Visschen
De steiger deint op en neer met de golfslag van het IJ en mijn maag deint mee. Het is dat het voor de goede zaak is anders bleef ik met beide benen op de grond. Met een paar honderd man (en vrouw, kind, hond) gaan we oud-hollandsch plastic visschen, al wie hip en happening is heeft gehoor gegeven aan Marius’ oproep om de Amsterdamse grachten leeg te hengelen: alle troep en plastic gaat eruit.
Een kleine impressie in beeld:
Vanzelfsprekend is KLEAN ook van de partij, de vlag fier in de mast gehesen.
Links: vrienden. Rechts: niet.
Zeemeermin Kitty (links) en Marius Smit, de grote organisator en dé drijvende kracht achter Plastic Whale.
Operatie Meeuw en een dilemma
De uitdrukking “wat de boer niet kent dat vreet ‘ie niet” is aan meeuwen niet besteed. Gulzig vliegen ze de Scheveningse vissersvloot achterna tot de netten vol haring worden opgehaald om bij wijze van toetje in willekeurig welke Haagse stadswijk een vorkje meepikken uit een vuilniszak, het maakt de meeuw niet uit. Een meeuw eet alles wat los en vast zit maar heeft – net als de albatros – geen sjoege van de eetbaarheid der dingen en een dop slikt ‘ie net zo makkelijk voor zoete koek als een sardien. Als ik tijdens een afvaltocht deze jonge meeuw voor dood langs de straatkant zie liggen, aarzel ik geen moment: Meeuw gaat mee naar Scheveningen, naar de vereniging Kust en Zee waar ik ‘m wil ontleden om te weten of er plastic in z’n maag zit.
Meeuw wordt vergezeld door de gebruikelijke collectie gootzwervers. Binnen een mum van tijd zijn alle zakken en tassen die ik bij me heb tot de rand toe gevuld. Zwerfafval opruimen is leuk en dat kan ik niet vaak genoeg benadrukken. Niet zeuren, niet miepen, niet mopperen maar gewoon DOEN is waarom het me tot vrolijkheid stemt. Toch zijn er soms van die momenten… momenten waarop frustratie de overhand krijgt. Die frustratie ontstaat uit verbazing en onbegrip voor de ‘oplossing’ die bedacht wordt door mensen die vol goede bedoelingen zijn. Een voorbeeld van zo’n oplossing is het flesje Earth Water dat op weg naar Scheveningen was om zich daar in zee te storten en onderdeel te worden van de plastic soep. Earth wattuh? Earth Water. You never drink alone, zo lees ik op het etiket en direct hoor ik dé stem van de marathon van Rotterdam door m’n hoofd galmen: ik zie mezelf weer langs de Boszoom staan met m’n kanjerspandoek en m’n smile. Een virtuele elleboogstoot maakt dat ik uit m’n dagdroom schiet. Aardewater.
Stel, je wilt zielige kindertjes in een warm land aan schoon drinkwater helpen maar hebt daar niet de financiële middelen voor. Je bedenkt dat je geld wilt inzamelen om waterpompen te kopen. Je bent niet de enige die zielige kindertjes een warm hart toedraagt dus je vraagt en krijgt en je boekt bescheiden resultaat. De eerste waterpomp wordt geplaatst. Er is meer geld nodig. Van de mensen die het minder makkelijk schenken, deze mensen vragen er iets voor terug. Je bent ze ter wille en maakt een product dat je aan ze verkoopt ‘voor het goede doel’. Dat betekent dat de kostprijs lager ligt dan de verkoopprijs en het verschil (let op, dit is een instinkertje*) is bestemd voor de aanschaf van de waterpompen voor het schone drinkwater voor de zielige kindertjes in een warm land. Kindertjes blij, jij blij, klant blij, iedereen blij. Earth Water is zo’n product voor het goede doel. “Door Earth Water te drinken red je levens.” Gelooft u het niet? Het staat er toch echt, lees maar
