ΓΕΝΙΚΑ:Οι μέλισσες συλλέγουν νέκταρ από άνθη δέντρων  και φυτών,μελιτοεκκρίσεις (μελιτώματα) από  δέντρα,που προκαλουν διάφορες αφίδες,κύρια  στα έλατα και  στα πεύκα,που  ολα αυτά είναι σάκχαρα για τη διατροφή τους,αλλά συλλέγουν και γύρες που είναι  προτεϊνες ανάπτυξης και πολλαπλασιασμού της κοινωνίας τους αλλά  και  νερό καθαρό,  που ρυθμίζουν  με αυτό  την  κανονική θερμοκρασία της  φωλιάς τους..να μην  παραλείψουμε όμως  και  τη συλλογή της πρόπολης ,δηλαδή κολώδεις ουσίες  που  εκκρίνουν  δέντρα και φυτά,που με αυτήν στεγανοποιούν τη  φωλιά τους,σκοτώνουν διάφορα έντομα  που μπαίνουν σαυτή και τα στεγανώνουν  ,όταν είναι  ογκώδη  και  αδυνατούν να  τα σύρουν έχω από τη φωλιά τους.

Ο μελισσοκόμος  παρακολουθει με  επιθεωρήσεις τα  μελίσσια του ,αν  προχωρούν κανονικά και όταν  διαπιστώνει ελλείψεις και  προβλήματα  παρεμβαίνει   για  να δώσει βοήθεια και λύσεις,που είναι: η κάλυψη  των αποθεμάτων που εξαντλήθηκαν,κύρια  για  το ξεχειμώνιασμα,όταν  εγκαθιστά ένα αφεσμό  μελισσιού  που  σμηνούργησε,όταν κάνει τους χειρισμούς της βασιλοτροφίας,της συνένωσης μελισσιών,της εισαγωγής βασιλισσών,όταν παρατηρεί απώλειες μελισσών από εντομοκτόνα και άλλες αιτίες,όταν  εφαρμόζει θεραπευτική  αγωγή, και  φροντίζει  να  ενισχύσει τα μελίσσια του με κατάλληλη  γύρη ,όταν τα  ενοικιάζει  για την επικονίαση  καλλιεργιών ,που  δεν δίνουν κατάλληλη γύρη  για  τη συντήρηση των μελισσιών,ή  δίνουν μία μόνο γύρη  της καλλιέργειας που  υποστηρίζει  η επικονίαση ,που όμως αυτή η γύρη είναι ανεπαρκής  για τις μέλισσες, όπως  διαπιστώθηκε και   σαν αιτία του  φαινόμενου της κατάρρευσης  των  μελισσιών,η φτωχή  γύρη της μονοκαλλιέργειας. Και αυτά πέρα από τη χρήση των  νεονικοτινοειδών φυταφαρμάκων , που  επέβαλαν οι πολυεθνικές αγροχημικές  εταιρείες,σε  συνεργασα,της τελευταία 10/ετίας, με  τους Γεωπόνους μας . Αυτοί έγιναν πιστοί  πλασσιέ των επικίνδυνων γενικά για  τη ζωή σκευασμάτων τους και της εξαφάνισης των παραδοσιακών  σπόρων των πατεράδων τους, που  τους  σπούδασαν για τις καλλιέργειες και όχι για συμμετοχή στο έγκλημα που συντελειται της εξαφάνισης της μελισσοκομίας , που άμεσα και άρηκτα  συνδέεται με την επικονίαση και τη ζωή γενικά  πάνω στη Γη.

Είδη  τροφοδοσίας μελισσιών:

Γίνεται  με μέλι που δίνεται σε κηρήθρες  σφραγισμένες,που απολεπίζονται,με ρευστό μέλι σε τροφοδότη,με κρυσταλλωμένο μέλι σε ομοιόμορφη δομή που δίνεται ανάποδα  πάνω από τη μελισσόσφαιρα,,αλλά σε αυτή την περίπτωση πρέπει  να δίνεται και νερό για τη διάλυση των κρυστάλλων, ενώ το ρευστό ή ημίρευστο μέλι  δίνεται σε  κατάλληλα  πλαστικά  πιατάκια κοντά στη μελισσόσφαιρα και  το ανομοιόμορφα  κρυσταλλωμένο διαλύεται με  νερό  και δίνεται σε κοινούς γνωστούς τροφοδότες , της καταλληλότερης επιλογής ,από  το εμπόριο.

