Normandië, zo’n afwisselende streek: uitgestrekte stranden, afbrokkelende kliffen, golvende velden, rivieren diep uitgesneden tussen steile rotsen, en tonnen bloederige oorlogsgeschiedenis.
Normandië is meer dan zijn kust of meer dan alleen maar oorlog. In het binnenland heb je de groene, heuvelachtige, rotsachtige streek die ‘la Suisse normande’ wordt genoemd. Mij deed het vooral onze eigen Ardennen kennen: diep uitgesneden rivieren, rotsblokken, bossen.
Roche d’Oëtre
De eerste stop die we maakten, was bij het bezoekerscentrum van Roche d’Oëtre, een veelbesproken natuurfenomeen waarvan ik hoge verwachtingen had. Het is een uitstekende rotsformatie van zo’n 110 m hoog, met diep onder in het dal een kronkelend riviertje. Heel mooi; spijtig dat we niet meer tijd en kans hadden/namen om de omgeving uitgebreider te verkennen.
We volgden een plaatselijke route, waarvan je een foldertje kon meepikken en maar gewoon de bordjes hoefde te volgen, de rots af tot aan de rivier, achterna gezeten door een bende lawaaierige kinderen op schooluitstap. Voor meer rust hadden we waarschijnlijk verder weg moeten wandelen, maar we hielden het bij een toertje van 3 km.
Op een uitzichtpunt bovenop de hoge rotsen.
Honderd meter lager aan het riviertje.
Terug boven, met zicht op de Roche himself: als je goed kijkt,
zie je het panoramatafeltje afsteken tegen de lucht.
Dan besef je pas hoe groot die rots is tegenover ons kleine mensjes!
praktisch
1u rijden van Bayeux
meer info hier
parking: er is een ruime, gratis parking aan het bezoekerscentrum (adres: Site de la Roche d Oëtre, 61430 Saint-Philbert-sur-Orne)
kaartje van onze route (bron: Endomondo Sports Tracker) 
La Brèche au Diable
’s Namiddags reden we tot Potigny om een wandeling te maken die ik in mijn boekje had gezien en waar we in het Office de Tourisme van Falaise ternauwernood een kopie van een kopie van een kopie van een wandelfoldertje toegestopt kregen.
Je zou onderweg ook een graftombe kunnen bezoeken van de lokale beroemdheid Marie Joly, maar die tombe bleek volledig afgesloten door de eigenaars en enkel op een bepaald tijdstip toegankelijk. Ach ja.
We moesten bepaalde tekens volgend maar dat was niet altijd evident, want hier en daar verdween er plots een teken en dan was er gelukkig onze gps om op voort te gaan. De wandeling duurde uiteindelijk wat langer dan gepland en het was ook veel warmer geworden, waardoor we erg blij waren om terug bij de auto te arriveren.
Het was een wandeling die zo in de Ardennen had kunnen plaatsvinden, het landschap zelf is daarom weinig indrukwekkend, maar een aangename afwisseling met de klifkusten van de regio.
O, ja. Deze rots was wel een klein beetje impressionant.
Het kerkje dat bij de graftombe hoort.
praktisch
45min rijden van Bayeux
parkeren: langs de Rue du Général Lecrec in Potigny vind je een aantal gratis plaatsen.
meer info hier
kaartje van onze route (bron: Endomondo Sports Tracker)
Van de bergen tot de zee - een reisblog 
Het zier er op foto inderdaad wat Ardennen uit, maar daarom niet minder schoon. Inderdaad een mooie afwisseling die wij tijdens onze roadtrip niet hadden 🙂
Oh waw, ik wist helemaal niet dat Normandië ook zo’n stukken had. Inderdaad wel wat Ardennenachtig, maar toch wel heel leuk dat je zo’n afwisseling kan hebben tussen stranden en bossen.