ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ 29 Σεπτεμβρίου 1954, ιδρύεται στη Γενεύη της Ελβετίας, από δώδεκα χώρες -μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα– το ερευνητικό κέντρο CERN. Ή πιο ολοκληρωμένα Conseil Européenne pour la Recherche Nucléaire (Ευρωπαϊκός Οργανισμός Πυρηνικών Ερευνών)

Το CERN σχεδιάστηκε από την αρχή με σκοπό να αποτελεί το μεγαλύτερο ερευνητικό κέντρο στον κόσμο και αποτέλεσε μία από τις πρώτες Ευρωπαϊκές προσπάθειες για την πραγματοποίηση ενός κοινού οράματος. Ο λόγος που συμμάχησαν τόσα κράτη είναι η λεγόμενη έρευνα μεγάλων στόχων. Καθώς στο CERN γίνεται έρευνα πάνω στη θεμελιακή φυσική, η οποία μελετά τα συστατικά και τις λειτουργίες του σύμπαντος, το κόστος του εξοπλισμού θα ήταν δυσθεώρατο για μία εταιρεία ή ακόμη και ένα κράτος. Σήμερα, το CERN δεν είναι απλώς ευρωπαϊκό, αλλά ταυτόχρονα συμμετέχουν ενεργά οι ΗΠΑ, Ινδία, Ισραήλ, Ρωσία, Ιαπωνία, Τουρκία και η UNESCO. Η δε ετήσια χρηματοδότησή του ξεπερνά το 1 δισ. ευρώ. Το CERN απασχολεί σήμερα περίπου 3.000 μόνιμους εργαζόμενους, ενώ περίπου 6.500 επιστήμονες και μηχανικοί (που αντιπροσωπεύουν 500 πανεπιστήμια και 80 διαφορετικές εθνικότητες).

Η κύρια λειτουργία του αφορά την παροχή επιταχυντών σωματιδίων και άλλων υλικοτεχνικών υποδομών που χρειάζονται για την πειραματική έρευνα στο πεδίο της φυσικής υψηλών ενεργειών. Στο CERN λειτουργούν επομένως πολλοί επιταχυντές, ένας εκ των οποίων είναι ο LHC (Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων), ο οποίος αναπτύσσεται σε υπόγεια κυκλική σήραγγα περιφέρειας 27 χιλιομέτρων που επιτρέπει στα πρωτόνια να επιταχύνονται σε πολύ υψηλές ενέργειες.

Αν και το κύριο ερευνητικό του έργο έχει να κάνει με τη φυσική, στο CERN αναπτύσσονται τεχνολογίες δικτύων και υπολογιστικών συστημάτων. Σαφέστατα, το μεγαλύτερο επίτευγμα σε αυτόν τον τομέα ήταν ο σχεδιασμός του Παγκόσμιου Ιστού, από τον Τιμ Μπέρνερς-Λι, το 1991.  Την πρωτόλεια υλοποίηση του WWW ολοκλήρωσε ο Μπέρνερς-Λι ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του ’80 στο CERN όπου εργαζόταν ως ανεξάρτητος μελετητής. Προκειμένου να διασυνδέσει τις εργασίες και την επικοινωνία 10.000 ερευνητών του CERN και βασισμένος στη θεωρία του υπερκειμένου (hypertext) και των υπερσυνδέσεων (hyperlinks) κατασκευάζει το ENQUIRE. Ένα απλό πρόγραμμα υπερκειμένου, που αποτέλεσε την πρωταρχική και υποτυπώδη μορφή του WWW. Η ολοκληρωμένη όμως τεχνική περιγραφή της ιδέας του Παγκόσμιου Ιστού ολοκληρώνεται το 1989, σε μία έκθεση όπου εξηγούσε τον τρόπο που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί το Internet για την δημιουργία μίας συνδεδεμένης βάσης δεδομένων, με χρήση υπερκειμένου (hypertext), στην οποία θα είχαν πρόσβαση χρήστες προσωπικών υπολογιστών. Το εγχείρημα για την ολοκλήρωσή του βρήκε μόνον έναν ένθερμο υποστηρικτή, τον Ρόμπερτ Καγιό, μαζί με τον οποίο, ο Μπέρνερς-Λι ξεκίνησε το σχεδιασμό του WWW σε έναν υπολογιστή NeXT Workstation που του παραχωρήθηκε από τον προϊστάμενό του στο CERN.

H δοκιμή του μοντέλου του Παγκόσμιου Ιστού, γίνεται ανήμερα τα Χριστούγεννα του 1990, στον πρώτο web server που ταυτόχρονα αποτελεί και το πρώτο web site, http://info.cern.ch, και τρέχει αποκλειστικά στον NeXT Workstation. Γι’ αυτόν το λόγο, ο Μπέρνερς-Λι, κατασκεύασε και τον πρώτο web browser – που επίσης έτρεχε μόνο στον NeXT. Είχε προηγηθεί η ολοκλήρωση των πρώτων εκδόσεων εκείνων των βασικών εργαλείων που απαιτούνταν για την ύπαρξη του Παγκόσμιο Ιστού: του πρωτόκολλου HTTP, τη γλώσσας HTML και του λογισμικού για τη λειτουργία του server. Η πρώτη web page αποτελούνταν από απλό κείμενο με πληροφορίες για το  πρότζεκτ “WorldWideWeb” καθώς και οδηγίες για τη δημιουργία σελίδας με υπερκείμενο (hypertext) και υπερσυνδέσεις (hyperlinks). O δε browser του Μπέρνερς-Λι είχε δυνατότητα πρόσβασης σε Usenet newsgroups και σε αρχεία των FTP servers. Προκειμένου να προωθηθεί η χρήση του WWW μεταξύ των ερευνητών του CERN, αναρτήθηκε σύντομα -σε μορφή σελίδας- ο τηλεφωνικός κατάλογος του ιδρύματος. Η επίσημη “πρώτη” του WWW όμως θεωρείται η 6η Αυγούστου του 1991.