Gisteren greep er terug een bloedbad plaats in Syrië. Het zoveelste en kijk het bloed was nog niet droog of daar had de BBC World TV al via Skype een getuige over de zaak aan het woord, in het Engels dan nog.

Screenen van getuigen

Het was het klassieke verhaal dat we vanuit het verzet voorheen ook al hoorden over dat eerdere bloedbad in het stadje Houle (of Houla) (1). Eerst artillerievuur door het leger en dan komen alevietische (2) milities om de mensen met messen te kelen.

En kijk de man kwam vannacht in beeld zittend achter een van de verzetsvlaggen, er zijn er wel meerdere soorten, om zijn verhaal te doen. Wat dan deze morgen in De Ochtend op Radio 1 het bewijs vormde, o.m. voor journalist Jorn de Cock om met zekerheid te zeggen dat het de regering was die dit gedaan had.

Gemakkelijk natuurlijk. Het nemen van getuigenissen over een misdaad of wat dan ook dient te gebeuren door het screenen van de getuigen naar hun achtergrond. Daarbij zijn verhalen van verzetslui of ambtenaren niet perse te negeren maar gewoon te noteren samen dan met hun politieke achtergrond.

Daarbij moet men ook hun verhalen naast elkaar leggen om daaruit een mogelijk relaas te halen. Wat men dan koppelt aan materiaal bewijs. Dat vergt natuurlijk wat tijd maar is essentieel voor men met de vinger wijst naar wie dan ook.

Maar hier maken de BBC en een man als Jorn De Cock er een gewoonte van om alle verhalen van verzetslui zonder vragen te stellen aan als de waarheid. Waarbij alle andere getuigenissen die in een andere richting wijzen verdwijnen richting vuilbak.

Skype

Een politieman of onderzoeksrechter die op een dergelijke wijze een gerechtelijke enquête voert zal in normale omstandigheden terecht op zijn vingers worden getikt en zelfs ontslagen. In de journalistiek is dit soort praktijken schering en inslag.

Het onderzoeken van het bronmateriaal, essentieel voor elke vorm van journalistiek, is iets wat amper gebeurt. Wie weet zat die Syrische verzetsman met zijn Skypeverbinding wel in een kamertje op de BBC naast de nieuwsredactie. En deed men dus alsof.

Wie zal het zeggen? De BBC World is een feitelijk onderdeel van het Britse Foreign and Commonwealth Office (Buitenlandse Zaken) die het financiert. Het is ook publiek geweten dat de top van de BBC nieuwsredactie samenwerkt met MI6, de Britse spionagedienst. Ze ontkennen het ook niet want het staat in officiële documenten.

Recent nog toonde de BBC foto’s van een zogenaamd Syrisch bloedbad dat echter al jaren oud was en over Irak ging. En op de Duitse TV kreeg men dan beelden van vermeende Syrische soldaten die met lange zwepen omstaanders sloegen. Het bleken Iraakse soldaten van wijlen president Saddam Hoessein te zijn. Je kon het zo zien aan hun uniformen en het was ook een vrij goed gekende scene.

De vervalsingen in dit dossier zijn niet meer op te noemen en stapelen zich torenhoog op. Iemand nog een bloedbad?

Willy Van Damme

1: Wat betreft het bloedbad in Houle is er volgens nieuwe getuigenissen sprake van de al Faroekbrigade, een groep die volgens nogal wat waarnemers gelieerd is aan de salafisten en die volgens o.a. de Vaticaanse nieuwsdienst Fides verantwoordelijk is voor massale etnische zuiveringen en moordpartijen tegen o.m. christenen in de de stad Homs.

Ook maakte een analist de opmerking dat dergelijke gruweldaden als het de keel oversnijden niet typerend zijn voor de Levant, de regio van Syrië en Libanon, maar wel voorkwamen in Irak tijdens de burgeroorlog daar. Geweten is dat veel Iraakse salafisten na hun mislukking in Irak nu in Syrië vechten.

2: Alevieten zijn een religieuze minderheid binnen de Islam. Vader en zoon al Assad hebben als religieuze achtergrond die geloofsgemeenschap. In essentie is de familie al Assad echter seculier.

Het wordt door onze media wel als argument gebruikt om te spreken van een oorlog tussen alevieten en soennieten. De in Syrië actieve salafisten hebben een extreem soennitische achtergrond en beschouwen alevieten als ketters. Sommigen willen hen ook allen dood.