Είμαστε τελικά παράξενοι άνθρωποι οι Έλληνες… Φωνάζουμε, διαδηλώνουμε, τσακωνόμαστε, αλληλοβριζόμαστε και μετά από λίγο ξεχνούμε και το θέμα για το οποίο κατεβήκαμε στους δρόμους.

Πριν από μερικούς μήνες, χιλιάδες άνθρωποι, εμφανίστηκαν στις πλατείες της Θεσσαλονίκης και της Αθήνας, οι περισσότεροι αυθόρμητα, για να διαδηλώσουν εναντίον της παραχώρησης του ονόματος της ελληνικής Μακεδονίας στους Σκοπιανούς.

Καθ’ όλα δίκαιο το αίτημα των διαδηλωτών προς τον πρωθυπουργό της Ελλάδας, ο οποίος έχει τοποθετηθεί με ακρίβεια και διαπραγματεύεται το θέμα της ονομασίας με υπευθυνότητα.

Είμαι από αυτούς που πιστεύουν πως δεν πρόκειται να υπογράψει τίποτα, εάν η συμφωνία δεν είναι καθαρή. Γνωρίζει ότι έχει απέναντί του τους εθνικιστές των Σκοπίων, οι οποίοι δεν συζητούν για τη διευθέτηση του θέματος της ονομασίας -ουδεμία αμφιβολία επ’ αυτού.

• Για να είμαστε ακριβείς: Επιδιώκουν την ελληνική υπογραφή σε μία συμφωνία που θα τους χαρίζει το όνομα της Μακεδονίας.

Σήμερα στη Σόφια, ο πρωθυπουργός της Ελλάδας θα συναντηθεί με τον Σκοπιανό ομόλογό του, Ζόραν Ζάεφ, ο οποίος λένε πως έχει σπίτι και στη Χαλκιδική. Και το λένε προφανώς για να δείξουν τα «αγνά» αισθήματά του για τον ελληνικό λαό.

Δεν μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι ο πρωθυπουργός των Σκοπίων είναι και αυτός εθνικιστής. Δεν το έχει δείξει τουλάχιστον. Αλλά την ίδια στιγμή, ενώ η Ελλάδα έκανε υποχωρήσεις για να λυθεί το πρόβλημα, ο κ. Ζάεφ χορεύει όπως τους Δερβίσηδες, γύρω από τον εαυτό του.

Μέχρι αυτή τη στιγμή, που γράφονται τούτες οι γραμμές, ο κ. Ζάεφ δεν έχει δεσμευθεί σε τίποτα. Δικαιολογείται ότι δεν μπορεί να αλλάξει τα αλυτρωτικά στοιχεία από το σύνταγμα της χώρας του και βέβαια δεν έχει αποδεχθεί μία ονομασία για όλες τις χρήσεις, όπως δικαιολογημένα ζητά η Ελλάδα.

Με λίγα λόγια κάνει ένα βήμα μπροστά η Ελλάδα και δύο πίσω ο κ. Ζάεφ. Ίσως δεν έχει αποφασίσει ακόμα ο περίφημος κ. Σόρος, ο οποίος είναι ο πολιτικός «πνευματικός» πατέρας του πρωθυπουργού των Σκοπίων.

Το θέμα δεν είναι τι θα πράξει βεβαίως ο κ. Ζάεφ, αλλά τι κάνουμε εμείς, που στο τέλος διυλίζουμε τον κώνωπα και καταπίνουμε την κάμηλον. Διότι, ως γνωστόν, και την υποκρισία εμείς την αναδείξαμε σε επιστήμη στην Ελλάδα.

Βρισκόμαστε στο τέλος της διαδικασίας των διαπραγματεύσεων, υπό την έννοια ότι θα φανεί αν υπάρχει έστω και μία αχτίδα ελπίδας για τη λύση του θέματος της ονομασίας.

• Άκουσα να λένε ότι η λύση από την κατάρρευση των συνομιλιών είναι μία κλωστή δρόμο. Πιθανότατα…

• Διάβασα επίσης ότι μαγειρεύεται συμφωνία που θα βολεύει τα Σκόπια για να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ και μετά βλέπουμε. Αυτή η διευθέτηση είναι εντελώς λάθος.

• Μίλησαν και οι δύο πλευρές για κατακόκκινες γραμμές… Λογικό είναι μιας και απευθύνονται στο εσωτερικό των χωρών τους. Οι εκλογές θα μπορούσαν να γίνουν ανά πάσα στιγμή.

Όμως τα διεθνή προβλήματα λύνονται μόνο αν οι ηγέτες έχουν όραμα, αγαπούν την ειρήνη, και τους χαρακτηρίζει η σοβαρότητα.

Σε τούτη την υπόθεση του Σκοπιανού, έγιναν λάθη και από τη δική μας πλευρά. Αλλά σε τούτη τη φάση, η λύση του προβλήματος δεν εξαρτάται από τον κ. Τσίπρα και τον υπουργό Εξωτερικών, Νίκο Κοτζιά, που ηγείται των διαπραγματεύσεων.

Η ευθύνη για την εξαφάνιση του προβλήματος ανήκει στην σκοπιανή ηγεσία. Αυτοί ζουν με ένα απατηλό όνειρο, αυτοί πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι οι υποχωρήσεις πρέπει να γίνουν από αυτούς, όχι από τον πρωθυπουργό της Ελλάδας.

Άλλωστε, αυτοί έκλεψαν το όνομα της Μακεδονίας.

Πηγή: hellasjournal.com