Ευχαριστήριο προς το «Μαμάτσειο» νοσοκομείο Κοζάνης: “Δεν ένιωθα μόνη σ’ αυτόν τον άνισο αγώνα, που έδωσε η μητέρα μου. Είχα δίπλα μου τους γιατρούς & τους νοσηλευτές του «Μαμάτσειου» Νοσοκομείου Κοζάνης” (Γράφει η Ε. Λαζαρίδου)

 Τους τελευταίους τρεισήμισι μήνες πέρασα μια μεγάλη περιπέτεια με την μητέρα μου ΛΑΖΑΡΙΔΟΥ ΣΤΕΛΛΑ που χρειάστηκε να νοσηλευτεί στο νοσοκομείο Κοζάνης τις τελευταίες είκοσι μέρες. Οι ώρες ατελείωτες να βρίσκομαι πάνω από το προσκέφαλό της μέρα νύχτα. Έχει αξία να αναφέρω τον καθημερινό αγώνα των γιατρών και του νοσηλευτικού προσωπικού, που παρόλο λιγοστοί, κρατάνε όλο το σύστημα όρθιο. Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον ιατρό κύριο ΝΤΕΜΟ ΔΗΜΗΤΡΙΟ, που από την πρώτη στιγμή έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον ως Ιατρός, αλλά και ως άνθρωπος, στο μαρτύριο που βίωνε καθημερινά η μητέρα μου, πολεμώντας με τον καρκίνο. Η ευγένεια και οι υπηρεσίες των νοσηλευτών, καθώς και των βοηθών θαλάμου ήταν αρκετά ικανοποιητικές σε ένα επικίνδυνο και βεβαρημένο υγειονομικό σύστημα λόγο του COVID.

Δυστυχώς η μητέρα μου έχασε την μάχη για την ζωή στις 6 Δεκεμβρίου το απόγευμα. Ο Θεός να αναπαύσει την ψυχούλα της αλλά για εμένα έχει ιδιαίτερη αξία ότι οι άνθρωποι αυτοί κάνανε ό,τι καλύτερο μπορούσαν για να απαλύνουν τον πόνο της και έτσι δεν ένιωθα μόνη και σ’ αυτόν τον άνισο αγώνα είχα δίπλα μου τους γιατρούς, τους νοσηλευτές του «Μαμάτσειου» Νοσοκομείου Κοζάνης, που τους ευχαριστώ από καρδιάς, είναι το ελάχιστο που μπορώ να κάνω.

Με εκτίμηση ΛΑΖΑΡΙΔΟΥ ΕΛΕΝΗ