Η παράνομη και εγκληματική χούντα των Αθηνών είναι θέμα χρόνου να πέσει. Όμως, ίσως, το θέμα δεν είναι αυτό…

Γράφει ο Παύλος

Η παράνομη και εγκληματική χούντα των Αθηνών είναι θέμα χρόνου να πέσει. Όμως η γνώμη μου είναι ότι ήδη θα είχε πέσει ή δεν θα τολμούσε να φέρει στη Βουλή τέτοια μέτρα, αν η αντιπολίτευση (χτυπάει για σένα ιδιαίτερα η καμπάνα ΣΥΡΙΖΑ) είχε ακολουθήσει τη μόνη πραγματικά συνεπή γραμμή: Είχε διακηρύξει έγκαιρα ότι τα μέτρα αυτά αντιτίθενται στη λαική εντολή των τελευταίων βουλευτικών εκλογών και επομένως γι’ αυτό το λόγο είναι παράνομα και κατά συνέπεια η κυβέρνηση που θα τα υποστηρίξει καθίσταται η ίδια παράνομη. Αντί αυτού η αντιπολίτευση ήξερε μεν να «τιτιβίζει» και να λέει στα τηλεοπτικά παράθυρα ότι η κυβέρνηση δεν έχει τη λαική νομιμοποίηση για να περάσει τέτοια μέτρα, αλλά ποτέ δεν το έκανε αυτό κεντρική πολιτική της γραμμή. Είναι τελείως διαφορετικό η κεντρική πολιτική σου γραμμή να είναι ότι τα μέτρα είναι «κοινωνικά άδικα» και «καταστρεπτικά», από το ότι τα μέτρα είναι πάνω από όλα παράνομα. Στο τέλος, μέσα στη Βουλή, ο ΣΥΡΙΖΑ υποστήριξε ότι το μνημόνιο τρία είναι αντισυνταγματικό. Σωστά, αλλά αυτό σα πολιτική στάση δεν φτάνει. Δεν είναι αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ο Τσίπρας για να κάνει σχόλια συνταγματολόγου. Είναι για να βγάζει τα αναγκαία πολιτικά συμπεράσματα. Και το μοναδικό πολιτικό συμπέρασμα είναι ότι

η κυβέρνηση καταστρατηγώντας και αναποδογυρίζοντας πλήρως την εντολή των πολιτών στις εκλογές βρίσκεται σε βαθειά παρανομία. Είναι ΠΑ – ΡΑ – ΝΟ – ΜΗ. Και είναι τέτοιο το μέγεθος της παρανομίας και αυτό που διακυβεύεται, που ακριβώς γι’ αυτό θα έπρεπε να κηρυχθεί, επαναλαμβάνω, νέτα – σκέτα ΠΑΡΑΝΟΜΗ.

Θέλω σε αυτό το σημείο να θυμίσω προς όλους ότι το πολίτευμα της χώρας είναι κοινοβουλευτική δημοκρατία και όχι κοινοβουλευτική δικτατορία. Που σημαίνει ότι δεν πρέπει να αποφασίζουν οι βουλευτές ότι θέλουν (= κοινοβουλευτική δικτατορία), αλλά πρέπει να αποφασίζουν με βάση την εντολή των πολιτών στις κοινοβουλευτικές εκλογές (= κοινοβουλευτική δημοκρατία). Βέβαια το πολίτευμα της χώρας αυτή τη στιγμή ούτε καν κοινοβουλευτική δικτατορία δεν είναι, γιατί το «κοινοβουλευτική» προυποθέτει ότι αποφασίζουν οι βουλευτές με κάποια ελεύθερη βούληση, έστω και δικτατορικά. Αλλά όταν προυπόθεση για να αποφασίσουν ελεύθερα είναι το να έχουν διαβάσει 1000 σελίδες σε μερικές ώρες, τότε τα περί ελεύθερης βούλησης καθίστανται γελοία.

Επομένως στη πράξη το πολίτευμα της χώρας έχει εκτραπεί σε πρωθυπουργική δικτατορία – πού έστω, αυτή τη στιγμή, είναι τρισυπόστατη. Απέναντι λοιπόν σε αυτή την πλήρη εκτροπή, τι κάνει η αντιπολίτευση και μάλιστα η αριστερή; Παίρνει μέρος σε ένα έργο εξαπάτησης που λέγεται «έλεγχος του κοινοβουλευτικού έργου» και «ψηφοφορίες επί των πεπραγμένων και των νομοθετημάτων της κυβέρνησης». Αλήθεια, το μέγεθος της εκτροπής δεν το βλέπουν; Οι διαφωνίες τους και οι συγκρούσεις τους αντιστοιχούν με το μέγεθος της παρανομίας; Όχι κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ και της υπόλοιπης Αριστεράς και της υπόλοιπης αντιπολίτευσης: Δεν καταστρέφουν, απλώς, τη χώρα. Αυτό θα μπορούσε να γίνεται από λάθος και καλές προθέσεις. Αλλά εδώ, αυτή η καταστροφή γίνεται αφού έχει προηγηθεί συνειδητή εκτροπή του πολιτεύματος, δηλαδή βαθειά παρανομία. Η μέγιστη παρανομία.

