Stari Egipat bio je civilizacija smeštena u dolini Nila. U vreme svoje najveće ekspanzije (XV vek. p.n.e.), Egipat se prostirao od Delte Nila na severu, pa sve do današnjeg Džebel Barkala na jugu. Istorija ove države počinje sa Egiptom kao ujedinjenom državom, što se dogodilo 3200. g.p.n.e. Jedinstvenu egipatsku državu stvorio je Nermer (Menes), koji je i bio prvi faraon. Međutim, arheološki podaci ukazuju na to da je egipatsko društvo postojalo i bilo veoma razvijeno i znatno pre toga tzv. “Preddinastički Egipat”.

Egipatska država održala se oko tri hiljade godina. Ta duga istorija deli se na tri perioda: Staro, Srednje i Novo kraljevstvo, obuhvatajući ukupno trideset i jednu dinastiju koje su vladale tokom ta tri milenijuma.

Sa ujedinjenjem Egipta počinje politički razvoj države, a uporedo sa razvojem političkih tekovina, otpočinje i period kulturnih dostignuća.

Egipatska mitologija je jedna od mitologija koja se zasniva na totemizmu, odnosno verovanju u svete životinje. Karakterišu je božanstva s ljudskim telom i glavom životinje, s tim da postoje izuzeci. Jedan od glavnih delova religije drevnog Egipta jeste verovanje u zagrobni život, o čemu svedoči veliki broj pronađenih grobnica, među kojima su piramide najveće, zatim velik broj mumija, statua, ali i brojna božanstva povezana sa zagrobnim životom. Većina bogova ima ankh, sveti znak života.

Ostrvo postanka

Prema drevnoj egipatskoj mitologiji, pre stvaranja Sveta i Svemira, postojao je haos u obliku nepregledne vodene mase. Voda je potpuno prekrivala Zemlju i nije bilo ni ljudi ni bogova. Tada je odjednom iz vode izronilo osrtrvo od blata, a na to ostrvo spustila se božanska ptica. Ponekad, ta božanska ptica u obličju je sokola, ponekad poprima obličje ptice ibis, a ponekad je to ptica benu ili poznatiji feniks. Nakon toga iz tame su se niotkud pojavili prvi polu-bogovi, te stanu oni ubirati trstiku, šaš i lotos i započnu graditi prvobitno sklonište za božansku pticu.

Ova sfera ili mitološka grupa verovanja drevnih Egipćana proizašla je iz prirodnih osobina koje su se izmjenjivale u drevnom Egiptu svake godine, a svakako radi se o poplavama životvorne reke Nil. Nakon što bi se Nil izlio iz svog korita postajao je zaista nepregledna vodena masa iz koje se kasnije njegovim povlačenjem u prvobitno korito pojavljuju blatna (muljevita) ostrva na kojima će niknuti bogati usevi. Kako bi se božanstvo zaštitilo izgrađen mu je zaklon od trstike i palminih stubova koje su prvi polubogovi ukrasili lotosovim cvetovima. Kasnije se to prvobitno svetište dograđuje novim prostorijama koje služe prvim polubogovima, pa dodatnim hodnicima i tako je nastalo svetište u kojem je dominantnu poziciju, a koja je nadvisila sve ostale građevine, imalo prvobitno sklonište za božansku pticu. Kasnije to će postati hramovi koji će čuvati od pogleda znatiželjnika kip božanstva, a ljubomorno će ga čuvati potomci onih prvih polubogova – sveštenici. Ubrzo će u kultnim (verskim) središtima niknuti hramovi, a sveštenici će se takmičitii u uveravanju sledbenika da je upravo njihov hram izgrađen na prvobitnom ostrvu postanka na koji se spustila božanska ptica.

Preuzeto sa: wall.serbianforum.info