Σε όλες τις ευνομούμενες κοινωνίες η χρήση του μέτρου της κατάσχεσης είναι πολύτιμο εργαλείο προκειμένου να πληρώνουν οι κακοπληρωτές ή να τρομάζουν οι εν δυνάμει μπαταχτσήδες.
Στην Ελλάδα, ωστόσο, αποδεικνύεται ότι γίνεται υπερβολική και πολλές φορές λανθασμένη χρήση τους
24 Ιουλίου 2013 και ο Αλέξης Τσίπρας κάνει περιοδείες ανά την Ελλάδα. Μεταξύ άλλων, σε συγκέντρωση στα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα λέει: «Με το νέο φορολογικό απειλούνται οι καταθέσεις και τα ακίνητα εκείνων που χρωστούν από 1.000 ευρώ και πάνω. Της μισής Ελλάδας δηλαδή».
23 Οκτωβρίου 2015, πρωθυπουργός πλέον ο Τσίπρας και δηλώνει στο Μέγαρο Μαξίμου, λίγες μόνον εβδομάδες από τη νίκη του στις εκλογές του Σεπτεμβρίου: «Η μετατροπή της ελληνικής κοινωνίας σε μία αρένα κατασχέσεων δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή ούτε από την ελληνική κυβέρνηση, ούτε από την Ευρώπη που ασπάζεται της αρχές της αλληλεγγύης».
Υπήρχε και συνεχίζει να υπάρχει στην κυβέρνηση και στον ΣΥΡΙΖΑ η λογική ότι δεν γίνονται κατασχέσεις, αυτά είναι ψέματα. Όπως είχε δηλώσει τον περασμένο Απρίλιο ο βουλευτής Δωδεκανήσου του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Γάκης, όταν ρωτήθηκε για τις κατασχέσεις: «Οι κατασχέσεις δεν είναι κατασχέσεις αλλά κατασχέσεις λογαριασμών» διότι κάποιοι δεν ήταν συνεπείς στις υποχρεώσεις τους.
«Μην το λέτε έτσι, άλλο είναι κατάσχεση. Κατάσχεση σημαίνει σου παίρνω χρήματα» είπε ο Δ. Γάκης και πρόσθεσε «άλλο κατάσχεση χρημάτων, άλλο σου κλείνω το λογαριασμό».
Υπ’ αυτό το πρίσμα, έχει διαφορετική σημασία η ανακοίνωση των στοιχείων – σοκ από τον Συνήγορο του Πολίτη.
Όπως αναφέρεται στην έκθεση, το 2015 η ΑΑΔΕ προχώρησε σε περίπου 650.000 κατασχέσεις τραπεζικών λογαριασμών, το 2016 ο αριθμός των κατασχέσεων διπλασιάστηκε, ενώ το 2017 οι κατασχέσεις υπερέβησαν τα 1,7 εκατομμύρια, και σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία έως τον Μάιο του 2018 οι συντελεσθείσες κατασχέσεις είχαν αγγίξει τα 1,2 εκατομμύρια. Δηλαδή συνολικά από το 2015 μέχρι τον Μάιο του 2018 έχουν γίνει 4.850.000 κατασχέσεις σε τραπεζικούς λογαριασμούς.
Θαύμα. Η αριστερή κυβέρνηση και ο αριστερός πρωθυπουργός που κάποτε έλεγε ότι δεν θα γίνει η Ελλάδα αρένα κατασχέσεων, έχει βάλει χέρι στους λογαριασμούς σχεδόν 5 εκατ. Ελλήνων.
Τι να είναι άραγε όλοι αυτοί; Πλούσιοι; Διαπλεκόμενοι, νταβατζήδες που ο Παππάς θέλει να πολεμήσει μέχρις εσχάτων; Μήπως είναι μπαταχτσήδες όλοι τους; Μήπως απλά δεν γουστάρουν να πληρώσουν και πιστεύουν ότι έτσι θα την γλιτώσουν;
Όχι βέβαια, πολλοί από τους εκατομμύρια πολίτες που υπέστησαν τη βάσανο των κατασχέσεων έχουν πληγεί από την κρίση. Βιοπαλαιστές είναι, άνθρωποι καθημερινοί που χτυπήθηκαν από τα μνημόνια και από τα μέτρα που επιβλήθηκαν όλα αυτά τα χρόνια.
