T'aki mi ta BEBA

Amistat, un proseso di duna i risibi.

Amistat, un palabra ku den tur hende su vokabulario tin un otro nifikashon.

Amistat, algu di kua hopi hende no sa e nifikashon berdadero.

Awendia, nos ta kore yama tur hende bff, mati, asmigaaa èts. Riba tur relashon ku nase entre nos i un otro persona, nos ta bira plak un label di amigu, amiga i tin be asta bo ta konsidera e hende bo “best friend”. Sin nos para ketu i realisa ki e palabranan ei ta berdaderamente implika i ensera. Sin importa kuantu tempu bo konosé, bou di ki sirkunstansha b’a konosé of ki tipo di hende bo ta deal ku ne, tur hende bo ta kla pa konta bo asuntunan priva.

Bo frei a kibra kubo, ba bèl bo asmiga pa bo kont’e kon mal gai e tabata, kuantu kos b’a soportá na su man i ku tòg bo lo bo drenta bèk ku ne. Ba have sèks ayera despues di fiesta, ba video call bo bestie pa bo konte delaster un detaye i asta midi.. Ba pega 2 peiki ayera, ba konta bo brònan bò’i palu.. Natural, ta leuk pa bo tin e asmiga ei pa bo bèl, e bestie ku bo por video call ku ne i e brònan pa bo chill ku ne..

Pero, ba yega di para ketu i puntra bo mes kiko bo tin na e amistat i persona ei? E persona ku bo ta konsidera bo miho amiga/amigu ei, su intenshonnan pa ku bo ta genuino? E persona ku mi ta yama mi “best friend” aki ta ora ta kumini’é i kos ta bon só e tei, òf tei pa dunami un man ora mas mi mester di dje?!

Un amistat no tei komo eksküs pa bo usa hende..Un amistat no mester nase komo obligashon, ni tei komo obligashon pa mustra ‘interes’. Un amistat no meste ta un kausante di strès. Un amistat no meste ta e motibu di bo malbeis, al kontrario, un amistat mester ta kaminda bo por let bo freak flag fly i tá bo mes. Un amistat meste ta e konsekuensia di bo gana di ta den un hende su bida i pone un sonrisa riba su kara.. Un amistat meste ta algu ku bo por konta ku ne den bon i den malu..

Un amistat berdadero ta unu kaminda tur hende ta riba mes liña. E ta loke bosnan ta sinti komfortabel ku ne. E ta ora ku bo por konfia di ta bo mes sin wordu huzgá.

E ta ora ku madures semper lo solushona problemanan ku bosnan enkontra ku ne.
E ta basá riba konfiansa, honestidat i mutualidat!

 

Pues,

Un amistat ku no  ta mutuo, KAP E!

Un amistat ku bo no tin nada na dje, KAP E!

Un amistat ku no ta aporta ku nada bon na bo bida, KAP E!

 

Kòrda semper ku meskos ku e komienso di un amistat por ta algu alegre, ora ku sirkunstansianan ponebu KAP e amistat, lo bo feel “Like a Bird Set Free”.

 

Blogger  Christopher Fernando

 

Sint Maarten heeft geld nodig na de verwoesting door orkaan Irma. De bewoners sterven bijkans van de tekorten en het ongemak, alles is kapot, het eiland is een slagveld. Nederland móet helpen met geld. Dat is niet alleen de staatsrechtelijke plicht van Nederland, ook een historische en menselijke.

Maar Nederland stelt een voorwaarde.

We willen een “Integriteitskamer” op Sint Maarten. Anders helpen we niet.

Wat is eigenlijk een Integriteitskamer? Ik schat in een groep betrouwbare zielen die de corruptie op het eiland moet indammen? Op zich nobel, maar als dit initiatief over de hoofden van hulpbehoevenden wordt doorgedramd, gaat het nobele er snel vanaf.