Stel, de bedenkers van Earth Water, akvo.org, doen goede werken. Ik had nog nooit van ze gehoord en ken ze dus niet goed genoeg om daar een uitspraak over te doen maar stel. Stel dat er zielige kindertjes in een warm land aan schoon drinkwater zijn geholpen. Die kindertjes gaan niet langer dood van de dorst en dat is mooi. (De kans op sterfte door oorlog, honger en ziekte laten we voor het gemak buiten beschouwing.) De ex-zielige kindertjes groeien op en worden vaders en moeders van hun eigen kindertjes. Het goede werk is gedaan. Papa en mama blij, akvo blij, gulle gevers blij. Voor even, want de tweede generatie kindertjes is wederom zielig. Ze hebben weliswaar ruim beschikking over waterpompen maar het water dat ze pompen is niet langer schoon. Het blijkt vergiftigd te zijn door microscopisch kleine deeltjes plastic. Plastic zoals dat van flesjes Earth Water die jarenlang op zee dobberden om uiteen te vallen in steeds kleinere stukjes die steeds giftiger werden. Giftig zeewater dat verdampt in giftige wolken die giftige regen uitstorten over giftige grond waardoorheen het sijpelt tot giftig grondwater waaruit een glanzende waterpomp giftig drinkwater omhoog pompt…
Ja maar, hoor ik u redeneren, dat is de schuld van akvo niet. Zij maakten hun plastic flesje recyclebaar. Niet bedoeld om zomaar weg te gooien. Zíj zijn keurig verantwoord duurzaam en groen (In een land met schoon drinkwater plasticflessenwater verkopen om anderen van schoon drinkwater te voorzien lijkt mij meer grijs gebied.) Dát is de schuld van de man of vrouw die uit het flesje dronk, dát is de schuld van de Earth Water consument. Weet u nog, die gulle koper die door het drinken van Earth Water “levens red”. Die levensreddende engel blijkt plots een duivel te zijn en de oplossing van het ene (gebrek aan schoon drinkwater) blijkt de veroorzaker van het andere (gebrek aan schoon drinkwater).
Het is ingewikkeld en van zoveel gepieker word ik niet vrolijk. Positieve actie is nodig, de dooie meeuw moet er aan geloven. In de werkplaats van Kust en Zee op de Scheveningse Pier richten we een operatietafel in en gewapend met fotocamera en stanleymes spelen Joos en ik Chris Jordan na: aan de buitenkant te zien bedenken we dat het hier hoogstwaarschijnlijk om een verkeersslachtoffer gaat, tegen een autoruit gevlogen. De kop hangt er slapjes bij en in de nek zit een knik die er niet thuis hoort. Toch zou het zomaar kunnen dat deze meeuw ook plastic heeft gegeten. Veertjes spreiden, punt van het mes op het borstbeen, lichtjes naar beneden snijden en onder mijn vingers geeft de meeuw zijn – het kan ook een haar wezen – geheimen prijs. Effe checken dus. De maag is gauw genoeg gevonden en met één simpel sneetje geopend. Niet groter dan een walnoot, wat er tevoorschijn komt zijn een paar onschuldige steentjes of pitjes. Geen aansteker, geen dop, geen fragmenten van wat ooit een gebruiksvoorwerp was. Ik zou bijna zeggen “gelukkig” maar da’s raar dus dat laat ik achterwege. Meeuw vertrekt zoals hij kwam: opgevouwen in zijn eigen vleugels en gewikkeld in jawel… plastic.
Hoe de échte Chris Jordan het doet en wat hij aantrof in de vogels op het eiland Midway is te zien in deze film. Duurt maar 4 minuten. Kijk
*instinker: 100% van de winst is niet hetzelfde als 100% van de opbrengst (verschil tussen kostprijs en verkoopprijs). Uit de opbrengst wordt belasting betaald, premies en verzekeringen, salarissen en andere kosten zoals huisvesting, logistiek e.d. Het woord ‘winst’ is voor meerdere uitleg vatbaar en zegt dus niets over de hoogte van het nettobedrag dat uiteindelijk bij het goede doel terechtkomt.
Zwerfafvalreis: WANTED
“Kindjes die vragen worden overgeslagen”, een gevleugelde uitspraak uit mijn kinderjaren die blijkbaar zo vaak is herhaald dat ‘ie ongemerkt onder m’n huid is gekropen want ik kijk wel uit om mijn wensen hardop uit te spreken, bang om opzettelijk over het hoofd te worden gezien. Het is een ouderwetse gedachte zo blijkt. Vandaag de dag wordt het juist gewaardeerd als je ‘weet wat je wilt en er voor uit komt’. Met z’n allen snakken we ernaar om een ander te kunnen helpen als we maar mogen weten hoe. Het devies luidt nu dus: “Mens, durf te vragen”.