Η Αριστερά ποτέ, για ιστορικούς λόγους, που ξεκινούν από την ολέθρια επινόηση του Μαρξ περί «δικτατορίας του προλεταριάτου», δεν είχε καλές σχέσεις με τη δημοκρατία. Το αντίθετο. Οι αγώνες για τη δημοκρατία ήταν πάντα το πρόσχημα γι’ αυτήν, τελικά, για κομματική κυριαρχία και εξουσία. Και είναι, σαν συνέπεια αυτής της κουλτούρας, που ο ΣΥΡΙΖΑ αδυνατεί να συνειδητοποιήσει τι τελικά πρέπει να υπερασπισθεί πρωτευόντως – πριν απ’ όλα – και για ποιόν λόγο. Για το ΚΚΕ δεν το συζητάμε. Αν ήταν εξουσία, τα ΜΑΤ του δεν θα έριχναν ασφυξιογόνα, αλλά σφαίρες.

Τελευταίος, ο αυτή τη στιγμή «υπαρκτός αντιεξουσιαστικός χώρος«, επίσης δεν διακατέχεται, σε σημαντικό βαθμό, από δημοκρατική κουλτούρα. Πολλοί αναρχικοί εδώ θα ισχυριστούν ότι δεν τους ενδιαφέρει η υπάρχουσα δημοκρατία που είναι φενάκη και εξαπάτηση. Και έχουν δίκιο, όπως άλλωστε έδειξα και εγώ παραπάνω. Ωστόσο δεν κάνουν το κόπο να καταγγείλουν την ακριβή εκτροπή όπως αυτή υπάρχει αυτή τη στιγμή και που στην πραγματικότητα, και στο βάθος της, αφορά κάθε δημοκρατία, ακόμη και την πιο άμεση, αυτή δηλαδή που υποστηρίζει ο αναρχισμός. Γιατί σε κάθε δημοκρατία, ακόμη και στην πιο άμεση, μπορεί να αναπτυχθούν τεχνικές κυριαρχίας από επιτήδειες ομάδες που έχουν ιδιαίτερη πολιτική εμπειρία και συγκεκριμένους πολιτικούς σκοπούς. Επομένως οι αναρχικοί ήδη, ακόμη και σαν εκπαίδευση (αλλά όχι μόνο γι’ αυτό) στη μελλοντική ριζοσπαστικά δημοκρατικότερη πραγματικότητα, θα έπρεπε να καταγγέλουν με κάθε λεπτομέρεια τις εκτροπές της παρούσας περιορισμένης δημοκρατίας. Αλλιώς με μαθηματική βεβαιότητα οι εκτροπές αυτές θα αντιστοιχηθούν με άλλες εκτροπές στα πλαίσια μιας μελλοντικής αμεσότερης δημοκρατίας. Και οι πραγματικοί αναρχικοί τότε θα είναι πάλι τα θύματα μιας σε εκτροπή, αυτή τη φορά, άμεσης δημοκρατίας.

Αλλά και εδώ το λάθος είναι ιστορικό και προπατορικό. Ήδη οι ναύτες της Κροστάνδης λίγο πριν σφαγιασθούν δεν ζητούσαν γενική ελευθερία για όλους, αλλά απέκλειαν από την ελευθερία την αντεπαναστατική αντιπολίτευση. Αδυνατούσαν να κατανοήσουν ότι ήταν πολύ εύκολο να θεωρηθούν οι ίδιοι «αντεπαναστατική αντιπολίτευση», όπως και έγινε, με αποτέλεσμα τον σφαγιασμό τους. Το ιστορικό και θεμελιώδες λάθος του αναρχισμού, όπως αυτός κυρίαρχα έχει αναπτυχθεί μέχρι στιγμής – και αυτό πρέπει να αλλάξει – είναι που θεωρεί τον εαυτό του βασικά προστατευμένο από την κυριαρχία και την εξουσία. Αυτό είναι τραγικό σφάλμα. Το ενδεχόμενο της κυριαρχίας και εξουσίας βρίσκεται παντού – η εξουσία είναι κάτι το διάχυτο και μη συγκεντρωμένο (για παράδειγμα στο κράτος) – ώστε ο αναρχισμός να μπορεί να σταθεί κάπου εξωτερικά και να είναι προστατευμένος από αυτήν. Δεν υπάρχει δηλαδή κάποια μυθική και ηρωική αντιπαράθεση πρόσωπο με πρόσωπο με την εξουσία. Η κυριαρχία και η εξουσία εξ ορισμού είναι ύπουλες και διεισδύουν παντού. Από αυτή την άποψη, οποιαδήποτε αναρχική προσπάθεια περιλαμβάνει ήδη ενδεχομενικά τον σπόρο της κυριαρχίας και της εξουσίας. Δεν υπάρχει λοιπόν μια καθαρή αναρχική ιστορία που θα ήταν καθαροί αγώνες ελευθερίας. Αυτό είναι μεταφυσική. Τέτοια καθαρότητα δεν υπάρχει και δεν έχει υπάρξει και στο παρελθόν. Οι αναρχικοί αγώνες περιλαμβάνουν ήδη μέσα τους την τάση για κυριαρχία και εξουσία και το μεγάλο θέμα είναι το πως αυτή μπορεί να περιορισθεί. Αλλά αποκλείεται αυτό να γίνει αν δεν το συνειδητοποιήσεις πλήρως. Γι’ αυτό, κατά τη γνώμη μου, οι αναρχικοί οφείλουν και με βάση τα παραπάνω, το μεγαλύτερο μέρος της κριτικής να το στρέφουν στον εαυτό τους. Μόνο η συνεχής επαγρύπνηση μπορεί να ελαττώσει το μέγεθος των αναρχικών τεράτων. Η πλήρης εξάλειψη δε των τεράτων είναι αδύνατη. Αλλά αυτό δεν πρέπει να χρησιμοποιηθεί σαν δικαιολογία.