In Sint Maarten is terecht geopperd dat de koppeling tussen hulp en deze wens van Nederland niet haalbaar is. De nood is NU en een Integriteitskamer installeren duurt langer dan een paar dagen. In Nederland zou dit minimaal een paar jaar duren. Laten we eerlijk zijn, ambtenarij kost tijd. Binnen een paar dagen een Integriteitskamer installeren is niet haalbaar. Wie nemen er bijvoorbeeld zitting in zo’n kamer en wat zijn de bevoegdheden? Het budget? Aan wie of welk ministerie wordt verantwoording afgelegd? Er komt nogal wat kijken bij zo’n Integriteitskamer. Zeker omdat zo’n ding er nog niet is. Moet helemaal nog bedacht worden. Gaat ‘m hoogstwaarschijnlijk niet worden dit jaar, waarbij ik zelfs al twijfels heb over volgend jaar. Tot die tijd dus geen hulp naar Sint Maarten.

Sterker nog, ook Mark Rutte komt voorlopig niet op bezoek. ‘Eerst moet die Kamer er zijn’, slaat Rutte als een ouderwetse VOC-Regent met de vuist op tafel. Die VOC waarvan we de mentaliteit zo graag terug wilden toch? Vergeet niet dat dit zo ongeveer de corruptste organisatie ooit was, die in handen van de toenmalige “overheid” hele landen leegroofde en bevolkingen uitmoordde voor geld.

O ja, ook Sint Maarten was slachtoffer van, in dit geval, de zus van de VOC, de WIC, die wellicht nog corrupter was..

Zou in Nederland ook niet gek zijn hoor, zo’n Integriteitskamer.We hebben in Nederland het woord corruptie nog net niet uitgevonden.

Zou de Belastingdienst dan eindelijk eens aangepakt worden voor illegale afspraken met grote buitenlandse firma’s die fijne regelingen krijgen als ze zich hier vestigen terwijl lokale bedrijven en werknemers alle kosten daarvan ophoesten?

Zou zo’n Kamer d’r voor kunnen zorgen dat directeuren en bestuurders in zorg en andere overheids-gefinancierde takken van sport zich wél aan de beloningsregels houden die er zijn afgesproken?

Gaat die Kamer in Nederland een beslissende rol hebben in de benoeming van burgemeesters en vage onderzoekscommissies, zodat dit niet de tombola van plucheplakkers blijft?

Mag de Integriteitskamer bij ons alsjeblieft binnen kijken bij alle aanbestedingen van alle overheidsinstanties die erg vaak ondoorzichtig verlopen en waar we de laatste tijd niet zulke positieve verhalen over horen?

Ik denk dat ik zo nog wel een aantal onderzoeksonderwerpen kan benoemen.

Doe ons ook maar zo’n Integriteitskamer. En dan graag binnen een week geïnstalleerd!

Guestblogger Maarten ter Linde

Despues di hopi luna sin mira mi ruman, nos tur tabata sintá na kas di nos mama. Ñetunan ta kore bai bin i a disidí di kuminsá ku un wega di gritamentu. Mientras nos ta kòmbersá, e gritamentu ta bira mas strukturá i duru,  te ku el a kuminsá zona manera un ritmo deskonosí i niun tiki agradabel. Den esei, imitando un bon hulandes europeo, m’a disidí di para e müzik i fiesta ku mi no tabata invitá na dje.

Mi ruman a bisa mi: “ta kon bo ta hasi dia bo tin di bo mes”?, referiendo na un yu. “Anto den tur esei ta kiko bo ta warda”? Nèt e tòpiko ku mi no tabata ke a kai manera un skalchi di pastechi riba mesa. Komentarionan a kuminsá, analisis amplio di mi bida romantiko skars. Teorianan di kua ta motibu ku segun nan, mi ta pará riba un baranka chikí den awa i ‘kon e mester ta’.

Ok, stòp! E ta bon asina! Dikon sosiedat ta pensa ku tin algu robes ku un hende ku pa su edat ainda no a hasi of logra sierto kosnan? Dikon ta yega asina leu ku un sosiedat ke definí ‘kon e mester ta’ i kondená tur otro kos ku no ta pas den e definishon ei? 2017 ta kabando i ainda tin hende ta kere ku unabes bo a kaba skol, bon diploma, trabou, bo mester tin un pareha i koroná e obra ku yu. Wel, sosiedat a para ketu pensa kiko e hende mes ke, kua ta e motibunan ku e no a logra tal kos? Of djis mester ekskluí e hende aki pasó e no sa ‘kon e mester ta’? No solamente e puntonan ku mi a menshoná promé, pero tambe e aparensia ideal, e kurpa perfekto, e material, i asina mi por sigui menshoná. Nos tin e kustumber di biba pa hende, kreando e aparensia aseptabel of lokual supeustamente e mayoria ta konsiderá korekto, riba aspektonan ku no ta di importansia.

