Ze werd veertig. Aangezien bescheidenheid haar vreemd is vierde ze dat met meer dan vijftig vrienden en familieleden tijdens een feestweekend in de Ardennen. De dagindeling was niet mis: in een jeep off road, lunchen, boogschieten en na het messenwerpen afdalen naar de kelder van het kasteeltje voor een borrel.
De jarige houdt wel van een wedstrijd: ‘Ik wil een beker uit kunnen reiken’.
Die werd in ontvangst genomen door Rutger, hij was het die als enige perfect in de roos had geschoten. Bij het diner schoof ik aan naast een oude kennis die me meteen vroeg: ‘Hoe vaak zie jij haar eigenlijk nog?’ Net zo weinig als hij, bleek. Na twee wijn kwam het gezelschap eindelijk los. Het lied dat de vriendinnen hadden geschreven was vermakelijk. De seksuele uitspattingen en kleine tekortkomingen kwamen allemaal aan het licht, tot grote verbazing van een paar aanwezigen. Duidelijk geen echte kenners. Een vriend van de familie wreef er nog even in dat de jarige als kind ‘echt een tenger postuur had’. Zij lachte het hardst om alle grappen.
‘Zo zijn al mijn vrienden, ik zeik ze zelf ook altijd af.’
Haar huidige partner bleek, na twee jaar overspeligheid, nog niet officieel gescheiden van zijn vrouw, iets wat volgens een insider slechts een kwestie van tijd is. Na het dessert volgde het verplichte ABC-tje. Toen de K van Keuze, die nu eens gemaakt moet worden, aan de beurt was hief iedereen het glas en ging er een golf van opwinding door de eetzaal: Bravo!
‘Ja, het wordt tijd,’ mompelde mijn tafelgenoot.
Als ik het me goed herinner kwamen vrij snel daarna de Pointer Sisters en André Hazes langs want de sterke drank plakte toen al aan mijn zolen. Bij Pump up the jam voelde ik me weer even 16 jaar oud. Ik draaide mijn gebruikelijke, lage rondjes op de dansvloer, totdat ik, door de gigantische rookwolk heen, onze chauffeur bij de voordeur zag staan. Hij zou ons gezelschap in etappes naar het hotel brengen.
‘Wat een topavond!’
Tijdens onze Belgische nachtrit bedacht ik me dat ik mijn vriendin de volgende ochtend bij het ontbijt eens wat onvoorwaardelijke liefde ging geven. Helaas heeft ze dat nog tegoed, we hebben het ontbijt moeten overslaan. Ik lag toen, samen met mijn gigantische kater, achterin de auto richting huis.
