Όταν ήμουν παιδί ήταν πολύ περιορισμένες οι επιλογές Ορθόδοξων παιδικών βιβλίων. Τα τελευταία χρόνια έχουμε την ευλογία να βρίσκουμε πολλά και αξιόλογα χριστιανικά βιβλία για παιδιά μας. Από τις πιο γνωστές συγγραφείς αυτού του χώρου είναι και η κυρία Μυρσίνη Βιγγοπούλου, βιβλία της οποίας έχουμε παρουσιάσει ΕΔΩ.

Και τα δύο βιβλία αυτής της ανάρτησης έχουν βασιστεί σε αληθινές ιστορίες. Όταν γνωρίζω εκ των προτέρων ότι το βιβλίο που κρατώ είναι στηριγμένο σε πραγματικά γεγονότα, μου κινεί ακόμα περισσότερο το ενδιαφέρον, γιατί η αλήθεια μιλά στην ψυχή και την συγκινεί πολύ περισσότερο από κάθε μυθοπλασία…

Ο Αη Δημήτρης και τα προσφυγόπουλα

Μέσα από την αφήγησή του ο παππούς Δημήτρης ξετυλίγει το νήμα της ζωής του ίδιου και της οικογένειάς του. Όλη η ζωή του είχε την ευλογία και την Χάρη του Αγίου Δημητρίου, στον οποίο προσέτρεχε όποτε είχε κάποια δυσκολία. Ο βίος του Αγίου αποτελεί έμπνευση για τον ίδιο και τον διηγείται παραστατικά και στα εγγόνι του.

Οι διηγήσεις του παππού Δημήτρη είναι γεμάτες με αναμνήσεις από τις «αξέχαστες πατρίδες» του Πόντου και της Μικράς Ασίας και κουβαλούν τον πόνο και τον καημό της προσφυγιάς. Μάλιστα, δύο «δράκοι» σημάδεψαν το διάβα της: ο πόλεμος του 1920 και ο πόλεμος του 1940. Αλλά πάντοτε έβρισκε τη δύναμη και το θάρρος να παλέψει με πίστη και να μένει μαχητής.

Πολλές ιστορίες ανθρώπων του προηγούμενου αιώνα ζωντανεύουν μέσα στις σελίδες του βιβλίου κάνοντας το αφήγημα ενδιαφέρον για τα παιδιά και μεταδίδοντάς τους ιδανικά και αξίες των «παλιών» ανθρώπων.

Περιγραφή

Ένα μυθιστόρημα για παιδιά και εφήβους με την υπογραφή της διακεκριμένης Μυρσίνης Βιγγοπούλου, πλούσια εικονογραφημένο από τον Νίκο Μανωλόπουλο. Η συγγραφέας σημειώνει στον πρόλογο του βιβλίου: «Πολλές φορές πεθύμησα να γράψω λίγα λόγια για τους παλιούς ανθρώπους της Ανατολής, μα πάντα το ανέβαλλα, βρίσκοντας διάφορες δικαιολογίες. Πρώτα, έλεγα, να μεγαλώσουν τα παιδιά που είναι μικρά κι έχουν πολλή φροντίδα. Όταν τα παιδιά μεγάλωσαν ήρθε η ώρα να γηροκομήσουμε τους γονείς μας κι έτσι πάλι δεν είχα χρόνο για γράψιμο. Μέχρι οι γέροντές μας να φύγουν για την άλλη ζωή, τα παιδιά μας παντρεύτηκαν και απέκτησαν δικά τους παιδιά. Ε, τώρα να μη δώσουμε ένα χεράκι να μεγαλώσουν λίγο και τα εγγόνια μας; Ώσπου μια μέρα είπα στον εαυτό μου: «Ε, γιαγιά Μυρσίνη, έτσι κυλά η ζωή και, μέχρι να τα προφτάσεις όλα, έρχεται η σειρά σου κι ίσως τότε με λύπη να σκεφτείς ότι κάτι ακόμη μπορούσες να κάνεις, μα από αμέλεια δεν το έπραξες. Καιρός να γράψεις για τους προγόνους σου, τους πονεμένους ανθρώπους της Ανατολής, γιατί κοντά τους μεγάλωσες. …¨ – Μακάρι, παιδιά μου, τα παθήματα να γίνονται μαθήματα, έλεγε ο πατέρας μου. Μετά από αυτά που περάσαμε και μας ξεκλήρισαν απ΄όλη τη Μικρασία, πρέπει να μάθουμε να ζούμε μονοιασμένοι και να ‘χουμε αγάπη μεταξύ μας.

Βρείτε το βιβλίο και σελίδες από το εσωτερικό του ΕΔΩ!

~~~~~

«Μια αγκαλιά για τη Χαρά»

Υπόθεση:

Η Χαρά αφήνει για λίγες μέρες την οικογένειά της και τα δίδυμα αδελφάκια και της και πηγαίνει  στο χωριό, όπου περνά πολύ όμορφα με τη γιαγιά και τον ξάδελφό της. Εκεί επισκέπτεται και την σπηλιά του Αγίου Ευθυμίου (στα Βράσταμα Χαλκιδικής) ο οποίος είναι ο άγιος της «ευθυμίας» (δηλ. της χαράς).

Μια αλλαγή συντελείται μέσα της: ενώ ως τότε δεν έτρεφε ιδιαίτερη αγάπη για τα αδελφάκια της και ένιωθε ότι η μαμά της την παραμελούσε μετά την γέννησή τους, πλέον νιώθει διαφορετικά. Όλα αλλάζουν προς το καλύτερο.

Καθώς το διάβαζα στα παιδιά επικεντρώθηκα κυρίως στην εκδρομή στην σπηλιά του Αγίου και στην αγάπη που ένιωσε η Χαρά για τα αδελφάκια της και για τη μητέρα της, στο τέλος της ιστορίας. Προσπεράσαμε κάποιους χαρακτηρισμούς και αρνητικές σκέψεις που έκανε το κοριτσάκι και δεν αναφερθήκαμε εκτενώς στη ζήλια που ένιωθε. Επικεντρωθήκαμε δηλ. στα θετικά σημεία της ιστορίας και έτσι την χάρηκαν πολύ τα παιδιά.

Αυτό, όμως, που θαυμάσαμε είναι η αλλαγή τη Χαράς: πόσο άλλαξε η διάθεσή της και πόσο αγάπησε τα αδελφάκια της, μετά από το προσκύνημά της στην σπηλιά του Αγίου. Και αυτό σημαίνει ότι οι προσευχές των μικρών παιδιών μπορούν να κάνουν θύματα»! (άγιος Παΐσιος).

Η όμορφη εικονογράφηση της Αγγελικής Δελεχά μάς ενθουσίασε ακόμα μια φορά και πλαισιώνει πολύ ταιριαστά το κείμενο.

Περιγραφή (από το οπισθόφυλλο) Με τον ξάδελφο μαζί ξεκινάνε εκδρομή. Το φαράγγι κατεβαίνουν στη σπηλιά του αγίου μπαίνουν. Τί γυρεύουν; Τί ζητάνε; Βλέπω να χαμογελάνε… Όλα μας τα παραμύθια Κρύβουνε και μιαν αλήθεια Κι όλοι εσείς που μας κοιτάτε Στην παρέα μας ελάτε!

Βρείτε το βιβλίο και σελίδες από το εσωτερικό του ΕΔΩ!

.

Ευχαριστούμε τις εκδόσεις Άθως παιδικά για την αποστολή των βιβλίων.

.

Καλές αναγνώσεις!

Με την αγάπη μου,

Αλεξάνδρα Χ. Τ.

18/5/2022