انتحاری‌ها وارد می‌شوند

 

ss

 

توجه: خطر لو رفتن داستان فیلم Suicide Squad وجود دارد. در صورتی که این فیلم را ندیده‌اید این متن را با احتیاط بخوانید یا خواندن آن را به بعد از تماشای آن موکول کنید.

 

اعتراضات به Batman v Superman: Dawn of Justice باعث شد تا برادران وارنر تغییراتی در ساختار DC Extended Universe ایجاد کنند. فیلم بعدی این سری Suicide Squad بود که به مراتب سر و صدای بیشتری پیرامون تولید آن به پا شد. این که فیلمی با محوریت یک سری شخصیت ابرشرور محبوب، که این بار قصدشان خیر است (البته به زور آژانس‌های امنیتی ایالات متحده!) خود به اندازه‌ی کافی می‌تواند جنجالی باشد. فهرست بازیگران حاضر در این فیلم هم کاری کرد که همه منتظر ساخته‌ی جدید دیوید آیر باشند. ویل اسمیت، مارگوت رابی، جوئل کینامان، وایولا دیویس، جی کورتنی، جی هرناندز و البته جارد لتو (قبل از اینکه حتی خبری از ساخت این فیلم باشد وقتی به این فکر می‌کردم که چه کسی می‌تواند جای هیث لجر را در نقش جوکر بگیرد، فقط می‌توانستم به جارد لتو فکر کنم… البته بعد از خودم!)

راستش را بگویم، بعد از Batman v Superman: Dawn of Justice انتظار یک فیلم ناامیدکننده‌ی دیگر را داشتم. ولی غافلگیر شدم! چه غافلگیری خوبی! به طرز عجیبی جذب این فیلم شدم!

دیوید آیر که نویسنده و کارگردان شناخته‌شده‌ای است (Training Day، Fury، Street Kings، Sabotage و…) تنها شش هفته برای نوشتن فیلنامه فرصت داشت! بعد از تماشای این فیلم به این فکر می‌کردم که اگر فرصت بیشتری برای این کار به دیوید آیر داده می‌شد با چه فیلم فوق‌العاده‌ای روبرو می‌شدیم!

فیلمنامه در مقایسه با Batman v Superman: Dawn of Justice بسیار بهتر است و شخصیت‌ها نیز بهتر پرداخت شده‌اند. البته در زمینه‌ی شخصیت‌پردازی و داستان‌سرایی می‌شد با کار بهتری طرف باشیم و فیلمنامه کم‌نقص نیست.

بازی بازیگران خوب و قابل قبول است ولی در مورد اجرای برخی بازیگران (اسمیت، رابی، لتو و دیویس) در حد بسیار عالی است. حتی حضور کوتاه بتمن (با نقش‌آفرینی بن افلک) بسیار بهتر از Dawn of Justice است. بازی مارگوت رابی و جارد لتو حیرت‌انگیز است. بازی درخشان مارگوت رابی باعث شد تا وارنر به فکر ساخت یک فیلم مستقل در مورد شخصیت هارلی کویین در آینده‌ی نزدیک بیفتد. در مورد جوکرِ جارد لتو هم باید بگویم که کاش زمان بیشتری به این شخصیت اختصاص پیدا می‌کرد. می‌توانم بگویم که در طول تماشای این فیلم تقریباً به جوکرِ هیث لجر فکر نکردم و منتظر صحنه‌های بیشتری از دیوانه‌بازی‌های او و هارلی کویین بودم. (البته در نسخه‌ی Extended چند دقیقه‌ای دیوانه‌بازی بیشتر وجود دارد!)

نقطه‌ی قوت دیگر فیلم موسیقی انتخابی آن است که کاملاً مناسب فضای فیلم است. Skrillex، Black Sabbath، AC/DC و The White Stripes تنها تعدادی از هنرمندانی هستند که از آثارشان در این فیلم به بهترین شکل استفاده شده و فضای فیلم را جذاب‌تر کرده‌اند.