Όλα τα παραπάνω τα είπα για να καταλήξω σε αυτό:

Στη βάση των τραγωδιών που περνάμε σήμερα βρίσκεται η πλήρης κατάπτωση της δημοκρατίας*. Για την κατάπτωση αυτή ευθύνονται όλοι. Για τις πράξεις τους και τις παραλείψεις τους. Ο καθένας έχει την ευθύνη του – ιστορική στη πραγματικότητα ευθύνη – από τη δική του τη μεριά. Και επομένως το σημαντικότερο: Το θέμα της δημοκρατίας πρέπει να συζητηθεί από την αρχή. Αν στα παραπάνω έχω κάποιο δίκιο, μπορεί κανείς να καταλάβει το έργο που πρέπει να αναλάβουν από την αρχή οι πολίτες: Επανιδρύοντας τη δημοκρατία και καταρχήν τις ίδιες τις δημοκρατικές προθέσεις. Πάντα μέσα σε συνεχή δημοκρατική εγρήγορση. Και προπαντός σε εγρήγορση ελευθερίας, γιατί καμία δημοκρατία, ακόμη και η αμεσότερη, δεν εγγυάται, δυστυχώς, την ελευθερία.   

* Δεν δέχομαι την μονομερή οικονομίστικη αφήγηση του Μαρξισμού: Δεν είναι μόνο ο καπιταλισμός, σαν οικονομικό σύστημα, υπεύθυνος των δεινών και όλα τα άλλα είναι εποικοδόμημα. Η οικονομίστικη αφήγηση του μαρξισμού τελικά εξυπηρέτησε ένα σκοπό: Την άπόκρυψη της ύπαρξης του «πολιτικού κεφαλαίου«. Την απόκρυψη δηλαδή της ύπαρξης πολιτικών κεφαλαιοκρατών. Πολιτικό κεφάλαιο: Να ένα ακόμη μεθοδολογικό εργαλείο για να μιλήσεις για όψεις της εξουσίας

……………………………………………………………………………………………………………………………………………

Σύντομος δικός μας σύνδεσμος: http://wp.me/pPn6Y-eZv

………………………………………………………………………………………………………………………………………………….

Για επικοινωνία: ormithiella@hotmail.gr

……………………………………………………………………………………………………………………………………………….

37 σκέψεις σχετικά με το “Η παράνομη και εγκληματική χούντα των Αθηνών είναι θέμα χρόνου να πέσει. Όμως, ίσως, το θέμα δεν είναι αυτό…

  1. Εχω χιλιογράψει πως είναι η συσσώρευση της πολιτικής εξουσίας σε λίγα χέρια που επιτρέπει την συσσώρευση πλούτου σε λίγα χέρια, ΑΝΑ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ.

    Στην εποχή μας αυτές οι συσσωρεύσεις λέγονται καπιταλισμός. Αλλά λίγη σημασία έχει. Σημασία έχει πως ο λαός παραμένει στην θέση του καρπαζο-εισπράκτορα.

    Δημοκρατία σημαίνει ο λαός στην εξουσία.

    Ποιον λαό όμως΄΄
    Που κανείς από τους φασίστες και τους κοινοβουλευτικούς ως τους σοσιαλιστές ολιγαρχικούς και τους αναρχικούς και αντι-εξουσιαστές, ο καθένας για δικούς του λόγους, και με δικές του ιδεολογικές προφάσεις, ουσιαστικά περιφρονούν, μισούν και φοβούνται τον λαό.

    Ποιοι θα μιλήσουν για δημοκρατία όταν μισούν τον λαό;

    Οι φασίστες; Αυτοί θέλουν να βαράει ο λαός προσοχές στον φύρερ τους.
    Οι κοινοβουλευτικοί; Αυτοί θέλουν τον λαό μέχρι να του κλέψουν την ψήφο στις εκλογές.
    Οι ολιγαχικοί αριστεροί; Αυτοί θέλουν να βαράει ο λαός προσοχές στον γεν. γραμματέα τους.
    Οι αναρχικοί; Αυτοί μισούν τον λαό, τον θεωρούν εθνικιστή, φασίστα και ρατσιστή.

    Κανείς τους δεν θέλει πραγματικά να πάμε σε δημοκρατία. Γι’ αυτό και λένε πως φταίει μόνο ο καπιταλισμός.

    Διότι τότε αυτός ο λαός που μισούν και φοβούνται, θα έχει την πολιτική εξουσία.

    Κι αυτό δεν τους αρέσει καθόλου. Διότι γνωρίζουν πως όπως κι εκείνοι θεωρούν τον λαό ως εχθρό τους, την ίδια γνώμη έχει κι ο λαός για κείνους.

