Ik heb gratis tickets gekregen voor een lokaal festival. Of ik misschien een paar fotos wou nemen… Tot zover mijn rockfotograaf carrière. Maar geef toe, voor een dag was ik volledig mee.
Dan reality check. In plaats van te baden in de rock, glitter & glam, trek ik mij de haren uit over ISO, de ideale lensopening en sluiter snelheid.. ondertussen constant vloekend op de lichtman. Intern een strijd, uiterlijk weet ik perfect wat ik doe.. de zweetdruppeltjes waren louter aan de warmte te wijden 😉
Toch borrel ik met Concertfotografie tips:
Tip1: Google it!
Ik ben even een kijkje gaan nemen naar de bands die komen. Het is een kleine moeite en dan weet ik al waar ik moet naar uitkijken. Knappe bandleden, speciale trucjes die ze doen,… een klein beetje voorbereiding om HET speciale moment niet te missen.
Een beetje een overzicht van de ruimte waarin je moet schieten is ook wel leuk, zodat je al een idee hebt of je van dichtbij kan trekken of niet. (lenskeuze)
Het is zeker geen must. Maar een beetje planning kan nooit kwaad 
Tip 2: Ken je toestel en instellingen
Een absolute must!
De meeste optredens nemen plaats in donkere ruimtes, met gekleurde lampen die bedoeld zijn voor effect en niet voor de fotograaf. Dus spelen met je camera opties is de enige keuze.
De combinatie ISO (lichtgevoeligheid van je camera), lensopening en time (tijd dat je lens open blijft staan) bepalen de hoeveelheid licht die op je foto ziet. Instellingen, die je wel een beetje moet beheersen om er iets van te bakken. Persoonlijk ga ik niet graag boven de 1000 ISO omdat ik geen fan ben van ruis. Lage ISO betekent dus een zo groot mogelijke lensopening gebruiken en niet de snelste sluitertijd 1/125.
Over flitsen bij een optreden kan ik eeuwig doorgaan. Ik erger me eraan dood. Wil je er zeker van zijn dat je de band, de organisatie, maar ook het publiek rondom je niet hindert, gebruik dan liever je flitser niet. Wil je iedereen ergeren en je foto’s plat flitsen ga je gang, maar kom niet klagen als je foto’s later sfeer missen en de organisatie je buiten gezet hebben.
Tip3: Leen, huur, bedel een lichtgevoelige lens…
Hoe gevoeliger je lens is voor licht, hoe duurder…maar het is het wel waard. Je kan vlijmscherpe foto’s nemen in moeilijke lichtomstandigheden zonder dat er emmers ruis op je foto staat. Lichtsterke zoomlenzen en vaste brandpunten mogen dus zeker niet ontbreken in je collectie lenzen. Kan je het niet over je hart krijgen om een fortuin uit te geven voor zo een 70-200mm f/2.8 (kwijl) denk dan toch serieus na over een 50mm f/1.8. Deze ‘kleine’ lens is lief voor je bankrekening en je gaat er dol op zijn. Zeker een investering waard!
Heb je die niet, trek je plan (I did) maar je gaat er wel spijt van hebben 😉
Tip4: Positie, positie, positie
Gelukkig bestaan er ook nog grotere amateurs die je tonen hoe het echt niet moet. Meestal zijn ze rond de 2m, staan ze ruim voor de zanger op de tweede rij en trekken maar. De ideale positie om snel verwijderd te worden en met saaie plaatjes van de zanger achter zijn microfoon thuis te komen.
Zelf kom ik met mijn imposante 1,62m niet echt aan de bak vlak voor de zanger. Tenzij ik even over het hekje mag komen en de zweetdruppels op mijn lens moet vermijden. (I wish) Ik ben stilletjes langs de zijkant geslopen, waar ik niemand stoorde en ik een mooi zijperspectief vond met net genoeg lichtshow om mij gelukkig te maken.
Perfect gelukkig in mijn hoekje duurt een optreden wel lang. Bewegen en andere standpunten innemen is zeker een goede tip om een beetje variatie in je reeks te brengen. Probeer zo min mogelijk mensen tot last te zijn en blijf zeker uit de buurt van te enthousiaste fans met je camera.
Tip 5: interactie met de band
Tijdens het soundchecken had ik een meisje in de band in de gaten. Ze was super fotogeniek, maar keek niet vaak in het publiek. Focus op haar keyboard. Eenmaal in vol optreden nam ik positie en wachtte tot ze opkeek. Haar eerste blik was op mij… een heldere ‘ga weg’ blik. Duidelijk niet te goede aanpak… uiteindelijk zijn het ook maar mensen en niet iedereen wordt graag gefotografeerd.
Een hele tijd verder in het optreden was ze meer relaxed. Ze keek vaker in het publiek en genoot. Tijd om mijn kans te wagen en ergens dertig foto’s verder (hihi) kon er een lachje vanaf. Tof toch! Hier kan je veel mee doen, zeker de frontman kan al eens een kleine toegeving door voor een smachtende fotograaf…
Tip6: Oordopjes
Tenzij je een vliegdekschip waardige lens hebt, wil je niet te ver van de band staan. Vlak bij de speakers, dus… oordopjes!!!
Tip7: Wacht niet te lang met de nabewerking
Met foto’s in JPEG formaat trek je het niet dus schiet je in RAW. Hier komt dus wat nabewerking aan te passen en het ergste van al, de selectie. Kiezen uit al die foto’s (en ik trek er nog altijd veel te veel) vind ik het moeilijkste van al.
De grootste tip die ik je kan geven is er vooral van te genieten. Ik ben helemaal in de zevende hemel als ik foto’s mag trekken en dan zeker als de muziek en de sfeer goed zit.
Kusjes
Karin
Blue tales 