پیکار برای صلح و محیط زیست: سرمقاله گاردین – ارگان حزب کمونیست استرالیا، برگردان: آمادور نویدی

امپریالیسم آمریکا در دراز مدت برای هر وجودی که نشانی از حیات دارد خطرناک است… از زمان سقوط کشورهای سوسیالیستی اروپا، خط رسمی آمریکا آن بوده است که «جنگ سرد» پایان یافته است. البته، ما این ادعا را قبول نداریم. تخریب سوسیالیسم واطاعت مطلق بشریت به نفع سود سرمایه داری فراملی در بالاترین اولویت دستور کار امپریالیسم آمریکا باقی مانده است… وظایف فوری کنونی بشریت، ضرورت حیاتی اقدام برای تغییرات آب و هوایی و تداوم پیکار برای صلح است. ضرورتی که هرگز تا به حال به این بزرگی نبوده است.

پیکار برای صلح و محیط زیست

سرمقاله گاردین – ارگان حزب کمونیست استرالیا

برگردان: آمادور نویدی

مهمترین مشکلاتی که بشر با آن روبروست، تغییرات آب و هوایی و از بین بردن تمام سلاح های کشتار جمعی – هسته ای، شیمیایی، بیولوژیکی و پیشگیری از هر نوع دیگری ست که هنوز در زمین و یا فضا توسعه نیافته است. از زمانی که آمریکا بمب های اتمی خود را بر روی شهرهای هیروشیما و ناگاساکی ژاپن در سال ۱۹۴۵ انداخت، این ها دلواپسی های اولیه حنبش صلح و ظهور و رشد آگاهی تهدید تغییرات آب و هوایی برای تمام زندگی بر روی زمین بوده اند.

پس از پایان جنگ جهانی دوم، اتحاد جماهیر شوروی، که در آن زمان تنها کشور دیگری غیر از آمریکا با زرادخانه هسته ای بود، بارها برای تخریب این سلاحها اصرار ورزید و بطور یک جانبه متعهد شد که طرف اولی  نخواهد بود که حمله را شروع کند.

سیاست گذاران آمریکا حاضر به پیروی از این تعهد نشدند و، بجایش، به توسعه حتی بیشتر سلاح های مرگبار در مقادیر بیشتر ادامه دادند – و اتحاد جماهیر شوروی را مجبور کردند تا همین کار را بکند.

از زمان سقوط کشورهای سوسیالیستی اروپا، خط رسمی آمریکا آن بوده است که «جنگ سرد» پایان یافته است. البته، ما این ادعا را قبول نداریم.

تخریب سوسیالیسم واطاعت مطلق بشریت به نفع سود سرمایه داری فراملی در بالاترین اولویت دستور کار امپریالیسم آمریکا باقی مانده است. «محور» آسیای آمریکا  با اشغال نظامی شمال استرالیا و ائتلاف مشتاقان خود تمرکز دشمنی آمریکا علیه چین با دستور کار سوسیالیستی و دولت کمونیستی را دیده است.

حرض و آز لجام گسیخته امپریالیسم آمریکا جنگ و ویرانی به بار آورده است.

لازم به گفتن جزئیات کشورهایی نیست که بمباران واشغال شده، سرنگون و فقیر گشته، خصوصی شده، و در معرض تحریم و بایکوت قرار گرفته اند، و در سطح بین المللی – قتلعام شیمیایی و هسته ای گردیده، متحمل تخصیص دیکته ها، محدودیت های مالی، اشغال نظامی گشته و به  تصاحب شرکت های بزرگ چند ملیتی آمریکا در آمده اند.

البته، مقاومت بوده و اکنون هم هست. گروه های صلح ساکت نبوده اند، جنبش برای محیط زیست از نظر توانایی و نفوذ در حال رشد است؛ در ادامه مبارزه طبقاتی مردمی، کار سازمانیافته علیه تضاد بنیادی سرمایه داری ادامه دارد.

این مهم است که روی جنبه های خاص سیاست آمریکا تأکید کنیم:

* ادعای تبلیغ شده که آمریکا اکنون تنها ابرقدرت است و، بنابراین، ادعا می کند که بر تمام جهان برتری دارد؛

* افزایش نیروهای نظامی و پراکندگی آنها در سراسر جهان برای اطمینان «شرایط» امن جهت جهانی شدن مالی و صنعت آمریکا؛  تا از هرگونه قیام های مردمی علیه رژیم های مورد تأئید یا تحمیل شده آمریکا جلوگیری نماید؛

* عزم خود برای ازبین بردن تمام بقایای سوسیالیسم/کمونیسم.

اتحاد جماهیر شوروی تا سال تخریب اش در سال ۱۹۹۱، با قدرت هسته ای تلافی جویانه از «قیامت» جنگ هسته ای جلوگیری نمود. توانایی تلافی جویانه روسیه هنوز باقیست، همراه با رشد نیروی غیرقابل توقف اقتصادی خلق چین، که موانعی  در برابر تهدیدات وحشتناک امپریالیسم برای کل بشریت است.

حمله سال ۲۰۰۳ به عراق حاکی از گستاخی لجام گسیخته امپریالیسم بود.

امپریالیسم آمریکا در دراز مدت برای هر وجودی که نشانی از حیات دارد خطرناک است.

برای نیروهای صلح در همه جا، اتحاد، گردهمایی ده ها میلیونی با صداهای قوی و اقدامات توده ایی هماهنگ در سراسر جهان برای محیط زیست، هرگز تا به حال زمانی حیاتی تر وجود نداشته است.

وظایف فوری کنونی بشریت، ضرورت حیاتی اقدام برای تغییرات آب و هوایی و تداوم پیکار برای صلح است. ضرورتی که هرگز تا به حال به این بزرگی نبوده است.

برگردانده شده از:

Issue #1756      November 9, 2016

Editorial

The fight for peace and the environment

http://www.cpa.org.au/guardian/2016/1756/02-editorial.html