    Ολοι αυτοί είναι εχθροί του λαού, διότι είναι εχθροί της δημοκρατίας, δηλαδή της εξουσίας του λαού.

    Θραξ Αναρμόδιος

  2. «Οι αναρχικοί; Αυτοί μισούν τον λαό, τον θεωρούν εθνικιστή, φασίστα και ρατσιστή»
    Αυτοί απλώς δεν είναι αναρχικοί. Κατά τη γνώμη μου. Αλλά είναι η στιγμή να τεθεί πλήρως και από την αρχή το ερώτημα τι συνιστά την αναρχία και την αναρχική προσπάθεια…

  3. Το ότι ο Σαμαράς άρπαξε την εξουσία με δόλιο τρόπο είναι γνωστό…μάλιστα δεν γνωρίζω κάποιον που να έκανε το αντίθετο στην ιστορία (τουλάχιστον κάποιον που να μου έρθει αμέσως στο μυαλό). Οπότε γι αυτό το λόγω διαφωνώ με τον όρο παράνομη. Η κυβέρνηση έχει ανέβει με νόμιμο και »δημοκρατικό» τρόπο άρα είναι νόμιμη. Με το να την λέμε παράνομη είναι σαν να ξεχνάμε τι σκατά σύστημα έχουμε και να κοιτάμε το δέντρο και όχι το δάσος. Τι περιμέναμε δηλαδή;
    Όσον αφορά για τα υπόλοιπα θα σταθώ στο θέμα των αναρχικών. Σωστά πρέπει η κριτική να είναι και προς τα μέσα και μόνο έτσι θα υπάρξει εξέλιξη στην σκέψη και στην δράση. Αλλά θα διαφωνήσω σχετικά στο ότι οι αναρχικοί περιμένουν την άμεση δημοκρατία. Άλλο αναρχία άλλο άμεση δημοκρατία. Μήπως έχουμε μπερδέψει τους όρους; Μήπως πρέπει πάλι να το πάρουμε από την αρχή και να δούμε τι σημαίνει τι; Μήπως όπως λέει και ο
    Θραξ Αναρμόδιος πρέπει να δούμε τα εύκολα τσουβαλιάσματα που πέφτουν και τις ταμπέλες που εύκολα πολλοί τις φοράμε σε όποιον δεν μας κάνει και τον βαφτίζουμε ρατσιστή, φασίστα κτλ κτλ και άλλους τους βάζουμε σε τυφλή ασυλία με την ταμπέλα επαναστάτης ή κατατρεγμένος κτλ κτλ…;

  4. Ο Σαμαράς έγινε μεν με νόμιμο τρόπο πρωθυπουργός, συνεχίζει όμως παράνομα. Και εγώ λέω ότι αυτή η συγκεκριμένη και βαθειά παρανομία πρέπει να καταγγελθεί γιατί στη πραγματικότητα αφορά τη λειτουργία κάθε δημοκρατίας, ακόμη και της άμεσης. Αφορά ήδη δε τα δρώντα υποκείμενα που αγωνίζονται για διαφορετική κοινωνία και που δεν πρέπει να ξεπερνούν τα ατοπήματα και τα προβλήματα της «τυπικής» δημοκρατίας γιατί θα τα βρούν μπροστά τους…
    Όσο για το άλλο αναρχία και άλλο άμεση δημοκρατία, ερωτώ: Σε μια αναρχική κατάσταση πως θα παίρνονται οι αποφάσεις που αφορούν το σύνολο; Ποιό δηλαδή θα είναι το αναρχικό πολίτευμα;

    • Δεν υπαρχει αναρχικο πολιτευμα
      Με το όρο πολίτευμα ή πολιτικό σύστημα εννοείται το σύνολο των θεσμών, σύμφωνα με τους οποίους κυβερνάται ένα κράτος
      Η αναρχια απ την αλλη ειναι θεαση και σταση ζωης
      Κατα τ αλλα η αμεση δημοκρατια ειναι ο ΙΔΑΝΙΚΟΣ τροπος της κοινωνικης πολιτικης συνυρπαξης, οσων δεχονται πως οτι και να γινει σ αυτον τον κοσμο υπαιτειοι ειναι οι Ιδιοι και οχι, η αρχη ενος αντρος, ενος θεου, ενος κομματος, ενος ιερατειου, μιας δοτης δομης
      Μ αυτην την εννοια, αλλα και ιστορικα οι μονοι που εζησαν λειτουργιες αμεσης δημοκρατιας (μες στη μαλακια και στα λαθη αν θες και τις αντιφασεις τους), ειναι οι αναρχικες ομαδες και κοινοτητες και ουτε καν η αρχαια αθηνα που στη τελικη τελικη (και δεν εχει ιχνος κακιωσης αυτο), ιστορικα δεν μπορουσαν παρα να ειναι λειψες εκδοχες της ανοιχτης αμεσης δημοκρατιας

