. Verder komen er nog nummers langs waaronder het subtielere “Onder Invloed”, het opgewekte “Te Heet Gewassen” en het bonte “Sirene”. Leuk optreden toch weer van die gekke meid met die fijne band.
Taxidermist is vooral een aangenaam muziekje onder het eten. De sound, maar ook de stem van de zanger lijkt inderdaad wel wat op Queens of The Stone Age en zo op het gehoor speelt de band een behoorlijke strakke set met degelijk rock, beter ook dan ik het me kan herinneren.
Tommy Ebben & The Small Town Villains is vervolgens op het hoofdpodium ook zal zo’n degelijke act van een stel knappe jongens (denk ik, ik heb er geen verstand van), die vooral doen denken aan Bruce Springsteen. Roots/folk/country-rock, zoiets. De band klinkt best oké, maar het is niet zo mijn genre (sorry jongens), dus mijn aandacht verslapt vrij snel.
Op het 3VOOR12 podium mogen de Bunny Bonanzas weer oude tijden doen herleven, de band ook van de ‘presentator met kuif’ op het festival vandaag. Ik heb wel sympathie voor die gasten. In 2010 speelden ze op de-Affaire voor veel te weinig publiek en ook nu krijgen ze geen mensenmassa’s op de been, al ligt dat ook aan het (etens)tijdstip. Goed, dan zou je ook kunnen zeggen dat de rockabilly deuntjes en covers van TV-thema’s uit de jaren zeventig misschien wat gedateerd zijn maar ik vind het wel wat hebben. Quentin Tarantino zou hun grootste fan moeten zijn. Leuk optreden toch weer.
The Kik is de band van de oer-Rotterdammer (wat een accent heeft die gast) Dave von Raven die je ook nog kan kennen van The Madd. Klinkt als: The Beatles en The Beach Boys inderdaad met soms meer pit en gitaar en volledig in het Nederlands gezongen. Ik vind dat een beetje gek klinken en daarbij is het ook niet helemaal mijn genre, dus onze aandacht gaat meer richting het kringgesprek aan de kant. De band heeft zichzelf trouwens wel mooi aangekleed, dat is echt een pluspunt voor de uitstraling. Vrolijke jongens ook.
Vervolgens blijven we hangen bij het hoofdpodium waar Pete Philly (zonder Perquisite dus, maar solo, maar met band, snapt u ‘m nog?) eigenlijk nog best een lekkere show neerzet. Ik heb vrij weinig met hiphop, maar als het met zoveel soul wordt gebracht met een goede band ook, dan kan ik daar mijn waardering ook wel voor uitspreken. Goede stem heeft Pete ook. Zo trekt de band steeds meer publiek, maar dat wordt me op een gegeven moment wat te druk en uiteindelijk besluit ik lekker naar huis te gaan. Moe. Voldaan ook. Het was weer een leuk feest en een mooi begin van hopelijk nog meer aangename festivals. Ik kom je graag nog ergens tegen. Lang leve de koningin! Hoera!
t-beest 