Foto: Leah Hogsten | The Salt Lake Tribune

Priprema Šarlotine mreže je dugotrajan i zamoran proces koji počinje u “grow”-u, koji čine dva ogromna plastenika, navodnjavana izvorskom vodom, na 56 ari zemlje na nepoznatoj lokaciji u planinama.

Vreme je žetve i plastenici su puni visokih biljaka. Sunčana klima Kolorada omogućava neprofitnoj fondaciji Realm of kering (Realm of Caring Foundation) da uzgaja marihuanu tokom cele godine. Sada dobijaju dve žetve godišnje, ali se nadaju da povećati proizvodnju na tri ili četiri žetve, korišćenjem strategije lišavanja svetlosti, koja dovodi do cvetanja biljaka zimi.

Oko trećina svakog staklenika posvećena je Šarlotinoj mreži, nižoj, manjoj biljci koja raste sporije od ostalih sorti. Biljka ima visok sadržaj kanabidiola (CBD), a nizak tetrahidrokanabinola (THC), psihoaktivne komponente marihuane.

Za njom vlada tako velika potražnja, od strane roditelja bolesne dece, tipično dece obolele od epilepsije, da Realm ne može da sve da ih snabde.

“Stalno moramo da smanjujemo broj biljaka se THC-om, jer samo tako možemo da zadovoljimo potrebe porodica koje su na listi čekanja” – kaže 34-godišnji Džoel Stenli, jedan od šestorice braće koji vode fondaciju. “Ali, hodamo po tankoj liniji” finansijski, jer se Šarlotina mreža prodaje skoro po proizvodnoj ceni.

Potrebno je 13 do 14 radnika da bi se staralo o biljkama. Psi se šetaju imanjem, koji je ograđeno i pod 24-časovnim nadzorom kamera.

Nakon žetve, biljke se kače da se suše poput duvana. Zatime se orezuju, mere i pakuju u vakum-kese za slanje u apoteke.

Sve se pažljivo obeležava i popisuje, a svaki deo biljke se koristi, uključujući i stabljike koje se koriste kao đubrivo.

Šarlotina mreža se šalje u laboratoriju fondacije, prilagođenu industrijsku kuhinju u Denveru, koju nadgleda 32-godišnji Džes Stenli

Badovi i lišće se skidaju sa stabljika i potapaju u etil alkohol na nekoliko sati, kako bi se ekstrahovali kanabinoidi – objašnjava Stenli. Tečnost boje tamnog ćilibara, koja se tako dobija se proceđuje, filtrira se kroz gustu mrežicu, da bi se uklonili parčići biljaka i potom sipa u rotacioni evaporator, da bi se uklonio alkohol.

“Rotovap”, aparat koji se koristi u hemijskim laboratorijama, omogućava brzo i pažljivo uklanjanje viška tečnog rastvarača bez preteranog zagrevanja. Krajnji proizvod je gumasta supstanca gušća od sirupa za palačinke.

“Možemo da napravimo oko litar, litar i po na sat”, objašnjava Brajson Rest, laboratorijski tehničar koga su braća Stenli doveli iz industrije suplemenata.

Braća su nabavila i precizni aparat za tečnu hromatografiju, koji će im služiti za proveru količine CBD-a i THC-a i svakoj seriji. Sada uzorke šalju na analizu u spoljašnju laboratoriju, što je skupo, kaže Džes Stenli.

Kada uzorci stignu nazad, razređuju se maslinovim uljem.

“Ovo kako mi radimo je primitivno, ali tačno”, kaže, “Cilj nam je kontrola kvaliteta.”

Ceo članak: [The Salt Lake Tribune]