      Κατα τ αλλα, ολες οι γενικευσεις και συναισθηματικες οργιλες συλλογικοποιησεις ευθυνης περι αναρχικων που μισουν τον λαο, ειναι προιοντα φτηνης εμπειρικης σκεψης που εναντιωνεται στον ιδιο τον Λογο που θεωρητικα επικαλουνται .
      Τον Λογο του Παρμενιδη, του Πλατωνα , του Αριστοτελη κλπ που σε ολους τους τονους διακυρησσουν πως ο Κοσμος εκτεινεται περαν των οριων της προσωπικης εμπειριας και αν καποιος εχει γνωρισει 2, 3, η 133 που λενε η κανουν κατι, δεν νομιμοποιειται Λογικα να προχωρησει απ το Εμπειρικο Παραδειγμα σε Κανονιστικη Προταση
      Αλλα τι να λεμε τωρα …

      • τι περιμενεις απο ενα ατομο που λεει οχι ταμπελες(εννοωντας τις οργανωμενες δυναμεις και τις συλλογικοτητες) και να βαζουμε το ονομα μας σε ταμπελα και να τη φοραμε! ο παυλος εχει εμμονες και αποποιειται συνεχως των ευθυνων του αλλα ως κατοχος της αληθειας και της ορθης στρατηγικης, μας λεει »τι να κανουμε», την εχει δει λενιν/φωτοπουλος/μαρξ δηλαδη. ο λενιν και ο μαρξ τουλαχιστον εκπροσωπουσαν υπαρκτες μαζικες οργανωμενες δυναμεις! οι κυβερνωντες αν δεν ειναι παρανομοι για την πλειοψηφια του λαου τοτε πολυ απλα ειναι νομιμοτατοι!

        • @biafra : «οι κυβερνωντες αν δεν ειναι παρανομοι για την πλειοψηφια του λαου τοτε πολυ απλα ειναι νομιμοτατοι!»

          Εσύ δηλαδή σοφολογιότατε κρίνεις τι είναι σωστό και τι λάθος, τι νόμιμο και τι παράνομο, ανάλογα με το πως το κρίνει ο λαός; (και νόμιζα πως εγώ είμαι εκείνος που το κάνει αυτό!). Τέτοια αγάπη και σεβασμό προς τον λαό εσύ.

          Και σε βλέπω από την απύθμενη βλακεία και την εμπάθειά σου να είσαι έτοιμος να επιχειρηματολογήσεις και υπέρ της νομιμότητας των κυβερνώντων. Παλιο-μπι-μπιπ που μου παριστάνεις και τον κοινωνικό επαναστάτη

          Να σ’ έκοβε και λίγο…

          Θραξ Αναρμόδιος

      • «Δεν υπαρχει αναρχικο πολιτευμα»

        Πάντα υπάρχει πολίτευμα. Και το μη-πολίτευμα είναι ένα πολίτευμα. Και ο μη-θεσμός είναι θεσμός. Προκειμένου περί κοινωνίας ή ομάδας ανθρώπων…

        «Τον Λογο του Παρμενιδη, του Πλατωνα , του Αριστοτελη κλπ που σε ολους τους τονους διακυρησσουν πως ο Κοσμος εκτεινεται περαν των οριων της προσωπικης εμπειριας… »

        Τις μεταφυσικές …ανησυχίες των ελεατών και των ιδεαλιστών και των μοναρχικών (τύπου Αριστοτέλη) θα αρχίσουμε να θαυμάζουμε τώρα; Που αρνούνται την εμπειρία και τις αισθήσεις και τοποθετούν εξωγενείς του κόσμου δυνάμεις να δρουν στην ανθρώπινη ιστορία;

        Τις παπαριές του Παρμενίδη για το οτι οι αισθήσεις μας είναι μια ψευδαίσθηση θα αρχίσουμε να θαυμάζουμε και θα γράφουμε και τον λόγο με κεφαλαίο λάμδα σαν τον Ιωάννη τον (νεο-πλατωνικό) ευαγγελιστή;

        Αντε σε λίγο και θαυμαστές των Στωϊκών!

        «Αλλα τι να λεμε τωρα …»

        Σωστά. Τι να λέμε!

        Θραξ Αναρμόδιος

          • Μπιαφρα
            Με το όρο πολίτευμα ή πολιτικό σύστημα εννοείται το σύνολο των θεσμών, σύμφωνα με τους οποίους κυβερνάται ένα κράτος.
            Το αναρχικο προτζεκτ κατ αρχην δεν ειναι Ενα και κατα δευτερον δεν προυποθετει το Κρατος
            Φυσικα και ενα συνολο θεσμων (αυτοθεσπιση) και κανονων υπαρχει, αλλα δεν ειναι Κρατος με την εννοια κρατος

            • καταρχην κρατος, με τη νεωτερικη εννοια του ορου, ειναι η διαχωρισμενη απο την κοινωνια, εξουσια(ιεραρχια)που αποφασιζει για εμας χωρις εμας! δηλαδη δεν αποφασιζουμε απο κοινου τους θεσμους(ρητους). οι ρητοι θεσμοι δεν μπορουν παρα να προκυπτουν απο μια συγκεκριμενη πολιτειακη οργανωση της κοινωνιας. η δημοκρατικη οργανωση της κοινωνιας(η πραγματικη ή αλλιως αμεση) προυποθετει την οριζοντια οργανωση της κοινωνιας οπου συναποφασιζει ισοτιμα, για τα παντα, το πολιτικο σωμα(των πολιτων), απαγορευοντας ετσι το κρατος! καποιες τασεις της αναρχιας το ‘χουν λιγο μπερδεμενο το συγκεκριμενο (π.χ.»η αμεση δημοκρατια ειναι εξουσιαστικη», ή η »δημοκρατια φυλακιζει»)αλλα ειναι με την οριζοντια οργανωση σιγουρα. το χωρις πολιτευμα παντως, ειναι μεταφυσικο!

