تهران – ایرنا – هنوز سه هکتاری مانده بود تا آتش به منطقه حفاظت شده خاییز در بهبهان برسد. هدایت دیده بان رئیس منطقه حفاظت شده خاییز و یک محیط بان دیگر به محل رسیده بودند اما نه تعدادشان برای ایستادن در مقابل شعله ها کافی بود و نه امکاناتشان.
دو نفری، کاری از دستشان بر نمی آمد و تا بقیه نیروها به همراه گروه های مردمی برسند، آتش به تمام عرصه های منطقه دویده بود. «خاییز ۲۲ هزار هکتار است، در حالی که باید ۲۰ محیط بان داشته باشد اما فقط هشت نفر به عنوان محیط بان در اینجا فعال هستند. نیمی از این هشت نفر با سابقه بالای ۲۰ سال توانایی فیزیکی چندانی برای عبور از مناطق صعب العبور و گشت زنی مفید ندارند بنابراین می مانیم من و سه نفر دیگر برای ۲۲ هزار هکتار.»
برای هر ۱۲ هزار هکتار یک محیط بان داریم.
بر اساس استانداردهای جهانی هر هزار هکتار عرصه، به یک محیط بان نیاز دارد تا در وقت آتش سوزی یا تعرض شکارچیان غیرقانونی از آن حفاظت شود اما در ایران برای وسعت ۲۴ میلیون هکتاری مناطق چهارگانه و شکار ممنوع حدود ۲ هزار محیط بان فعال هستند و این یعنی، سرانه حفاظت هر محیطبان برای این مناطق ۱۲ هزار هکتار است که به گفته سرهنگ جمشید محبت خانی فرمانده یگان حفاظت محیط زیست کشور ۱۲ برابر استاندارد جهانی است.
محبت خانی می گوید: «تعداد زیادی از نیروها در مناطقی خدمت می کنند که فاقد منطقه رسمی یا شکار ممنوع بوده و مناطق آزاد تحت پوشش هر استان را تحت حفاظت قرار میدهند و در واقع آمار بسیار فراتر از این عدد است.»
یگان حفاظت محیط زیست دارای ۷ هزار و ۳۴۰ پست سازمانی است و در حال حاضر تعداد ۳۴۰۰ نفر رسمی، پیمانی و قراردادی در سطوح مختلف آن خدمت میکنند اما این تعداد پاسخگوی نیاز عرصههای کشور در حوزه محیط زیست نیست.
ژانویه 11
آخرین دیدگاهها