Κορυφαίοι Τοροσίδης και Φετφατζίδης για το συγκρότημα του Μαρκαριάν, ο οποίος δεν δικαιώθηκε από τις επιλογές του στις αλλαγές (ιδαιίτερα την αντικατάσταση του «Φέτφα» στο δεύτερο ημίχρονο.

Τα αποτελέσματα και η βαθμολογία του 6ου ομίλου:

Βόρεια Ιρλανδία-Φινλανδία 2-1 (33’, 38’ Λάφερτι – 90’+1’ Σάντικ)
Ρουμανία-Νησιά Φερόε 1-0 (21’ Κεσερου)
Ουγγαρία-Ελλάδα 0-0

Βαθμολογία σε 5 αγώνες:

Ρουμανία 13 (7-1)
Βόρεια Ιρλανδία 12 (8-4)
Ουγγαρία 8 (4-3)
Φινλανδία 4 (5-7)
Νησιά Φερόε 3 (2-7)
Ελλάδα 2 (1-5)

Επόμενη αγωνιστική (13/6):

Φινλανδία-Ουγγαρία (19:00)
Βόρεια Ιρλανδία-Ρουμανία (21:45)
Νησιά Φερόε-Ελλάδα (21:45)

Το ματς:

Έχοντας απόλυτη επίγνωση πως στο συγκεκριμένο παιχνίδι έπαιζε το τελευταίο της χαρτί για να παραμείνει στο παιχνίδι της πρόκρισης και ότι παράλληλα η Ουγγαρία αποτελεί το μεγαλύτερό της αντίπαλο στο κυνήγι της τρίτης θέσης, η Εθνική μπήκε στο ματς πιο δυνατά.

Με κατοχή μπάλας την περισσότερη ώρα και πίεση το διάστημα που δεν την είχαν στα πόδια τους, οι παίκτες του Μαρκαριάν έμοιαζαν να παίζουν καλύτερα από εκείνους του Ντάρνταϊ, αλλά ήταν φανερό πως κάτι έλειπε για να κάνουν την ανωτερότητά τους καθολική και –κυρίως- να τη μετατρέψουν σε γκολ.

Ίσως αυτό το κάτι να ήταν η έλλειψη ποικιλίας και ιδεών στην επίθεση. Η πληθωρική παρουσία του Τοροσίδη (όχι μόνο πάνω στη γραμμή) και η φρεσκάδα του Φετφατζίδη «φόρτωσαν» σε επιθέσεις τη δεξιά πλευρά, αφού από τον άξονα Κονέ (κατά κύριο λόγο βάσει ρόλου) και Σάμαρης δεν πρόσφεραν τα αναμενόμενα στην ανάπτυξη του παιχνιδιού. Την ίδια ώρα ο Σταφυλίδης αντιμετώπιζε προβλήματα, ενώ ο Λάζαρος πήρε πολύ λιγότερες πρωτοβουλίες.

Πραγματικά μεγάλη ευκαιρία πάντως στα πρώτα 45 λεπτά δεν είδαμε, ενώ ούτε οι Ούγγροι από την άλλη μεριά συνεισέφεραν κάτι ιδιαίτερο. Μια τελική του Αθανασιάδη που κόντραρε σε αμυντικό κι ένα καλό σουτ του Τζούτζακ, το οποίο απέκρουσε ο Καρνέζης συνοψίζουν την εικόνα ενός ολόκληρου ημιχρόνου.

Η Εθνική μπήκε ακόμη πιο ψυχωμένα, πίεσε αφόρητα τους γηπεδούχους, κέρδισε ακόμη περισσότερα μέτρα στο γήπεδο, αλλά δυστυχώς έχασε ευκαιρίες (με κεφαλιές του Κονέ και σουτ του Φετφατζίδη) που θα μπορούσαν να τις δώσουν από νωρίς αυτό που της άξιζε με βάση την εικόνα του αγώνα.

Όσο περνούσε η ώρα κι έβλεπες την Ελλάδα να παίζει την Ουγγαρία μέσα στην έδρα της όπως η γάτα το ποντίκι, καταλάβαινες πόσο αδικήθηκε από επιλογές άλλων, αλλά και αδίκησε τον εαυτό της αυτή η ομάδα στα προηγούμενα ματς. Όμως η αδυναμία του Αθανασιάδη να… συνδεθεί με τις φαρμακερές σέντρες από τα πλάγια (με συνεισφορά και του Σταφυλίδη στην επανάληψη) δεν έφερνε το… τιμημένο το γκολ που τόσο παθιασμένα έψαχνε.

Κι ενώ στον Σέρχιο Μαρκαριάν ασφαλώς πιστώνεται αυτή η σαφέστατα βελτιωμένη εικόνα της ομάδας, η αλήθεια είναι πως στη διαχείριση του αγώνα ο Ουρουγουανός ελέγχεται. Όχι πως ήταν άσχημη ως ιδέα να περάσουν οι Φορτούνης (αρχικά) και Κατσουράνης, Γιαννιώτας λίγο αργότερα, αλλά Φετφατζίδης πρωτίστως και δευτερευόντως ο Λάζαρος φώναζαν με την απόδοσή τους πως θα μπορούσαν να μείνουν στο γήπεδο.

Επιπλέον, πάνω στην… αναμπουμπούλα, οι Ούγγροι που τόλμησαν και ξεμύτισαν μόνο στα τελευταία λεπτά, λίγο έλειψε να τα πάρουν όλα. Τουλάχιστον στο σουτ του Πίντερ ο Καρνέζης από θεατής ένιωσε για λίγο τερματοφύλακας και διατήρησε εκείνο το 0-0 που δίνει στην Ελλάδα το δεύτερο –μόλις- βαθμό στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα. Συγκομιδή φτωχή… Πάρα πολύ φτωχή για να σου επιτρέπεις να ελπίζεις.

Πηγή: sport-fm.gr