Τι θα κάνατε αν κάποιος  σας πρότεινε να πιέσετε ένα κουμπί για να κερδίσετε 1.000.000 $ με την προϋπόθεση πως κάποιος άγνωστος σε εσάς θα πέθαινε; ( The Box )

Ας μην βιαστούμε να απαντήσουμε. Κάποιος, κάπου, κάθε μέρα πεθαίνει για να έχουμε όσα έχουμε, και αυτό ίσως ακούγεται σκληρό, όμως είναι η μόνη αλήθεια.

Πρωτοχρονιά σήμερα, θα θελα να γράψω κάτι αισιόδοξο, όμως με σταμάτησαν τα γεμάτα απελπισία μάτια μιας ζητιάνας.

Δεν θέλω όμως να γράψω για τους ανεκδιήγητους που αφήσαμε να μας κυβερνούν.

Άλλωστε είναι γνωστό ότι πολιτική και πολιτικοί αγωνιούν μόνο για τα συμφέροντά τους.

Θα γράψω για μένα, για σένα για τον μέσο πολίτη που στηρίζει την κατοχή που μας επιβλήθηκε.

Η πτήση 571 της Uruguayan Air Force ξεκίνησε την πτήση της από το Μοντεβιδέο στις 12 Οκτωβρίου του 1972 με προορισμό το Σαντιάγο.
Ο καιρός επιδεινώθηκε και έτσι ο κυβερνήτης του αεροπλάνου επέλεξε να προσγειωθεί στην πόλη της Αργεντινής, Μεντόζα, στους πρόποδες των Άνδεων, όπου οι επιβάτες και το πλήρωμα διανυκτέρευσαν.
Στις 13 Οκτωβρίου, οι καιρικές συνθήκες δεν είχαν καθόλου βελτιωθεί, αλλά το πενταμελές πλήρωμα ενδίδοντας στις πιέσεις των επιβατών, αποφάσισε να απογειωθεί για το ΣαντιάγοΠάνω από τη Χιλή το αεροπλάνο αντιμετώπισε πρόβλημα, έχασε ύψος 200 μέτρα, προσέκρουσε σε βουνό, έχασε τμήμα της ουράς του και συνετρίβη στο χιόνι.
Αποτέλεσμα ήταν 5 επιβάτες να αγνοούνταν, 12 σκοτώθηκαν κατά τη συντριβή ενώ ως εκ θαύματος είχαν σωθεί 28 επιβάτες. Οι περισσότεροι ήταν σοβαρά τραυματισμένοι.  Οι επιζώντες νόμιζαν ότι σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα θα τους έβρισκαν αλλά η σφοδρές χιονοπτώσεις είχαν «θάψει» τα συντρίμμια με αποτέλεσμα να μην είναι ορατοί από τα αεροσκάφη που τους αναζητούσαν. Είχαν συντριβεί σε υψόμετρο 4.300 μέτρων στο έδαφος της Αργεντινής και δεν είχαν τον ανάλογο εξοπλισμό και ειδικά ρούχα για να επιβιώσουν στο τρομερό κρύο (-40ο C) που επικρατούσε.
Για να μπορέσουν να συντηρηθούν, όσοι γλίτωσαν από τη συντριβή, αναγκάστηκαν να τραφούν από τους νεκρούς συνεπιβάτες τους. Τον Δεκέμβριο του 1972 διασώθηκαν οι 16 εναπομείναντες επιζώντες.

Καλημέρα λοιπόν και καλή Πρωτοχρονιά στην σπαρασσόμενη και υπόδουλη χώρα.

Καλή Πρωτοχρονιά σε όλους εμάς, που μέσα από την θαλπωρή του σπιτιού μας ξεχνάμε την δυστυχία του διπλανού μας.

Καλή Πρωτοχρονιά σε όλους εμάς που ανταλλάξαμε και ανταλλάσουμε την ευτυχία των παιδιών μας για μια βραδιά στην Πάολα.

Καλή Πρωτοχρονιά σε όλους εμάς που σκύψαμε το κεφάλι, εκλιπαρώντας για έλεος τους ισχυρούς.

Καλή Πρωτοχρονιά σε όλους εμάς που ελπίζουμε να χάσει κάποιος την δουλειά του για να πάρουμε την θέση του.

Καλή Πρωτοχρονιά σε όλους εμάς που ανεχόμαστε εντολές μιας σκιώδους κυβέρνησης, μιας κυβέρνησης που παίζει με τις λέξεις για να ρημάζει την ζωή μας.

Καλή Πρωτοχρονιά σε όλους εμάς που ανταλλάξαμε την αξιοπρέπειά μας για το κλουβί ενός ζωολογικού κήπου.

Καλή Πρωτοχρονιά στην χώρα που παρέδωσε γη και ύδωρ για να απολαύσει μια μίζερη ζωή.

Καλή Πρωτοχρονιά σε όλους εμάς που βλέπουμε κλειστό το μικρό εμπορικό, το ψιλικατζίδικο και τρέχουμε στα Mall’s για να ξεθυμάνουμε τον καταναλωτικό μας οίστρο.

Καλή Πρωτοχρονιά σε όλους εμάς που περάσαμε δίπλα από τον άστεγο, αφήσαμε ένα φιλοδώρημα και πιστέψαμε πως κάναμε το καθήκον μας σαν άνθρωποι.

Καλή Πρωτοχρονιά σε όλους εμάς που περιμένουμε λίγες χιλιάδες ακόμα αυτοκτονίες ή κάποιες εκατοντάδες ακόμα θανάτους από μαγκάλι, μήπως  μας λυπηθεί ο Στουρνάρας και οι συν αυτώ, και κατεβάσουν την τιμή του πετρελαίου.

Καλή Πρωτοχρονιά, ευτυχές το νέο έτος.

Short Link http://wp.me/p1h3Tw-vT

© HeadWaiter