Konstantemente nos ta keda bombardeá ku tur tipo di informashon di ‘kon e mester ta’. Awendia ku medionan sosial, esaki a bira pihó. Kada bes un ‘kon e mester ta’ nobo ta brui i nos ta selebrá esaki den tur su gloria i asta tin bia den su mediokresia. Pero tiki bia nos ta selebrá individualidat i originalidat.

Bo a yega di pensa un ratu kiko ta bo fuente di felisidat? Kiko ta hasi abo felis di berdat? Tur loke sosiedat ta eksigí di bo, e ta hasi bo felis di bèrdat?

Ami ta skohe pa mi ta felis na promé lugá, konsenshi trankil i disfrutá di kada oportunidat ku bida trese pa’mi. Traha riba un fundeshi sólido pa mi mes. No ta egoista mi ta, pero mi ta kere si ku ami mester ta fuerte pa asina mi por ta un sosten pa e otronan rondó di mi. ‘I cannot pour from an empty cup’. Esaki ta hasi mi un persona debil of mas bien humano den bo bista? Mi a realisá ku hopi hende no ta komprondé ni dominá e arte di disfrutá i ta felis di bèrdat, pero si biba pa komplasé otronan.

Mi ta kere ku kada kos tin su tempu i no ta na nodi pa hansha òf preokupá. E kosnan ei ta skaf for di bo bida. Kada hende ta disidí pa nan bida ‘kon e mester ta’i kiko nan ta skohe. Para bo so na e banda “robes” of kana den e grupo grandi den e banda “drechi”.

Guestblog Nayseline Jamanica

 “Mama, ik moet met je praten”

2 jaar geleden is Jurick naar Nederland vertrokken om te studeren. Zijn ouders hoopten bij zijn vertrek dat hij het allerhoogste en allerbeste zou halen en het gezicht van de familie zou zijn. Hij studeert aan de Universiteit.

“ Tata, ik moet met je praten”

Jurick keek er naar uit om zijn vleugels te spreiden. Nederland zou voor hem het land van vrijheid zijn, een plek waar hij eindelijk zichzelf kon zijn. Zijn universitaire studie afronden was een van zijn doelen maar het genieten van het leven was ook belangrijk. Vrijheid.

“Papa, mama, mi tin un kos di bisa bosnan.”

Moeder kijkt zenuwachtig en zegt: “Kan het niet op een ander moment? Ik ben net aan het koken voor je vader. Juricks moeder wist eigenlijk al wat haar zoon te vertellen had. Ze wilde het gewoon niet horen.  Ze had al wat roddels gehoord. Iemand had enige tijd geleden voor de grap gezegd: “Lientje, bo yu a bai Hulanda bira mariku.” Ze zag het al toen de schuifdeuren van de ontvangsthal open gingen. De manier waarop hij liep, hoe hij uit zijn ogen keek en zijn kleding.

“Nee, het kan niet wachten, ik wacht al mijn hele leven om dit tegen jullie te zeggen en nu durf ik het eindelijk”. Pap, mam, ik ben homo.” Zonder een woord te zeggen, staat vader op en loopt de deur uit. Moeder vraagt “Ta Hulanda a hasi bo asina? Bo no tabata asina.”

Niet veel later komt vader thuis. Hij heeft de pastoor meegenomen. Volgenshem is dit een spoedgeval want zijn zoon is bezeten of ziek. Hij is naar Nederland gegaan en boze geesten hebben hem homo gemaakt.

“Tata, mama, pastoor, ik moet met jullie praten.”

Niemand luistert. Er moet gebeden worden, want alleen God kan deze ziekte genezen, want homoseksualiteit is een ziekte.  Het gebed lijkt oneindig.

“Amen. Amen.”

“Ik ben altijd zo geweest!”

Het is 2017 en nog altijd is homoseksualiteit een taboe. Ouders denken maar al te graag dat hun zoon of dochter naar Nederland is gegaan en door het vrije leven daar homoseksueel is geworden. Soms verbaas ik me over de vele vooroordelen die er zijn binnen onze gemeenschap over homoseksualiteit.  “Homoseksualiteit is niet van onze cultuur” roept men regelmatig. Ik denk dan “serio, bo no por ta serio”? Weet je wel het verschil tussen cultuur en geaardheid?

