Buitenstaander

Het zal U niet opgevallen zijn, maar ik heb de slogan van mijn blog gewijzigd. Eerst stond er (in het frans) “Ik ben met pensioen en ik moet niks.” Had ik opgepikt van een Franse brandweerman die het in grote letters op een T shirt had laten drukken. Dat was in de tijd dat ik nog regelmatig naar Frankrijk toog om daar jeu de boules te kunnen spelen.

Spelen doe ik nog steeds, maar alleen nog bij het zwembad in het recreatieoord. Zomer en winter elke dinsdag- en zondagmiddag vaste prik. Ik zou eigenlijk ook wel op donderdagmiddag willen spelen, maar dan hebben mijn andere clubgenoten het te druk.

Ongelooflijk hoe druk de hedendaagse senioren het wel niet hebben. Er is een peloton welzijnswerkers in de weer vanwege de eenzaamheidsbestrijding onder de ouden van dagen. Ik zou zeggen stuur ze op dinsdagmiddag naar ons toe, wij weten er wel raad mee. Iedereen waar ik nu mee speel heeft tijd te kort.

Voor € 17,50 per jaar ben je een heel jaar op dinsdagmiddag (en hopelijk ook donderdagmiddag) onder de pannen. En voor dat geld gaan we dan ook nog één keer per jaar eten bij de Bonte Veer.

En dat allemaal zonder enige subsidie van de gemeente. Wel van de Rabobank natuurlijk, maar daar moet je eerst voor fietsen. De gemeente geeft liever € 7000,- uit aan jeu de boules banen waar niemand op wil spelen. Weggegooid geld, maar ieder heeft zijn eigen specialiteit zullen we maar zeggen.

Hierbij een filmpje hoe je jeu de boules, of beter gezegd petanque eigenlijk zou moeten spelen, maar iedereen die dat niveau niet haalt mag evengoed lid worden. 🙂

Enfin, nu mijn Franse escapades achter de rug zijn, leek het me tijd voor een nieuwe slogan. Het is “bemoeienissen van een buitenstaander” geworden.

Ik ben een buitenstaander, want ik ben in Amsterdam geboren en Amsterdammers hebben de neiging zich overal mee te bemoeien. Zeker als het de opvattingen van zelfbenoemde of aangestelde autoriteiten betreft.

Geheel in de traditie van Hadjememaar, Provo en de Kabouterpartij werd Paljas op gericht. Als college, ambtenaren en raadsleden zich gedragen als leden van een voorname hofhouding, dan leek het me wel nuttig om een hofnar aan te wijzen.

Die van tijd tot tijd de dingen bij naam noemt of er op wijst dat de keizer geen kleren aan heeft.

In lang vervlogen jaren deed een beetje verstandige koning dat zelf, maar tegenwoordig berust de macht bij het volk en zal het volk de moeite moeten nemen er een te kiezen.

Liever geen revolutie, maar vreedzaam verzet tegen de bedilzucht van een overheid die ons op tal van gebieden van alles en nog wat probeert wijs te maken.

Maar voor dat soort frivole gedachten zijn ze binnen de Westfriese omringdijk veel te nuchter (en veel te gezagsgetrouw). Eén keer in hun geschiedenis zijn Enkhuizers in opstand gekomen. Dat vieren we tegenwoordig nog elk jaar. Maar sindsdien bejubelen we eigenlijk alleen nog maar de VOC tijd, omdat er in die tijd door sommigen heel veel geld werd verdiend.

Goed, een buitenstaander dus, die zich verbaast over wat er zo allemaal besloten wordt in de Breedstraat en zich daar (af en toe) mee bemoeit. Dat lijkt me wel een vlag die de lading dekt.