Rondje Mechelen

Op het Dokter Janssenplein in het centrum is het druk. Het is niet dat er vele broodlustigen af zijn gekomen op de winkel van banketbakker Meens. Het zijn fietslustigen die hun racefietsen uit de auto halen. Nog wat bijstellen. Een wiel in de voorvork plaatsen. Lekke handschoentjes om de vingers trekken. Het riempje van de helm aantrekken. Dan klikken de schoenen in de pedalen op weg naar de heuvels, de beklimmingen en de afdalingen.

Wij wandelen Mechelen uit via Overgeul waar we de eerste wandelaars groeten. Het pad gaat flink omhoog tot in het Schweibergse Bosch. Ook hier hebben de regens van de afgelopen weken huisgehouden. Het pad is nog nat en de sporen van stromend water zijn zichtbaar. Het maakt het pad hier tot een slingerend traject om de moddertrajecten te ontwijken. Na de stijging en het bosplateau volgt de afdaling naar Bissen. Deze afdaling naar Bissen wordt rap gevolgd door een stijgend pad dat Bissen uitgaat. Pas wel op voor de fietsers die overal tevoorschijn komen. Na de klim komen we in het langgerekte dorp dat naar het bos is genoemd, trouwens de weg ook: Schweiberg. Dit dorp is niet alleen rijk aan toeristische overnachtingsmogelijkheden, maar is ook in het bezit van een minibieb, bijna aan de voet van een groot Christusbeeld. Het papieren woord en het vleesgeworden Woord.

Tussen woord en Woord gaat een pad in zuidelijke richting de heuvels in. Dit zijn mooie paden. Omzoomd door boompjes en struiken, iets lager gelegen dan het omliggende land, wat steenslag onder onze voeten. Halverwege de afdaling staat een bankje met zicht op de heuvel. Zo kunnen we de heuvel fietsers (alias mountainbikers) aan zien komen, die zich vlak voor ons hardop gaan afvragen welke kant zij uit moeten. Wanneer zij het niet weten hoe zouden wij het dan weten? Na een pauze met water en een mueslibol dalen wij nog iets verder af en dan wij het dorp Epen rechts liggen.

Na een noordelijke beweging komen wij op de ‘In de Broekerweg. Het buurtschap Broek is kort van stof. Met een flinke zwenking over een pad dat alleen toegankelijk is voor wandelaars komen we in het meest noordelijke deel van Schweiberg. Even gaat de route over de asfaltweg alhier. Auto’s en wielrenners stuiven ons voorbij, om over opgevoerde bejaarden maar te zwijgen. Gelukkig mogen wij bij het Höfke een doodlopende straat in, nadat wij kort Maria, die op het kruispunt staat te wachten, hebben gegroet. Zij ziet er vrolijk uit.

Dan volgen wij het pad langs de Landeus. Deze snelstromende beek (of rivier?) heeft zelfs flinke delen van het smalle pad in bezit genomen. Deze Landeus komt even verderop uit in de Geul. De brug hier over de Geul heeft betere tijden gekend. Nu hangt de brug schuin over het water. Gelukkig begeeft de brug niet onder onze gewichtigdoenerij. Vanuit het weiland kunnen wij het einddoel van onze wandeling zien.

Het is een bijzondere tocht al was het maar omdat wij geen regenbui hebben ontmoet op deze wandeling. Na de wandeling gaan we het dorp in. Er is hier zelfs een reformatorische kerkgemeenschap en een hospice. Uiteraard zijn er ook vele terrassen en overnachtingsmogelijkheden.

Zuid-Limburg – Rondje Mechelen – 7 kilometer

https://videopress.com/v/YqIoB0gS?resizeToParent=true&preloadContent=metadata