              • αυτο ακριβως λεω
                αλλο κρατος αλλο κοινωνια
                δεν υπαρχει αναρχικο κρατος και σαν τετοιο δεν μπορει να υπαρξει αναρχικο πολιτευμα ,μιας και το πολιτευμα ειναι το συστημα/συνολο κανονων που αντιστοιχει στο κρατος και οχι στην κοινωνια

                • «αυτο ακριβως λεω
                  αλλο κρατος αλλο κοινωνια
                  δεν υπαρχει αναρχικο κρατος και σαν τετοιο δεν μπορει να υπαρξει αναρχικο πολιτευμα ,μιας και το πολιτευμα ειναι το συστημα/συνολο κανονων που αντιστοιχει στο κρατος και οχι στην κοινωνια»
                  Ωραία, ότι όρους και να χρησιμοποιήσεις η ουσία δεν αλλάζει. Ας μην πνιγούμε στην μετάφραση…

                • η κοινωνια δεν μπορει παρα να λειτουργησει με ενα συνολο θεσμων που την διακατεχουν(και χωρις κρατος). αρα το αναρχικο πολιτευμα δεν ειναι αντιφαση οπως νομιζεις. η κοινωνια μπορει να λειτουργησει χωρις κρατος αλλα οχι χωρις οργανωση μεσω θεσμων που προκυπτουν απο οριζοντιες και ανοιχτες διαδικασιες(αμεσοδημοκρατικες)

    • Καταλαβαίνεις ότι λέγοντας ότι η κυβέρνηση είναι νόμιμη και εκλεγμένη δεν σημαίνει ότι την υπερασπίζομαι…απλά πιστεύω ότι η ρητορική που ασκούν από αριστερά-μέχρι ακροδεξιά βασίζεται στο ότι η κυβέρνηση είναι παράνομη κτλ.. Προτείνω να φύγουμε από αυτό το είδος ρητορείας και να επικεντρωθούμε στο δημοκρατικό πολίτευμα κάθε αυτό. Θέλω να πω ότι εάν το πάρουμε έτσι, δηλαδή στα πλαίσια της παρανομίας ή μη, ποια κυβέρνηση στην Ελλάδα πήρε την εξουσία και έκανε ότι είπε πριν τις εκλογές; Και τελικά έτσι δεν υπερασπιζόμαστε το συγκεκριμένο αστικό πολίτευμα; Δηλαδή εάν κάποτε βγει μια κυβέρνηση που θα κάνει αυτά που έχει προαναγγείλει άσχετα εάν αυτά που προανήγγειλε είναι καταστροφικά για την κοινωνία και την φύση τι θα λέμε; Ρε γαμώτο είναι νόμιμη μας γαμάνε νόμιμα τώρα; Τι διαφορά έχει;
      Όσον αφορά στις ερωτήσεις σου:
      Κοινοτικά! Και με μικρές κοινότητες φυσικά που δεν θα »ψηφίζουν πλειοψηφικά» ή με οποιονδήποτε τρόπο! Κοινότητες μακριά από μεγαλουπόλεις και μητροπόλεις τέρατα. Περιττό να σου πω ότι αυτά που σου λέω είναι ατομική μου άποψη και μπορεί τελικά ο χρόνος που έχουμε μπροστά να αναδείξει πτυχές στον άνθρωπο που ούτε μπορούμε να τις φανταστούμε. Και μην μου πεις οτι είμαι φαντασμένος γιατί θα σε βάλω να φανταστείς τεράστια πλήθη ανθρώπων να προσπαθούν να αποφασίσουν το οτιδήποτε και να μην βγαίνει τίποτα απλά από μακροσκελείς δηλώσεις και ψυχογραφήματα ανθρώπων (μπορεί να σου θυμίζει το προπέρσινο σύνταγμα). Γιατί όταν λέμε άμεση δημοκρατία ενοούμε άμεση!Δηλαδή όλοι αποφασίζουμε (και αν βγάλουμε κάτι χαιρέτα μου τον πλάτανο) ή το κάνουμε όπως οι πολυδιαφημισμένοι αρχαίοι της άμεσης δημοκρατίας που τελικά μόνο άμεση δεν ήταν καθώς δεν ήταν ΟΛΟΙ αυτοί που έπαιρναν τις αποφάσεις αλλά κάποιοι… που και αυτό θυμίζει κάτι από σήμερα…!

  5. Όλα μαζί και Τσιπράρα και κοινοβουλευτισμός και αναρχία και κροστάνδη και…. τα ματ του ΚΚΕ (έλα χριστέ και παναγιά). Μια ωραία σούπα για ωραία κείμενα.