Mannen denken vaak dat homoseksuelen op alle mannen vallen. Broeders, don’t flatter yourself! Een homoseksuele man valt niet per definitie op alles wat een penis heeft net zoals jij niet op alle vrouwen valt. Ook denkt men vaak dat lesbiennes mannelijke vrouwen zijn en homoseksuele mannen altijd vrouwelijk. Iedereen kent de domme vraag wel “Ken ta e homber, ken ta e muhe”? Ik krijg plaats vervangende schaamte als ik dit soort uitspraken hoor. Ik vraag me dan af of ik echt de enige ben die de vraag erg dom vind.

Er zijn ouders die denken dat als ze hun kind in en een kamer opsluiten en gedurende een paar dagen een flinke pak slaag geven, dat de ‘homoseksuele fase’ wel zal verdwijnen. I got news for you: “homoseksualiteit verdwijnt niet”. Het maakt niet uit hoeveel pastoors of hasidó di brua je meeneemt, of hoe vaak je tot God bidt; het is niet te genezen. Het is namelijk geen ziekte, want ook deze gedachte speelt bij velen. Please stop met zeggen dat God homoseksualiteit niet accepteert en bespaar iedereen de hele Bijbelteksten. Wat weet jij nou over wat God wel of niet denkt? Mi a kere ku Dios ta stima tur hende!

Waarom is ‘Mariku’ een woord dat zo makkelijk over de tongen rolt? Voelt niemand aan dat het woord niet lekker ligt?  Is het niet tijd dat wij als als gemeenschap mensen minder gaan labelen als ‘e gai pretu’, ‘e muhé gordo’ of ‘e mariku’.

Misschien wordt het tijd dat in de opvoeding ook met kinderen over homoseksualiteit gepraat wordt. Dat ouders hun zoons en dochters op het hart drukken dat het oké is om te zijn wie je bent. Door te praten over homoseksualiteit maak je je zoon/dochter niet gay. Je geeft vertrouwen en ruimte voor vragen en acceptatie. Daarnaast wordt het kind klaar gemaakt voor de grote boze wereld. De grote boze wereld waar jij deelgenoot van bent.

 

 

 

Mane bo por a ripara tin un topiko ku tin Facebook ariba abou e siman aki.

E topiko ta: HIPOKRESIA!
Hende ta hipokrita.
Hende tin miedu di kambio, asina tantu miedu ku nan ta resisti kambio.
I pa kolmo kambio ku no ta afekta nan bida.

Laga mi splika!

Un “hipo” ta sali trabou 5or di atardi.
E ta yama su kasa bis’e ku e ta yega kas un tiki mas lat paso tin un reunion urgente ku ta bai tarda te sigur 7or di anochi.
E “hipo” ta drenta su outo 5or bai topa su byside.
Tur hende rondo di e “hipo” sa loke ta pasando pero niun no ta bisa su kasa.
Paso e no ta afekta nan bida, e no ta kai bou di nan.
Pero hey, adulterio ta oke?
Nos norma i balor nan ta safe?

E “hipo” ta bai misa tur djadumingu.
Fo’i ora e baha fo’i outo e la huzga un
E la wak un mener kara punta paso e mener a sinta kaminda semper e ta sinta.
E la bira bisa su kasa ku pastor parse un shishi.
E la wak ku su bisiña a tira 1 florin so den baki di kolekta i pensa ku e ta pichiri.
E “hipo” a kai na rudia resa. E “hipo” ta sali misa kontentu i sigui komete pika, paso otro siman e ta bolbe wòrdu “pordona”.

Nos norma i balor nan ta
Un pregunta mi tin.
E ta kai bou di bo?
Si e hende muhe ei ke stima un hende muhe of e hende hòmber ei ke stima un hende hòmber, e ta kai bou di ABO?

Ta abo e ta sunchi? Of abo ta haña gana di sunchi e? E ta hinkando man den bo pòtmoni? E ta hari kubo den bo kara i despues flirt ku bo kasa? E ta mishi ku bo yu chiki ora e ta na skol? E ta daña kalidat di bo enseñansa?

Loke e hende ei ta hasi den su kas, e ta afekta bo norma i balornan?|
Kompronde mi bon! Sera bo kurpa den kas!
Tin hende tur kaminda tòg? Nos mester di otro hende pa tur kos tòg?

