Het Tarīm-project 1997

1997 – 2017: twin­tig jaar ge­le­den

Tarīm: Hadramaut, Jemen

Dagboek 1997

(Dag 9459) Ik ben in de Ḥaḍramaut (Zuid-Je­men) in de plaats Tarīm. Ik lo­geer daar in het Gaṣr al-Goeb­ba-ho­tel (Koe­pel­pa­leis-ho­tel) en werk in de Mak­ta­bat al-Aḥgāf li-l-maḵ­ṭū­ṭāt: al-Aḥgāf-bi­blio­theek voor hand­schrif­ten (ma­nus­crip­ten). – Mijn col­le­ga heet Taw­fīq: hij is de eerst­ver­ant­woor­de­lij­ke in de­ze pe­rio­de van dit pro­ject. – Mijn brief voor ‘Ne­der­land’, be­vat meer (ach­ter­grond)­in­for­ma­tie dan mijn dag­boek­ver­slag. – De munt­een­heid in Je­men is de Rial (YER). (1 rial = f. 0,015 (an­der­hal­ve cent), dus 100 rial = f. 1,50.)

Menu – Fo­to – Index en het einde – Trans­criptie.

Maandag, 22 december 1997.
Tariem: 34/14.
Op 6.35 uur.
Rond 7.00 ontbijt.
Circa 8.30 uur in de Bi­blio­theek. Ik ver­tel Ḥu­sayn al-Ḥ. wat hij moet doen als de com­pu­ter­pro­gram­ma’s op­nieuw ge­ïn­stal­leerd moe­ten wor­den. Daar gaat een groot deel van de och­tend mee heen.
Hij leert ver­der om rap­por­ten te maken [van de Da­ta­ba­se], tot 13.00 uur.
Hotel: eten en vertel­len.
Na 15.00 uur in de Bi­blio­theek in­struc­ties ge­ven aan Ḥu­sayn, Alī en Abd al-Gā­dir over het boek­bin­den.
Hotel, computer: sa­men met Taw­fīq de ad­mi­ni­stra­tie doen.
Hij is veel­ei­send en het ma­ken van al­ler­lei fi­nan­cië­le ver­sla­gen duurt tot cir­ca 01.00 uur, met uit­zon­de­ring van een on­der­bre­king van an­der­half uur waar­in we naar het res­tau­rant / eet­hok gaan waar dat mooie zwar­te af­was­ser­tje*(1) werkt. We zien el­kaar maar even. We kij­ken naar el­kaar, kort.

Menu – Fo­to – Be­gin – Index en het einde – Trans­criptie.

Leeghoofden

La­ter in de te­le­foon­win­kel zie ik een sexy jon­ge­man, een ech­te Ara­bier, met mooie ogen.
De ‘baas’ van het te­le­foon­kan­toor, een jon­ge­man uit Taᶜizz, ver­wijt de zui­der­lin­gen, ook de­ze sexy jon­gen met zijn vriend, dat het leeg­hoof­den zijn die al­leen den­ken aan de vol­gen­de maal­tijd. Van de toe­komst heb­ben ze nog nooit ge­hoord. De twee jon­gens gaan snel weg.

Menu – Fo­to – Be­gin – Index en het einde – Trans­criptie.

Onderwijs

Alī B. ver­telt over het on­der­wijs­sys­teem in de Roe­bāt*(2). Hij be­gon er ze­ven jaar ge­le­den. Het be­gin­jaar noemt hij in ‘hi­ǧri-ja­ren’*(3).
Het ‘stu­de­ren’ ge­beurt door het voor­le­zen van de tekst door een sjeik*(4), die na af­loop daar­van vra­gen stelt.
Zelf studeren of le­zen van de boe­ken is er niet bij. Daar­voor zijn ze te moei­lijk. Er zijn geen klas­sen en er is geen klas­sen­sys­teem, men leert en komt daar­door steeds ho­ger in graad.

Menu – Fo­to – Be­gin – Index en het einde – Trans­criptie.