    Εντάξει ο υπερδημοκράτης συντάκτης αφού πρώτα βγάλει »συγκεντρωτικούς» τους αναρχικούς και τους κομμουνιστές (αλήθεια γιατί αναρχικοί = κροστάνδη; στην κροστάνδη εξελίχθηκε αντεπανάσταση ενάντια στο πρώτο εργατικό κράτος στον κοσμο (μετα την κομμούνα βεβαια). Η Ισπανία ας πούμε δε σου έκανε; ) προσπαθεί με όρους κοινοβουλευτικούς να βγάλει αντιδημοκρατικό το υπάρχον σύστημα. Όταν όμως παίρνεις ως σημείο αναφοράς το ΠΩΣ θα έπρεπε να είναι ο ΑΣΤΙΚΟΣ κοινοβουλευτισμός , όσες αναφορές και να κάνεις στους κομμουνιστές και τους αναρχικούς δε το σώζεις…ρεφορμιστής απλός είσαι και τίποτα παραπάνω. Θυμίζεις ωραιότατα τους ιδεολόγους διαννοούμενους του 15ου-16ου αιώνα που έκαναν κριτική στους ευγενείς με σκοπό να τους διορθώσουν…

    Καλώς η κακώς ο λαός σήμερα δεν κόπτεται τόσο για τη δημοκρατία. Δεν έχει να φάει…τόσο απλά. Βέβαια μόνο ένα δημοκρατικό πολίτευμα μπορεί να του εξασφαλίσει μακροπρόθεσμα και το φαι και την ελευθερία του αλλά αυτό δε το έχει συνειδητοποιήσει ακόμα. Ίσως το κάνει στο μέλλον. Η κυβέρνηση δεν είναι παράνομη είναι απλώς μια κυβέρνηση της αστικής τάξης και τίποτα παραπάνω. Υπάρχει για να καταπιέζει το 85% του λαού προς όφελος του 5% και 10% συμμάχων της αστικη΄ς τάξης (χονδρικά όλα αυτά). Μην εκπλήσεστε και μην βλέπετε χούντες και δικτατορίες παντού , 2 δικτατορίες υπάρχουν της αστικής ή της εργατικής τάξης(την οποία ο συντάκτης ταυτίζει σχεδον απολυτα με την αστική αφού »και οι 2 ειναι αντιδημοκρατικές» )

    • «Η κυβέρνηση δεν είναι παράνομη είναι απλώς μια κυβέρνηση της αστικής τάξης και τίποτα παραπάνω.»

      Σε λάθος ιστολόγιο λες να μπήκα;

      Θραξ Αναρμόδιος

  6. Υπάρχει ή δεν υπάρχει αστική νομιμότητα θεσμισμένη από τις ίδιες τις αστικές πολιτικές δυνάμεις;

    Υπάρχει.

    Οι πράξεις της παρούσας κυβέρνησης είναι λίγο ή πολύ μακριά από την νομιμότητα αυτή;

    Είναι χιλιόμετρα μακριά.

    Θραξ Αναρμόδιος

    ΥΓ. Είναι από τις πιο δυσάρεστες εκπλήξεις που έχω δοκιμάσει σ’ αυτή τη ζωή, άνθρωποι που θεωρούν τον εαυτό τους αναρχικό, αντι-εξουσιαστή, αριστερό ή απλώς κοινωνικό επαναστάτη, να επιχειρηματολογούν ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑΣ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ.

    Απλά, αχαρακτήριστο.

    • ισως δεν με καταλαβες! διαφωνω με την κυβερνηση και τους νομους που περναει, ειναι γκρεμισμα ολων των κατακτησεων του οργανωμενου εργατικου και κοινωνικου κινηματος των τελευταιων 50 χρονων και κανω οτι μπορω να μην περασουν και ατομικα και συλλογικα, αλλα, αν η συντριπτικη πλειοψηφια του λαου αδιαφορει ή συμφωνει ή συναινει (αναφωνοντας τι να κανουμε τωρα), νομιμοποιει στην πραξη την κυβερνητικη πολιτικη βουληση! οπως και νομιμοποιει τα προεκλογικα ψεματα! δεν περνανε τα παντα απο το χερι μας ειναι η πικρη αληθεια. η κυβερνηση ψηφιστηκε επισης ειναι μια αλλη πικρη αληθεια. ολοι γνωριζουν πως ειναι βαθια αντεργατικα αντικοινωνικα τα μετρα και με παραβιασεις του συνταγματος σε πολλες περιπτωσεις, οτι θα φτωχοποιησουν και θα καταστρεψουν και θα σκοτωσουν ακομη πολυ κοσμο(αμεσα ή εμμεσα), θα οδηγησουν στην μεταναστευση ποσο αλλο κοσμο(κοντα 700000 το ’11 φυγαν στο εξωτερικο, μονο) αλλα δεν κανουν κατι, ειναι μια πικρη αληθεια! σαν προβατα στη σφαγη οι ελληνες! βορα στις ολοκληρωτικες διαθεσεις των αφεντικων

  7. Τωρα μας φταιει και ο Λογος του Παρμενιδη, του Πλατωνα , του Αριστοτελη
    Αφου δεν μας καθεται τους βαφτιζουμε μεταφυσικους,που αναθεμα και να ξερει τι σημαινει μετα-φυσικη και πως αυτη οικοδομειται σαν αντι-ποδας στους προσωκρατικους … αλλα ψιλα γραμματα, τους αναθεματιζουμε ως Ελεατες (που καμμια σχεση ομως) και τους ξανα-εξοριζουμε σαν μοναρχους μοναρχους

