Op weg naar rust, Celine Heijboer

Celine Heijboer, Op weg naar rust ~ Mijn pelgrimstocht naar Santiago de Compostella

‘Kilometers loop ik over stijgende en dalende modderige paden, langs geurende eucalyptusbomen, vele dorpjes en barretjes. Meneer de hardloper rent voorbij. Enthousiast zwaaien we en roepen: ‘Bon Camino’. Op een lantaarnpaal staat een opvallende tekst geschreven: ‘Every day is your way.’ De stilte en eenvoud laten mij over deze zin nadenken en ik besef dat het leven net als ‘The way’ is. Een pad dat ieder als eigen individu, in zijn eigen tempo bewandelt. (Blz. 207) ~ Celine Heijboer

Oh wat een ontzettend fijn boek heb ik net uitgelezen! Namelijk Op weg naar rust, Celine HeijboerLirian Leest – boek 27

Ik kijk om mij heen en verdwaal in de tijd. Ik geniet van elke stap… Blauwe en witte kleine kleine kwetsbare vlindertjes vliegen voor me uit… Het is hier zo anders dan de afgelopen week, zoveel rustiger…’ (blz. 226) ~ Celine Heijboer

Het is frappant, zo zat ik op een middag na te denken over het gezegde dat de camino ieder geeft wat hij of zij nodig heeft, en zo botste ik even later op de fiets met een wielrenner die in een straf tempo voorbij geracet kwam. En waar we normaal gesproken allebei gevallen zouden zijn reden we beiden een halve meter zij aan zij op en vervolgden daarna, alsof er niets gebeurd was, onze weg. Later, bijkomend van de schrik met een alcoholvrij biertje in de tuin, kwam er een vlinder op mijn hand die een tijdje bleef zitten. 

Afb.: Alina Vilchenko

Deze gebeurtenis heeft misschien niet veel te maken met de post over dit boek zou je denken, maar aan de andere kant toch ook weer wel. Bijvoorbeeld wanneer je de betekenissen van een vlinder ziet in het licht van de camino die je geeft wat je nodig hebt, zo gaf de vlinder rust aan mijn geschrokken lijf 🙂

🦋 ‘In early Christianity, the butterfly was a symbol of the soul. In China, it was used as a symbol of conjugal bliss and joy.’ Bron: Butterfly Symbolism

Tijdens het lezen (nee, eigenlijk al toen ik de aankondiging van Celine’s boek las) kwam de rode draad van de LiRiAn zussen weer bovendrijven. Vanaf het begin tot nu is dat de Camino (film en boek WIld) en Vincent van Gogh geweest. Alleen, in tegenstelling tot Celine hebben wij (nog) niet de camino wandelschoenen aangetrokken maar ons slechts beperkt tot wat wandelingen in Nederland.

Tijdens onze wandelingen kwamen we mooie uitspraken van Van Gogh tegen op wandelstenen (zie foto’s) en onze inspiratie uit de film en het boek Wild hebben we verwerkt in een workshop. En je ziet, als je ervoor openstaat komen goede dingen samen.

Als je in de natuur bent bewandel je je eigen pad, het lijf krijgt de kans even uit het hoofd te komen. Zo’n wandeling duurt hopelijk heel je leven lang, in de zin van blijven groeien en blijven zoeken naar evenwicht tussen die twee, het hoofd en het lijf. Zoals Celine het zo mooi omschreef:

Ik ben stil, ik kan niks meer uitbrengen. Ik zit heerlijk in mijn eigen wereldje, in mijn eigen element. (blz, 279) ~ Celine Heijboer

Celine dankjewel, voor het schrijven van je boek en het delen van je ervaringen en emoties (als introvert persoon meende ik er veel in te herkennen). En, zoals het past bij bepaalde boeken, ook dit boek heb ik voornamelijk buiten gelezen. Het was een mooie boekenreis.

Wil jij ook het boek
Op weg naar rust.Mijn pelgrimstocht naar Santiago de Compostella, Celine Heijboer
lezen?
Klik dan door naar de Facebookpagina van Celine voor bestelinformatie.

En voor nu, lieve lezer,
Heb een mooie reis / Buen Camino / Have a good pilgrimage, of op zijn Iers: Go n-éirí an bóthar leat ~ May the road rise to meet you / Namaste

1 thoughts on “Op weg naar rust, Celine Heijboer

Plaats een reactie