Τα νούμερα αποκαλύπτουν την αλήθεια. Το 90% των οφειλών, πάνω από 90 δισ. ευρώ δηλαδή προέρχεται από το 1% των οφειλετών, περίπου 40 χιλιάδες δηλαδή. Κι επίσης, το 90% των οφειλετών έχουν χρέη μέχρι 5.000 ευρώ.
Πράγματι, σε όλες τις ευνομούμενες κοινωνίες η χρήση του μέτρου της κατάσχεσης είναι πολύτιμο εργαλείο προκειμένου να πληρώνουν οι κακοπληρωτές ή να τρομάζουν οι εν δυνάμει μπαταχτσήδες. Στην Ελλάδα, ωστόσο, αποδεικνύεται ότι γίνεται υπερβολική και πολλές φορές λανθασμένη χρήση τους.
Απίστευτες αδικίες
Αποστέλλονται σωρηδόν κατασχετήρια επί δικαίων και αδίκων. Πολλές φορές δεν ειδοποιούνται καν οι ενδιαφερόμενοι και «κλειδώνουν» ξαφνικά οι λογαριασμοί τους.
Υπάρχουν χιλιάδες περιπτώσεις όπου το ποσό της οφειλής κατασχέθηκε όχι από έναν αλλά από όλους τους λογαριασμούς του οφειλέτη με αποτέλεσμα να ταλαιπωρείται επί μήνες για να πάρει πίσω τα λεφτά του. Και τελικά, αυτό που μένει είναι ότι κατασχέσεις γίνονται στους μικρο-οφειλέτες που χτυπήθηκαν από την κρίση ενώ τα «μεγάλα κεφάλια», οι μεγαλο-οφειλέτες απολαμβάνουν ασυλία και δεν πληρώνουν ποτέ. Γι’ αυτό και τα χρέη προς την εφορία έχουν φτάσει τα 102 δις ευρώ και δεν είναι μόνο απλήρωτοι φόροι πολιτών, αλλά τεράστιες οφειλές αποδεδειγμένα πλουσίων που ενώ έχουν μεγάλη περιουσία αρνούνται να πληρώσουν.
Όμως, ας το σκεφτούμε καλύτερα. Στα χρόνια του ΣΥΡΙΖΑ, της ελπίδας που έρχεται για να σώσει την Ελλάδα από τους κακούς δανειστές και την «τρόικα εσωτερικού» έγιναν σχεδόν πέντε εκατομμύρια κατασχέσεις. Δεν είναι λοιπόν μόνον η υποκρισία. Δεν είναι η κωλοτούμπα ενός κόμματος που εξελέγη με εντελών διαφορετικές υποσχέσεις. Που έλεγε ότι θα χαρίσει χρέη, που ζητούσε από τους πολίτες να μην πληρώσουν τον ΕΝΦΙΑ, που υποσχόταν σεισάχθεια και που έλεγε «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη».
Είναι η κυνική αποδοχή των στοιχείων του Συνηγόρου του Πολίτη. Σαν να μην έχει συμβεί τίποτε. Λες και όλοι αυτοί οι πολίτες ορθώς τιμωρήθηκαν από μια κυβέρνηση που εξελέγη μοιράζοντας ελπίδα και υποσχέσεις.
Είναι η αδίστακτη στάση μιας αριστερής κυβέρνησης που πούλησε με την οκά ψέματα για να αναρριχηθεί στην εξουσία και που τελικά χρησιμοποιεί όλα τα μέσα που χρησιμοποίησαν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις προκειμένου να παραμείνει στην εξουσία.
Ο καλύτερος «πελάτης» των δανειστών έγιναν οι ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, κάτι που επιβεβαιώνεται και από τα στοιχεία για τις κατασχέσεις. Το να βάζει χέρι στον λογαριασμό ή στο σπίτι κάποιου γιατί χρωστά 500 ή 1.000 ευρώ είναι ανήθικο.