Όμως το μέλι που είναι η καλύτερη τροφή προκαλεί και λεηλασίες που είναι απώλειες  και αιτία μετάδοσης ασθενειών,ενώ και το κρυσταλλωμένο μέλι  προκαλεί και δυσεντερίες στην προσπάθεια  να  ρευστοποιηθούν  οι  μικροσκοπικοί κρύσταλλοι,ενώ  και αποβάλλονται  έξω οι  χονδροί κρύσταλλοι  που έλκουν  ξένες  μέλισσες και   προκαλούνται λεηλασίες στις  κυψέλες.

.Για  προφύλαξη λοιπόν , δεν  δίνουμε μέλι  με υψηλές θερμακρασίες,αλλά όταν  έχει βραδιάσει. Και το μέλι , αν είναι ξένο, πρέπει  πριν δοθεί αν  έχει  θερμανθεί, αναμειγνίοντας συνεχώς, μέχρι να  πιάσει το  θερμόμετρο  τους 70 βαθμούς  Κελσίου , και παραμένοντας σε αυτούς τους βαθμούς ,για  5 λεπτά της ώρας.

Τροφοδότηση με σιρόπι ζάχαρης γίνεται,όταν έχουν  τελειώσει τα αποθέματα μελιού και υπάρχει κίνδυνος λιμοκτονίας,όταν χρειάζεται βοήθεια  για να πετύχει  ένας χειρισμός,όπως  εισαγωγή βασίλισσας,βασιλοτροφία κ.λ.π. Και το  σιρόπι τροφοδοσίας γίνεται με ζάχαρη γύρω στο 60% για να μην κρυσταλλώνει.

Και  να παρατεθεί ένας εύκολος τρόπος:

(Κάνουμε εμπειρική εκτίμηση  της ποσότητας σιροπιού που θα χρειαστούμε και επιλέγουμε το δοχείο  που πρέπει),Σε αυτό το δοχείο αν είναι μεγάλο,σημαδεύουμε το ύψος που θέλουμε να φθάσει η ποσότητά του σιροπιού μας και αυτό το χωρίζουμε σε 8 ίσες ζώνες ,του ύψους  του.Στη συνέχεια  προσθέτουμε  ζάχαρη στο δοχείο μέχρι και τις 7 ζώνες από κάτω προς τα πάνω.Τέλος ρίχνουμε νερό,καλύτερα ζεστό  και  ανακατεύουμε λιώνοντας η ζάχαρη  μέχρι να  φθάσει  το σιρόπι την κορυφή της πάνω(τελευταίας ζώνης στο δοχείο.).

Και  ένας άλλος τρόπος πιο απλά:

Τοποθετούμε τη  ζάχαρη στο δοχείο παρασκευής του σιροπιού και  σημαδεύουμε με μαρκαδόρο  το ύψος της.

Στη συνέχεια ρίχνουμε ζεστό νερό ανακατεύοντας   και λιώνοντας τη ζάχαρη, μέχρι που  το  σιρόπι να φθάσει  το  ύψος στο σημάδι του μαρκαδόρου  που είχαμε βάλει.

Η  τροφοδοσία με ζάχαρη είναι οικονομική και  έχει μειωμένο κίνδυνο λεηλασίας,είναι και  εύκολη  η  τροφοδοσία με ζάχαρη. Πρέπει όμως να γίνεται σούρουπο και σε ποσότητα που να έχει αποροφηθεί  μέχρι να  αρχίσουν οι πτήσεις το πρωι¨.,Αλλά σε καλή νεκταροέκκριση  οι  μέλισσες  δεν την προτιμούν. Και  φυσικά  όχι καφέ ζάχαρη και  μελλάσσα που είναι τοξικές .