Om mijn zwerfafvalreis mogelijk te maken heb ik de volgende wensen:
logies
- wie helpt me aan een gastvrij logeeradres in elk van de volgende plaatsen (tussen 25/9 en 2/10):
- Berkel & Rodenrijs
- Bleiswijk of Zevenhuizen
- Moordrecht
- Nieuwerkerk aan den IJssel
lichamelijke verzorging
- wie helpt me aan sportfysio of sportmassage of yoga in de volgende plaatsen (tussen 27/9 en 3/10):
- Gouda
- Rotterdam of omgeving
materiaal
- GPS horloge. Het hoeft niet nieuw te zijn, met een tweedehandsje of een horloge in bruikleen ben ik net zo goed geholpen.
- windstopper jack, lichtgewicht. Ook hiervoor geldt: in bruikleen of tweedehands is geen bezwaar. Maat: M (38-40).
- waterdicht ademend jack, zie windstopper.
- waterdichte of waterafstotende tight / lange broek, zie windstopper. Maat: S/M (36-38).
- veerweegschaal, zo eentje die door veldbiologen gebruikt wordt om vogels te wegen. Ik weeg er het afval mee.
ondersteuning / expertise
- vacature voor een regelnicht of -neef.
Iemand die voor mij de contacten met de buitenwereld onderhoudt zodat ik me kan richten op mijn ‘core business’: lopen en opruimen. Vereisten: handig én verstandig in omgaan met mensen, social media, wordpress, PR en media-zaken. Voor de duidelijkheid: het is liefdewerk en oud papier en het staat natuurlijk prachtig op je cv.
sponsoring
- financiële bijdragen zijn meer dan welkom. Ik ben blij met elke euro die ik mag ontvangen als bijdrage in de kosten voor mijn levensonderhoud voor de duur van deze reis. Overmaken kan naar: bankrekeningnummer NL13 ASNB 0707 1372 33 ten name van J.M.T. van Dalen te Den Haag, onder vermelding van “zwerfafvalreis”.
CONTACT
Laat een bericht achter op deze site of mail naar: annelooptlangzaamhard@xs4all.nl
Hoe
Waar laat je het afval dat je onderweg bij elkaar hebt gezworven? is een regelmatig terugkerende vraag die me gesteld wordt. Het antwoord is simpel, té simpel misschien. Kijk zelf maar:
.
.
.
Een volgende keer zal ik laten zien hoe het hardlopend werkt, maar ik verklap alvast: net zo simpel.
Ja natuurlijk maak ik een afvalheldin
(Dit bericht werd eerder door mij gepubliceerd, maar verscheen nog niet op dit blog. Bij deze.)
Afvalhelden gezocht. Wat voor helden? Afvalhelden. Wat zijn dat voor dingen? Dat zijn talismannen gemaakt van afval zoals plastic flessen, banden, kapotte apparaten, touw en ander kleurrijke materialen. Deze Afvalhelden vormen deze zomer een drijvend kunstwerk op de vijver van het Gemeentemuseum Den Haag.
Het drijvende kunstwerk van Afvalhelden (Articles of Faith) is een idee van het Filippijnse kunstenaarsduo Alfredo en Isabel Aquilizan. Zij raakten geïnspireerd door traditionele religies die fetisjen maken om de oerwouden tegen het kappen van bomen te beschermen.
Het kunstwerk wordt op 15 maart gedoopt tijdens de feestelijke opening van de kunstmanifestatie Ja Natuurlijk die tot 19 25 augustus te zien is in en rond het GEM in Den Haag.
