Η ομιλία του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη χθες στη Βουλή για τον πόλεμο στην Ουκρανία θύμισε σε πολλούς προεκλογική περίοδο.

Και αυτό καθώς ο πρωθυπουργός ασχολήθηκε με το ΣΥΡΙΖΑ όσο και με την Τουρκία. Έθεσε μία ατζέντα συσπείρωσης του αντιΣΥΡΙΖΑ μετώπου από το κέντρο έως τη δεξιά. Επικαλέστηκε τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, θέλοντας να εμφανιστεί ως συνεχιστής της πολιτικής του κληρονομιά στην επιλογή “στρατοπέδου” με τη Δύση απέναντι στη Ρωσία. Και προέβαλλε την ανάγκη πολιτικής σταθερότητας στο εσωτερικό της χώρας εν μέσω της διεθνούς κρίσης.

Τον τελευταίο μήνα ο πρωθυπουργός είχε θάψει στα συρτάρια του Μαξίμου τις εισηγήσεις για πρόωρες εκλογές στα τέλη της άνοιξης, καθώς το κλίμα για την κυβέρνηση, κυρίως λόγω της ακρίβειας και της ενεργειακής κρίσης, είχε αρχίσει να βαραίνει.

Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία βέβαια θα φέρει και νέο ντόμινο ανατιμήσεων, αρχής γενομένης από το φυσικό αέριο. Η κυβέρνηση όμως θεωρεί πως έχει ένα μικρό “παράθυρο” κατά το οποίο θα πιάνει το επιχείρημα πως οι εξελίξεις δεν είναι στο χέρι της και κατά το οποίο η ανάγκη για ασφάλεια θα υπερβαίνει και την οργή για το κόστος ζωής, σύμφωνα με γαλάζιες εκτιμήσεις.

Ούτως ή άλλως βέβαια στη Νέα Δημοκρατία άπαντες οι βουλευτές και επίδοξοι πολιτευτές κινούνται σαν να μην απέχουν και πολύ οι κάλπες. Και πλέον μάλιστα πολλοί γαλάζιοι εκτιμούν ότι το κλίμα ευνοεί ξανά το κυβερνών κόμμα δεδομένου ότι στις κρίσεις οι ψηφοφόροι έχουν την τάση να συσπειρώνονται γύρω από την κυβέρνηση.

Ο πρωθυπουργός, παρά τις επίσημες διαψεύσεις, έχει πράγματι δεχθεί εισηγήσεις να αλλάξει τον εκλογικό νόμο ξανά πριν τις επόμενες κάλπες, ώστε οι μεθεπόμενες εκλογές να διεξαχθούν με ένα εκλογικό σύστημα που θα ενισχύει το πρώτο κόμμα περισσότερο και επομένως θα δίνει αυτοδυναμία και στο 35%. Και τώρα θα έχει μία αφορμή: Την ανάγκη πολιτικής σταθερότητας σε ένα διεθνές περιβάλλον που αλλάζει ραγδαία και όπου οι γεωπολιτικές ισορροπίες των τελευταίων 70 ετών ανατρέπονται.

Τα κύρια σημεία της επιχειρηματολογίας Μητσοτάκη στη Βουλή ήταν δε τα εξής:

Πρώτον, απευθύνθηκε στην παραδοσιακή βάση της ΝΔ και όχι μόνο, δίνοντας τη δική του εκδοχή στη ρήση του Κωνσταντίνου Καραμανλή “ανήκομεν εις την Δύσιν” για να αιτιολογήσει την πολιτική του στο θέμα της Ουκρανίας και την απόφαση ρήξης με τη Ρωσία και συστράτευσης με ΗΠΑ- ΕΕ.

Δεύτερον, απευθύνθηκε στο δεξιό ακροατήριο κατηγορώντας εκ νέου το ΣΥΡΙΖΑ ότι δεν θεωρεί την άμυνα της χώρας αυτοσκοπό, τη στιγμή που η βεβαιότητα των τελευταίων 70 χρόνων ότι στην Ευρώπη δε θα ζούσαμε ξανά πόλεμο καταρρέει.

Τρίτον, απευθύνθηκε και δεξιό και στο κεντρώο ακροατήριο, αφενός καταγγέλλοντας το ΣΥΡΙΖΑ για ίσες αποστάσεις και παλιομοδίτικα, μη ρεαλιστικά, αντιπολεμικά συνθήματα, αφετέρου υπενθυμίζοντας την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ και κάνοντας λόγο για στροφή 360 μοιρών του Αλέξη Τσίπρα, παρότι ως πρωθυπουργός είχε επίσης κρατήσει τη χώρα σταθερά στη Δύση.

“Ο λαός λέει αν δεν ήταν αυτοί να τα διαχειρίζονται, με τα όσα κάνουν, ποιος θα τα διαχειριζόταν; Ο Καμμένος, που κάνει like στη ρωσική πρεσβεία;”, ήταν η πιο χαρακτηριστική ίσως φράση του κ.Μητσοτάκη, στην οποία ενδέχεται να βασιστεί μία ολόκληρη προεκλογική στρατηγική.

Τέταρτον, σχολίασε την πρόσκληση του Γιάνη Βαρουφάκη σε ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ για τη δημιουργία προοδευτικού μετώπου, θέλοντας έτσι να τρομάξει τους κεντρώους αντιΣΥΡΙΖΑ ψηφοφόρους που θα σκεφτόταν να επιστρέψουν στο ΚΙΝΑΛ από τη ΝΔ.

Πέμπτον, υπογράμμισε την ανάγκη πολιτικής σταθερότητας, επίσης απευθυνόμενος κυρίως στους κεντρώους πασοκογενείς ψηφοφόρους, μία ομάδα που θεωρείται ότι έδωσε την αυτοδυναμία το 2019 και θα είναι κρίσιμη και στις επόμενες εκλογές.

Βέβαια όλα αυτά τα εκλογικά σενάρια και σχεδιασμοί επί χάρτου προϋποθέτουν ότι η φωτιά στην Ουκρανία δε θα εξαπλωθεί και στην υπόλοιπη Ευρώπη ή και τον υπόλοιπο κόσμο…