Statig en stijf rechtop
De stekelige stengel langgerekt
Verheven boven het kleine grut
In de zomerse tuin
Vangt zij de stralen van zon en regen
De zachtlila bloempjes in kransen
Vanuit het midden
Bloeit zij in fasen
Niet te veel ineens
Beheerst, bedachtzaam bijna
Gezweef en gezoem rondom
Ze weten haar te vinden
Vlinders, hommels, bijen
Terwijl deze zich wijden
Aan de magie van het leven
Bestuiven, bevruchten
Begerig naar nectar
Vinden in bladerbekkens
In verzameld regenwater
Vele vliegers en kruipers
De dood
Ook zij sterft tenslotte
Barstensvol zaden
Vogelverwennerij
Door de wind geschud
Verspreidt zij haar nageslacht
Over de donkere, koude aarde
Geknakt, niet gebroken
De toekomst is dichterbij
Dan gedacht
Leven genesteld in dood
——————————————————————————————————————
Een jaar geleden mijn eerste blog: Sneeuw, http://wp.me/s36K0e-sneeuw
Spiegelingen 
Er zit veel in Corline,
net als het leven zelf
het zet ook mijn lenteverlangen in gang.
Ja, maar nu toch een klein beetje winter…
daarvan wordt het verlangen alleen maar sterker
hier ligt sneeuw
ja, ik proef het leven
de toekomst is dichterbij, mooi
De toekomst weerspiegelt het heden…
Bijzonder zoals je de levenscyclus in woorden weet te vangen. Zo waar, zo eenvoudig, zo mooi…
Dank! Het broeit en ineens is het er.
Mooi gdaan
Dank je EJW.
Mooie zin: geknakt, niet gebroken. Dat geeft hoop op de oude dag.
Precies. Je loopt wel wat beschadigingen op in je leven, maar zo gauw zijn wij er niet onder te schoffelen!
Willm is me voor
meteen toen ik het de eerste keer las viel me deze voor mij mooiste zin op
geknakt, niet gebroken
Ja, svara, zoiets MOET jou wel opvallen!
De cirkelgang van de natuur, van het leven.
Er blijft altijd hoop, als je het wil zien.
Mooi.
Dank je Letterzetter. Je kunt er eigenlijk niet omheen.
Met ingehouden adem gelezen, zo mooi. De wereld in het klein, leven en dood in prachtige zinnen en foto’s gevangen.
Wat mooi, ik vind kaardenbollen zo boeiend, pas nog een hele serie foto’s gemaakt in de winter van ze…. De circle of life ……
Prachtig Corline, en dan die foto erbij…heel mooi. ‘De toekomst is dichterbij dan gedacht’ – dit zijn van de weergaloze zinnen die je gewoon niet wilt vergeten.
Hartverwarmend gedicht. Juist nu, terwijl de kou giftig optrekt tussen de plankieren is dit een verwarmende verademing waar Eneco niet van staat te juichen maar waar ik blij van word.