ولی در مورد جلوه‌های ویژه باید گفت که گاهی از حد انتظار بسیار پایین‌تر است و به دل نمی‌نشیند. البته این مسئله مورد معدود لحظاتی از فیلم صدق می‌کند ولی گاهاً صحنه‌های مهمی هستند که جلوه‌های ویژه‌ی نه چندان قوی‌شان بیننده را آزار می‌دهد.

اما عجله و فشار تهیه‌کنندگان این بار هم به فیلم ضربه زده. اصلی‌ترین ایراد این فیلم را شخصیت منفی آن می‌دانم که از نظر من به خاطر عجله در نگارش فیلمنامه بوده. Enchantress بسیار بی‌آزار است و سربازانش از خود او بسیار قدرتمندتر به نظر می‌رسند. برادرش هم که تنها نقش یک لات محل را ایفا می‌کند! سلاحی هم که می‌سازد کمی غیر قابل درک است. چیز خاصی از او نمی‌بینم و شخصیتی نیست که بعدها به عنوان یک ابرشرور قدرتمند به یادش بیفتیم. درضمن در یک سوم پایانی فیلم ریتم خوب خود را از دست می‌دهد و داستان قابل پیش‌بینی و تا حد زیادی کلیشه‌ای می‌شود و پایان آن در حد انتظار دلچسب نیست.

با وجود تمام این ضعف‌ها این فیلم همچنان سرگرم‌کننده و جذاب است. منتقدان زیادی به این فیلم حمله کرده‌اند (طبق رویه‌ی معمول فیلم‌های کمیک بوکی) که من بسیاری از ایراداتی که به این اثر گرفته‌اند را شخصاً درک نمی‌کنم. اگر این فیلم حتی فیلم خوبی هم نباشد، به هیچ عنوان خسته‌کننده و حوصله سربر نیست و از نظر من Suicide Squad بسیار خوش‌ساخت، سرگرم‌کننده و جذاب است و تقریباً تا انتها بیننده را پای فیلم نگه می‌دارد.

Suicide Squad را به خاطر نگاه جدید و متفاوتش به فیلم‌های ابرقهرمانی باید ستود؛ فیلمی که با وجود تمامی صحنه‌های پرنشاط، شوخی‌ها و صحنه‌های اکشن سرگرم‌کننده‌اش تلخی خاصی هم دارد که قابل توجه است. اما کاش وارنر دست از عجله و محافظه‌کاری‌هایش برمی‌داشت تا با فیلم بهتر و پخته‌تری روبرو می‌شدیم.

شخصاً امیدوارم که فیلم‌های بعدی DC Extended Universe به خاطر عجله و فشار برای عقب نماندن از مارول ضربه نخورند.

فیلم‌های بعدی از این سری Wonderwoman و Justice League خواهند بود. تریلرهای منتشر شده از این فیلم‌ها نوید فیلم‌های جذابی را می‌دهند ولی باید تا انتشارشان منتظر باشیم تا بتوانیم در موردشان درست نظر دهیم.
امتیاز من به این فیلم: ۷ از ۱۰

 

 

مرتضی خوشمقام مدیریت وب‌سایت و شبکه‌های اجتماعی استودیو انار را بر عهده دارد. مرتضی دانشجوی انصرافی اخراجی رشته‌ی مهندسی نرم‌افزار است. از علایق جدی او می‌توان سینما، عکاسی و کمیک بوک/گرافیک ناول را نام برد که از عشق او به "تصویر" ناشی می‌شود. او با کمیک بوک‌ها زندگی کرده و تخیلاتی به قدرت نویسندگانشان در شخصیتش موج می‌زند. موسیقی راک و متال گوش می‌دهد و کرسیتوفر نولان، اسپایدر جروسلم و بتمن قهرمانان او هستند! اگر روزی مشخص شد که بتمن همان مرتضی‌ست، تعجب نکنید!

پاسخ دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *