Zestigjarig KAV/Femma valt in de prijzen

 

Bij de huldiging van verdienstelijke personen of verenigingen viel ook Femma Knesselare in de prijzen. Nog altijd een vaste waarde in het landschap van de Knesselaarse verenigingen.

Lucresse Vervaeck, Rita Dhooge, Martine Schelstraete, Rita De Pauw (Foto: Guy Stroobandt)

Net na WO I was er een grote behoefte bij de Vlamingen om “zich te verenigen”. KAV – Kristelijke Arbeiders Vrouwenbeweging – zag dan ook in 1920 het levenslicht. In Knesselare duurde het echter tot 1959 vooraleer enkele gedreven vrouwen de koppen bijeen staken. Op 10/9/59 vond de eerste bestuursvergadering plaats. De Knesselaarse vrouwen waren in de wolken, want dankzij KAV “mochten” ze eens zonder man het huis uit.

De bestuursploeg groeide en ook het ledenaantal steeg van 60 bij aanvang naar 300 bij de viering van 20 jaar KAV. Halfweg de jaren 80 telde de club maar liefst 537 leden (op een totaal van slechts 5000 inwoners). Vandaag zijn er nog 150 vrouwen lid van Femma Knesselare.

Vanzelfsprekend is de werking van KAV in de voorbije 60 jaar helemaal veranderd. Net als de hele samenleving, het verenigingsleven en de positie van de vrouw. “In onze digitale wereld staat het verenigingsleven onder grote druk. Sommigen durven zich luidop afvragen of het verenigingsleven zelfs nog zin heeft? Maar samen met het hele bestuur en de leden ben heel fier dat we met onze FEMMA een jubileum van 60 jaar mochten vieren”, aldus Martine Schelstraete.

De waarden van de vereniging blijven overeind: mensen leren kennen, samen leuke dingen beleven, praten over bekommernissen, samen gerechten klaarmaken, nieuwe handwerktechnieken leren, andere culturen leren kennen, samen wandelen en fietsen of bowlen, uitstappen maken, het maakt allemaal deel uit van de ca. zestig activiteiten per jaar.

Enkele archiefbeelden van KAV: lees in dit artikel over 1964

Hieronder geven we ook een eerder geschreven artikel over de KAV/Femma een plaatsje in het bereik van iedereen. Het komt uit “Over Knesselare gesproken. Babbels in de aders van ons dorp” (Jan VdC, 2011)

Plaats een reactie