Cultuurverschillen

Alī zou ook graag twee of meer vrou­wen wil­len heb­ben, maar heeft daar­voor twee of meer hui­zen no­dig.
Ḥusayn, die in de Oe­kra­ïne stu­deer­de, vindt de schei­ding van kerk en staat goed.
Abd al-Gā­dir en Alī kun­nen niet be­grij­pen dat on­ze wet­ten niet op het ge­loof zijn ge­ba­seerd.
Alī vindt het niet goed dat vrou­wen een schei­ding kun­nen be­werk­stel­li­gen.
Als het over geld gaat, lo­nen en be­las­ting, vin­den zij on­ze be­las­ting erg hoog. Ik zeg: veel be­las­ting is veel geld voor de over­heid, die geeft daar­van ook wat aan jul­lie. Daar­na valt het ge­sprek stil.
[Temperaturen, mi­ni­maal, ma­xi­maal:] 17,1°C. / 38,9°C.
[Luchtvochtig­heid, mi­ni­maal, ma­xi­maal:] 22% / 54%.

Menu – Fo­to – Be­gin – Index en het einde – Trans­criptie.

Brief

Ik schreef, op mijn lap­top­com­pu­ter, een lan­ge brief voor mijn re­la­ties in Ne­der­land. Die be­vat in­te­res­san­te ach­ter­grond­in­for­ma­tie, die ei­gen­lijk te veel was om ook nog eens ex­tra in mijn dag­boek neer te pen­nen. Ik ci­teer hier uit die brief.

Bedoeïenen

Mooie gezichten van be­doe­ïe­nen zag ik vaak in Ta­rīm. Daar kwa­men ze ge­re­geld in het te­le­foon­kan­toor. (Naar wie zou­den ze toch zo vaak moe­ten bel­len?)
Taw­fīq en ik moes­ten vaak lang wach­ten op ver­bin­ding met het Wes­ten en dan had ik tijd om die man­nen te be­stu­de­ren. Vaak dra­gen ze een kleur­rij­ke om­slag­doek en al­tijd een pis­tool. De schoon­heid van de be­doe­ïe­nen wordt ver­sterkt door de tul­band of koe­fiy­ya*(5) die ze al­le­maal op een bij­zon­de­re ma­nier om­ge­sla­gen heb­ben. Knap­pe ka­rak­te­ris­tie­ke kop­pen, slan­ke li­cha­men in kleu­ri­ge doe­ken ge­wik­keld.
Eens vroeg ik een ou­de man waar­om hij een pis­tool had. Hij zei: “Ik ben een be­doe­ïe­ne, daar­om draag ik een pis­tool.”

Menu – Fo­to – Be­gin – Index en het einde – Trans­criptie.

Noten

Te­rug.

Te­rug.

Te­rug.

Te­rug.

Te­rug.

Menu – Fo­to – Be­gin – Index en het einde – Trans­criptie.

Meer infor­matie.

Menu – Fo­to – Be­gin – Einde – Trans­criptie.

Index

Me­nu – Fo­to – Be­gin – Hoofd­in­dex.

Trans­crip­tie van de klin­kers in Ara­bische woor­den.

A / a klinkt als ‘a’ in ‘pan’, I / i klinkt als ‘i’ in ‘pin’, U / u klinkt als ‘oe’ in ‘poen’.
Ā / ā klinkt als ‘a’ in ‘ma’, Ī / ī klinkt als ‘i’ in ‘mi’, Ū / ū klinkt als ‘oe’ in ‘moe’.

Klik hier voor het over­zicht van de trans­crip­tie in Ara­bische woor­den.

Me­nu – Fo­to – Be­gin – Hoofd­in­dex.

Jemen 1997
Jemen 1997 (be­knopt over­zicht).
Je­men 1997: de da­gen in chro­no­lo­gische volg­or­de.
Je­men 1997: al­le foto’s.

Jemen 1996
Jemen 1996 (be­knopt over­zicht).
Je­men 1996: de da­gen in chro­no­lo­gische volg­or­de.
Je­men 1996: al­le foto’s.

De au­teur de­zes kan niet ga­ran­de­ren dat al­le links naar ex­ter­ne web­si­tes (dus die van der­de par­tij­en) al­tijd zul­len blij­ven be­staan. Fo­to’s in Goog­le Maps, bij­voor­beeld, kun­nen ver­dwij­nen wan­neer de ei­ge­naar ze weg­haalt. Ook aan an­de­re links kan een ein­de ko­men, of kun­nen in on­ge­bruik ra­ken.
Wan­neer u een niet wer­ken­de link con­sta­teert kunt u dat mel­den in het re­ac­tie­veld. Bij voor­baat dank.