    τρεχα γυρευε δλδ

    Πλεον δεν εχουμε να κανουμε με κριτες του Ορθου Λογου, αλλα με ανθελληνες, μιασσαλοδοξους μισελληνες και εμπαθεις εχθρους της ελληνικοτητας
    Ειμαι σιγουρος πλεον οτι το site εχει καταληφθει απο Νεφελιμ

    • @ΜΠΑΟΚΑΡΑ Σ ΑΓΑΠΩ

      Δεν με ενδιαφέρουν οι τεχνικές συζητήσεις, ούτε παίρνω μέρος σε πρωταθλήματα, στο κάτω-κάτω ερασιτέχνης αναγνώστης είμαι, αλλά μια και θες να φαίνεσαι ενημερωμένος γι’ αυτά τα θέματα, οι προσωκρατικοί είναι χρονική ταξινόμηση. Οχι φιλοσοφική ή ιδεολογική. Και εν πάσει περιπτώσει περιλαμβάνει τα πιο διαφορετικά, από φιλοσοφικο-ιδεολογική άποψη, πρόσωπα, δηλαδή από τους ίωνες φυσικούς (Θαλής κλπ) ως τον Πυθαγόρα, τον Παρμενίδη και τον Δημόκριτο. Εφεύρημα και ταξινόμηση των ιστορικών της φιλοσοφίας είναι (οι οποίοι ως ιδεαλιστές -δηλαδή συντηρητικοί και αντιδημοκράτες- οι περισσότεροι, θεωρούν αγκωνάρι της σκέψης και σημείο αναφοράς τον Σωκράτη)

      Υπάρχουν καλές ιστορίες της ελληνικής φιλοσοφίας, Ελληνικές και μεταφράσεις. Εχει γράψει κι ο Γ. Κορδάτος μία. Και ο Επίκουρος του Χ. Θεοδωρίδη είναι πολύτιμο βιβλίο. (Και αν σε ενδιαφέρουν και τα ανέκδοτα από τη ζωή των ανθρώπων αυτών, υπάρχουν και Οι βίοι φιλοσόφων του Διογένη Λαέρτιου που διαβάζεται ευχάριστα.)

      Θραξ Αναρμόδιος

  8. Αντίσταση με όλα τα μέσα. Γενική απεργία διαρκείας ΤΩΡΑ!

    ΨΩΜΙ – ΠΑΙΔΕΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

    ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΝΕΑ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΑ

  9. Α, Παύλο μην αναφέρεις τον «υπαρκτό αντιεξουσιαστικό χώρο» σαν κάτι ενιαίο και συλλογικά υπεύθυνο. Πραγματικά έχει κουράσει και αυτό όπως και το γεγονός πως θεωρείς για κάποιο περίεργο λόγο πως δε θα υπάρχουν κανόνες ή θεσμοί ή δομές σε μια αναρχική κοινωνία ή πως η αναρχία είναι σώνει και καλά ιδεολογία…

    • Καταρχήν σαφώς υπάρχει μια ισχυρή τάση μέσα στους αναρχικούς που υποστηρίζει την ύπαρξη αναρχικής ιδεολογίας. Αυτή η τάση εμπνέεται από ρητές μεγαλεπήβολες προθέσεις, όπως για παράδειγμα του Κροπότκιν, περί «αναρχικής κοσμοθεωρίας».
      Το σχετικά καινοφανές που υποστηρίζω εγώ είναι ότι σαν συνέπεια του ότι «η εξουσία είναι κάτι το διάχυτο και μη συγκεντρωμένο (για παράδειγμα στο κράτος)», η οποιαδήποτε αναρχική προσπάθεια «περιλαμβάνει ήδη ενδεχομενικά τον σπόρο της κυριαρχίας και της εξουσίας». Καθώς επίσης «οι αναρχικοί αγώνες περιλαμβάνουν ήδη μέσα τους την τάση για κυριαρχία και εξουσία και το μεγάλο θέμα είναι το πως αυτή μπορεί να περιορισθεί». Με λίγα λόγια καθαρή από κυριαρχία αναρχία είναι αδύνατο να υπάρξει. Το μόνο ζήτημα είναι αυτή η κυριαρχία που πηγάζει από τις αναρχικές προσπάθειες να περιορισθεί. Και περιορισμός δεν μπορεί να γίνει αν οι δρώντες αναρχικοί δεν συνειδητοποιήσουν το πρόβλημα και νομίζουν ότι είναι μόνο καθαροί αναρχικοί. Αναρχικός που πιστεύει ότι είναι καθαρός αναρχικός = φιλόδοξος εξουσιαστής

      • Μάλλον συγχέεις όρους! Άλλο αναρχισμός, άλλο αντιεξουσιαστής και άλλο αναρχία. Τα δύο πρώτα μπορούν να ληφθούν ως παράδειγμα για κάποιο μοντέλο κάποιου πολιτεύματος ή κάποιο μοντέλο μιας »καλής» εξουσίας ενώ το δεύτερο δεν μπορεί να ληφθεί υπόψιν από κανένα πολίτευμα ή εξουσιαστικό μοντέλο κυβέρνησης γιατί πολλή απλά δεν έχει καμία σχέση με τα παραπάνω. Είναι μια συνεχόμενη πορεία προς μια ολιστική κατάσταση του κόσμου. Της αναρχίας.

Σχολιάστε