Για μια νέα ζωή ~ Eckhart Tolle

(2o μέρος)

-Σε μια γνήσια σχέση υπάρχει μια εκροή ανοιχτής, άγρυπνης προσοχής προς τον άλλο άνθρωπο, στην οποία δεν υπάρχει καθόλου το «θέλω». Αυτή η  άγρυπνη προσοχή είναι Παρουσία. Είναι η προϋπόθεση για κάθε αυθεντική σχέση.

 -Όποτε αισθάνεσαι  ανώτερος ή κατώτερος απ΄οποιονδήποτε, αυτό είναι το Εγώ μέσα σου.

-Όταν προσδιορίζεις τον εαυτό σου μέσω σκέψης, τον περιορίζεις.

 -Αντί για άνθρωποι αυτοί που συναλλάσσονται είναι εννοιολογικές, νοητικές εικόνες. Όσο πιο ταυτισμένοι  είναι οι άνθρωποι με τους αντίστοιχους ρόλους τους, τόσο  λιγότερο αυθεντικές γίνονται οι σχέσεις.

–Αντί να είσαι οι σκέψεις και τα συναισθήματά σου, να είσαι η επίγνωση πίσω τους.

–Όσο περισσότερο κοινό παρελθόν υπάρχει σε μια σχέση, τόσο περισσότερο παρών χρειάζεται να είσαι, διαφορετικά, θα υποχρεωθείς να ζεις το παρελθόν ξανά και ξανά.

–Το παιδί έχει βαθιά λαχτάρα να υπάρχει ο γονιός ως άνθρωπος όχι ως ρόλος,  ανεξάρτητα από το πόσο ευσυνείδητα παίζεται αυτός ο ρόλος.

-Απλώς θα χάσεις τον εαυτό σου μέσα στο κάνω.

-…ολότελα παρών, χωρίς να θέλεις τίποτ΄άλλο πέρα από εκείνη τη στιγμή ως έχει… αν είσαι παρών, δεν είσαι πατέρας ή μητέρα. Είσαι η εγρήγορση, η ηρεμία, η Παρουσία που ακούει, κοιτάζει, αγγίζει, ακόμα και μιλάει. Είσαι η Ύπαρξη πίσω από το κάνω.

-Το ανθρώπινο είναι μορφή. Η Ύπαρξη είναι άμορφη. Ανθρώπινο και Ύπαρξη δεν είναι ξέχωρα, αλλά συνυφασμένα.

–Κάθε ρόλος είναι μια πλασματική αίσθηση εαυτού.

–Το να κάνεις οτιδήποτε που απαιτεί απο σένα σε κάθε κατάσταση χωρίς να γίνεται ρόλος με τον οποίο ταυτίζεσαι είναι ένα ουσιαστικό μάθημα στην τέχνη της ζωής που ο καθένας μας είναι για να μάθει.

-…λειτουργούν από το βαθύτερο πυρήνα της Ύπαρξής τους, εκείνοι που δεν επιχειρούν να φανούν σαν κάτι περισσότερο από αυτό που είναι αλλά είναι απλώς ο εαυτός τους, ξεχωρίζουν ως αξιοσημείωτοι και είναι οι μόνοι που φέρνουν αληθινά κάποια αλλαγή στον κόσμο. Είναι οι κομιστές της νέας συνειδητότητας. Ό,τι κάνουν αποκτά δύναμη επειδή είναι  ευθυγραμμισμένο με το σκοπό του όλου. Η επιρροή τους, όμως, πηγαίνει πολύ πιο πέρα απ΄αυτό που κάνουν πολύ πιο πέρα από το λειτούργημά τους. Η παρουσία τους και μόνο  – απλή, φυσική, ανεπιτήδευτη- έχει μεταμορφωτική επίδραση σ΄όποιον  έρχεται σ΄επαφή μαζί τους.

-…το Εγώ είναι μεταμορφωτικό, ανεξάρτητα από τη μορφή που παίρνει… προέρχεται από το πάθος, που, πέρα από τη γενική του σημασία που είναι «καθετί που συμβαίνει σε κάποιον» σημαίνει επίσης «πάθημα, δυστύχημα, συμφορά«, αλλά και «προσβολή από νόσο, ασθένεια» και κατ΄επέκταση οδύνη.

-Σύμφωνα με τα λόγια του Σαίξπηρ, «το καλό ή το κακό δεν υπάρχει, το γεννάς εσύ με το μυαλό σου«

-…όποτε υπάρχει αρνητικότητα μέσα σου, αν μπορείς να έχεις επίγνωση εκείνη τη στιγμή ότι υπάρχει κάτι εντός σου που την απολαμβάνει ή που πιστεύει ότι έχει κάποιο χρήσιμο σκοπό, αποκτάς άμεσα επίγνωση του Εγώ…Αυτό σημαίνει ότι το Εγώ συρρικνώνεται και η επίγνωση μεγαλύνει.

-Θα είσαι  ελεύθερος να εγκαταλείψεις τη δυστυχία σου τη στιγμή που την αναγνωρίζεις ως μη ευφυή. Η αρνητικότητα δεν είναι ευφυής. Ανήκει πάντα στο Εγώ. Το Εγώ μπορεί να είναι πονηρό αλλά δεν είναι ευφυές. Η πονηριά επιδιώκει τους δικούς της μικρούς στόχους. Η ευφυία βλέπει το ευρύτερο όλον, στο οποίο όλα τα πράγματα συνδέονται. Κίνητρο της πονηριάς είναι το συμφέρον και είναι εξαιρετικά μυωπική… Η πονηριά διαιρεί, η ευφυϊα συμπεριλαμβάνει.

–Η ηρεμία άλλωστε είναι το τέλος του Εγώ.

-Υπάρχουν τέσσερις λέξεις που μεταδίδουν το μυστικό της τέχνης του ζην, το μυστικό κάθε επιτυχίας και ευτυχίας: Ένα Με Τη Ζωή.

Συνεχίζεται…

by SearchingTheMeaningOfLife