Hoe zien die afvalhelden er uit dan? Nou gewoon, zo:
Direct toen ik dit filmpje zag vonkte het. In mijn hoofd is het een drukte van jewelste: ideeën tuimelen over elkaar heen. Ik mag aan de slag met afval, eindelijk! Sinds ik ruim een jaar geleden door MrKlean, Peter Smith, ben aangestoken met het zwerfvuilvirus ben ik toegetreden tot het gilde der afvalopruimers. Fietsend, hardlopend of wandelend, het maakt niet uit wat ik doe of waar ik ben want zwerfvuil is werkelijk overal. Het is een simpel werkje – geen rocket science – dat me telkens weer een verbazingwekkend goed gevoel oplevert. En soms kan ik het niet laten om een afvalexemplaar mee naar huis te nemen. Zo spaarde ik tassen vol plastic flesjes als bijdrage aan de Wereld van Zwerfvuil, maar de logistiek van Den Haag naar Amsterdam bleek weerbarstig en dus bleef het hele zootje in mijn schuur logeren. Verwaaide paraplu’s, speelgoed, doppen, allerlei plastic troep en troepjes en straatvondsten vinden hun weg naar zolder in afwachting van inspiratie. ‘Iets’ moest er toch van te knutselen zijn? Voorbeelden genoeg te vinden, google jezelf naar recyclart.org en je wordt overspoeld met prachtige creatieve vondsten. Wat blijkt: de enorme hoeveelheid aan mogelijkheden maken dat ik niet kan kiezen. En zo groeide mijn verzameling zwervertjes.
Men neme… uit de verzameling zwerfafval van de straten van Den Haag: een deel van een speeltoestel, het deksel van een opbergton, een ikea kinderstoeltje, een reflector, verpakkingsmateriaal voor bloemen, een wasmiddelflesdop, een babydrager, een geel balweggooiding (gevonden bij het GEM nota bene), een stapel hemdtasjes, transparant golfplaat, een stuk schuimrubber van een rollator, een afgebroken tuinlampion en van de groene flesjes 1 exemplaar.
Men binde… het geheel samen met ’n bosje kabelbinders, een stuk of wat fietsbanden, twee kurken en deze Afvalheldin is klaar voor de strijd.
Het is een draak van een Haagse meid, klaar om de zeven wereldzeeën te bevaren waar ze plastic vist en jaagt op vervuilers. Daar voedt ze zich met wat ze opvist. Ze is een alleseter, zelfs van micro beads smult ze alsof het hagelslag is. Groter en groter zal ze groeien tot aan angstaanjagende proporties, de schrik van iedere kapitein. Wee je gebeente als ze bemerkt dat je plastic dumpt. De Haagse Draak zal je verhapstukken! In elke havenkroeg doen verhalen over haar de rondte. Wie is haar kapitein? Welke onzichtbare hand hijst haar zeilen? Is het waar dat ze eens de kapitein van een containerschip van de brug heeft gehengeld toen die op het punt stond om duizenden tonnen medisch afval te lozen? Geen levende ziel die het antwoord kent.
Ze groeit tot mythische proporties. Zeelui doen het van angst in hun broek als ze menen haar plastic zeilen te zien wapperen. Toch wordt er van haar gehouden, door de zeeschildpadden, haaien, albatrossen, orka’s, garnalen, Nemo, scholen makrelen en sardienen, pinguïns, meeuwen, door papegaaivisjes en kabeljauwen, Spongebob squarepants o nee die juist niet, zeepaardjes, anemonen, Ariel, kwallen, kril en blauwe vinvissen. Stuk voor stuk zijn ze bevriend met de Haagse Draak. Ze wijzen haar de weg, ze beschermen haar en geloven in haar.
De Haagse Draak is immers hún beschermvrouwe, hun Afvalheldin.
De Haagse Draak
Natuurlijk hoop ik dat dit ‘Article of Faith’ vijverwaardig wordt bevonden en deel uit mag maken van het grote kunstwerk, bij de tewaterlating op 15 maart wens ik haar dan een behouden vaart.
P.S. Door omstandigheden was ik niet bij de opening aanwezig en heeft De Haagse Draak het niet gered om in de vijver te belanden. Ben ik daar verdrietig over? Welnee, ik heb met mega-plezier gewerkt aan haar creatie en heb genoten van het werken met Isabel en Alfredo. Wat voor moois er bij Ja natuurlijk te zien en beleven valt kun je zelf ontdekken, de tentoonstelling is verlengd tot en met 25 augustus.