Het is droog, weinig wind en een schraal zonnetje. De temperatuur ligt net boven het vriespunt. Ik besluit een rondje te gaan fietsen, nu kan het. Onderweg tel ik de zwanen in de weilanden en sloten. Er is nogal wat tumult, hier in de polder, jagers schieten die vogels bij bosjes af omdat ze hinder zouden opleveren voor de boeren. En deden ze het maar correct, de beelden op Facebook tonen aangeschoten vogels, aangevallen door jachthonden. De verontwaardiging is groot, terecht volgens mij. Maar ik voel me tamelijk machteloos, wat kan ik meer doen dan mopperen op het lakse gedrag van de politie? Ik tel binnen twee kilometer meer dan dertig zwanen, dat er bijna geen zwaan meer in onze waarden is is dus behoorlijk overdreven.
In de verte zie ik een persoon staan, de fiets dwars over het pad. Dat beeld wordt scherper naarmate ik dichterbij kom, de compositie verandert echter niet. De dame in kwestie lijkt aan de grond genageld, als versteend staart ze voor zich uit. Wanneer ik er bijna ben zie ik een scootmobiel in de sloot liggen. Ik gooi mijn fiets aan de kant trek jas en schoenen uit en sommeer de versteende dame 112 te bellen. Zelf glij ik de sloot in hijs de doornatte bestuurster op het droge.
Pas dan komt de fietsster in actie, ze zoekt haar telefoon en belt de hulpdiensten.
Terwijl het ambulancepersoneel zich om de drenkelinge bekommert begint ze te praten, ratelt ze aan een stuk door. De spanning is er voor haar kennelijk af. Ze had het ongeval zien gebeuren en was totaal verstard, ze kon niet meer denken, niet meer handelen. Als in een trans had ze het vervolg gezien, totaal geen macht over zichzelf, laat staan over de situatie. Ze is in een tweede ambulance van de plek des onheils afgevoerd. De politie bracht mij en mijn fiets thuis waar ik een lange warme douche genoot voor ik een droge broek aantrok. Ik hoop dat niemand blijvende schade heeft opgelopen.
Ja zo zie je maar hoe verschillend mensen kunnen reageren, gelukkig was jij in de buurt. Hoop maar dat vrouwlief niet te hard is geschrokken toen jij met een nat pak en fiets en al door de politie werd thuis gebracht… wat een belevenis… soigneer je maar ☺
En dat van die zwanen, ik zag de beelden ook, het zou inderdaad allemaal veel humaner kunnen dan zo…
Oeps… die duim van jou hé… te laat gezien…
ik wilde slechts het verschil tussen daadkracht en het gevoel van machteloosheid duiden, niet de held uithangen 😉
Pas op voor dat duimpje van me
Goed gedaan mijn waarde! Alle lof voor uw persoonlijk ingrijpen. De houding van de toekijkende vrouw noemt men volgens mij ook wel het paalsyndroom. Men staat als een paal verstijfd van angst/schrik als aan de grond genageld.
Een andere vorm van dit verschijnsel zie je ook wel als sommige mensen met alle kracht iemand verhinderen bijv. uit een brandend huis te redden. Daarmee verdoezelen zij hun eigen angst dit zelf te doen.
Lijkt me toch een hele ervaring om met bibberende beentjes van de kou door de politie te worden thuisgebracht….
Heb je trouwens nog geinformeerd naar de toestand van het slachtoffer, cq. iets van haar vernomen?
Ook gij heeft kennelijk gemist dat dat deel van het verhaal uit mijn duim kwam, ik had dat nochtans duidelijk in de linkermarge gemeld. Er zijn geen slachtoffers, zomin als in de detectiveromans sprake is van echte lijken
Mijn wederhelft deed mij kond, dat zij in de krant gelezen had, dat een man te water was gegaan om een vrouw met een scootmobiel te redden.
Zij wist ook niet meer in welke krant zij dat bericht tot zich genomen had en op de dag des Heeren heb ik een duik in de pas geleegde papiercontainer achterwege gelaten.
Ik was overigens zo onder de indruk van uw heldendaad, welke ik in aanleg bij u niet had vermoed, dat mij ontgaan is, dat hier sprake was van een “duimverhaal.” En daar zijt gij glansrijk in geslaagd!
Weet ge overigens wat een muilpeer is? Neen? Ik zal u er morgen een geven!
die muilpeer heb ik toch geenszins verdiend, me dunkt!
Jawel, door een oude man in de maling te nemen..
geef Jan in deze helemaal gelijk….wist ergens wel dat…..maar twijfelde ook erg..ps. welke duim..?
Deze keer de linker maar ze zijn allebei niet te vertrouwen