Awel…

No kue bus mas, paso tin hende gay ta kore bus!
No bai supermarket mas, paso tin hende gay ta sea preis, paketa of kobra bo!
No bai dòkter mas, paso hende gay lo por skapa bo bida.
No manda bo yu skol mas, paso tin hende gay ta eduk’e i yud’e desaroya su mes.
No bai karnaval mas, paso hende gay su gosamentu lo stroba bo di gosa.
No bai misa mas, paso hende gay ta resa pidi pordon pa su pika nan (meskos ku abo).
No bai den kaya mas, paso hende gay su kumpramentu di kos lo stroba di bo.
No bai laman mas, paso hende gay ta landa den mesun awa kubo.
No biaha mas, un hende gay ta sirbibu of un pilot gay ta hibabu bo destinashon safe.
No hasi nèt nèt nada mas, sinta den kas (tin chèns ku ta un hende gay a diseña bo sofa).
No wak televishon, no tende radio, no usa bo telefòn, no lesa korant/buki.

Bo sa dikon?

Hende gay ta presenta notisia, hende gay ta skibi buki, hende gay ta aktua, hende gay a yuda programa bo telefon.
No hasi nèt nèt nada.
Sinta i pensa dikon loke un otro ta hasi den su kas, ta afekta abo.

Bo no tin nodi bisa niun otro hende nada.

Djis puntra bo mes: MI TA UN HIPOKRITA?
Kiko ta bo kontesta?

Un tip: Uza bo beibel TUR ora, of no uz’e!

Guestblogger Denise Fernando

27-09-2017

Bron foto: facebook Curacao pride

De afgelopen jaren heb ik me als ondernemer bezig gehouden met de re-integratie van mensen zonder werk. Van de deelnemers aan deze trajecten was misschien wel de helft geboren op Curaçao of had een vader en/of moeder uit Curaçao.

Een opvallend en ongewenst aantal. Sommigen heb ik kunnen helpen, veel ook niet. De opeenstapeling van problemen was simpelweg niet op te lossen. Je moet dan denken aan huisvestingsproblemen (geen huis of een te klein huis met te veel inwoners), gebrek aan opleiding, gebrekkige taalbeheersing van het Nederlands, hoge schulden, detentie-achtergrond, fysieke en mentale problemen. Als werkgever en opleider kon ik slechts helpen bij een deel van deze problemen. Veel mensen zitten in een vrijwel uitzichtloze positie; zonder hulp komen ze er zelf niet meer uit. En deze hulp wordt in Nederland niet geboden, op zijn minst volstrekt onvoldoende.

Ik heb op allerlei manieren getracht bij de Nederlandse overheid voet aan de grond te krijgen om deze problemen structureel op te lossen, maar heb weinig respons mogen ontvangen. De overheid in Nederland is een stroperig apparaat waar daadwerkelijke en authentieke aandacht voor de problemen van Curaçao-enaren ver te zoeken is. Een gefundeerde aanpak van deze problematiek hoeft men niet te verwachten van Nederland.

We moeten dit probleem bij de wortel aanpakken. De oplossing ligt in Curaçao. Nog voor deze problemen zich in Nederland manifesteren moeten we ingrijpen. Ten eerste omdat vroege interventies beter werken, ten tweede omdat Nederland zich niet als eigenaar ziet van dit probleem. Het wordt afgeschoven op Curaçao: ‘zij brengen hun problemen naar Nederland’. Dat is de gemiddelde mening in Nederland. Curaçao is formeel een deel van Nederland maar op het moment dat er problemen moeten worden opgelost, ineens niet meer.

In Curaçao kunnen we dit veel beter oplossen. Er moet gewerkt worden aan een eigen onderwijssysteem bijvoorbeeld. Ik miste in veel van mijn medewerkers kennis van en trots voor de eigen afkomst. Men leert op school in Curaçao niet over bekende Curaçao-enaren zoals Brion, Tula, Maduro en Frank Martinus Arion. Men leert over de successen van de Tachtigjarige Oorlog, 9000 kilometer verderop. Hooguit kent men wat bekende sporters van het eiland, maar dat komt door de televisie. In Curaçao leer je alles van Nederland kennen, maar van je eigen eiland leer je nauwelijks iets. Dat geeft niet alleen een gebrek aan trots, dat levert tevens een misplaatst beeld van Nederland op.

Het onderwijspakket op Curaçao is vergelijkbaar met het pakket in bijvoorbeeld Stadskanaal in Groningen. En dat is natuurlijk raar. Het geeft het gevoel aan Curaçao-enaren dat ze deel uitmaken van de Nederlandse samenleving, die hen eigenlijk helemaal niet ziet als deelgenoot in die samenleving en het ontkent tevens de eigenheid van Curaçao en haar inwoners.

Curaçao moet zijn eigen koers gaan varen. Deel zijn van de Caribische wereld en zich focussen op succes in de regio. Curaçao moet gaan investeren in het eigen onderwijs en mag daarbij financiële middelen/investeringen eisen van Nederland, simpelweg omdat Nederland mee profiteert. Maak duidelijk dat dit uiteindelijk kosten scheelt in Nederland zelf. Dat is namelijk altijd de gemiddelde motivatie van een land als Nederland: meer winst, minder kosten. Maak daar gebruik van.

In Curaçao moeten de allerkleinsten al op de basisschool leren over het eiland zelf, over succesvolle Curaçao-enaren en over de Caribische regio en haar geschiedenis.

Het onderwijssysteem mag niet meer afkomstig zijn van Nederland. De belangen van Nederland en Curaçao zijn nu eenmaal niet dezelfde. Curaçao moet aan “Nation-building” doen, de trots en de kennis over de eigen regio en het eigen land vergroten. Weg met die focus op Nederland! Die is geheel niet wederzijds.

Blog van Maarten ter Linde

Bron foto: Antilliaans dagblad

Bon siman! Un deseo bunita ku ta kompaña e kumindamentu na komienso di un siman nobo. Tin hende ta duna i tuma e ‘Bon Siman’ ku grasia. Meskos tin otro ku nan kara largu no ta ni kontestá te pa nan deseá niun hende un ‘Bon Siman’ bèk.

Bon siman! Un kustumber bunita ku nos konosé den nos kultura. For di tempu di nos wela bin ariba, semper nos ta duna otro ‘Bon Siman’ na kuminsamentu di un siman nobo. E diskushon di ku ta djaluna of ta djadumingu tin ku hasi’é, nos ta lagé pa 8 dia.

Manera semper, medionan sosial no ta keda atras, i nos ta usa e kanalnan aki tambe pa deseá otro ‘Bon Siman’. Algun hende ta preferá di ekspresá nan disgusto pa e siman nobo.  Ami semper ta risibí esaki komo un bendishon, un deseo di kurason for di e persona ku bisa mi i un deseo sinsero na esun ku ami bisa. Mi ta mira e ‘Bon Siman’ komo un komienso nobo, un chèns pa hasi’é atrobe. Si!, un chèns pa drecha tur kos ku por a bai mènos bon.

Skirbiendo e artíkulo aki, mi ta reflekshoná riba e bunitesa i importansia di un siman nobo. No solamente e siman, pero e dia ku ta marka un komienso, ku kada bes di nobo hopi di nos tin suerte i oportunidat pa disfrutá di dje. Un siman nobo ta yena mi ku speransa, ku alegria i speransa, pasó mi sa ku mi tin 1 chèns mas pa hasi loke a bai mènos bon, di nobo. Esaki ta un regalo ku Dios ta duna nos asina tantu bia tras di otro i den un forma strukturá. Ironia ta ku nos no ta para ketu na esaki ni apresiá e regalo bunita aki. Ken lo no ta kontentu si tur dia di e por hasi’e atrobe? Koregí un fayo, pidi despensa, duna un palabra di sosten, stima di nobo, pordoná, seka lagrimanan, drecha bo kurpa i sali  bèk ku un smail riba bo kara!

Esta bon mi ta sintimi ora ku e inspirashon aki a yega serka mi. Pará den mi bentana, disfrutando di e bientu fresku di mainta trempan, disfrutando di e dia nobo i mas ainda sabiendo ku mi por kompartí esaki ku boso.

Esta dichoso nos ta! Esta un regalo bunita! Kuminsando awe, tur dia yama danki pa e dia nobo i sali kara na laira pa hasi’é mihó ku ayera!

Guestblog di Nayseline Jamanica