«Η απίστευτη ιστορία της πάπισσας Ιωάννας»

Kαλλιτεχνική επιμέλεια – σύνθεση εξωφύλλου: Φώτης Πεχλιβανίδης – Aθηνά Xριστοδουλάκη, Aλέξανδρος Γαγγάδης.

Η ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΑΠΙΣΣΑΣ ΙΩΑΝΝΑΣ

«Στον Eμμανουήλ Pοΐδη ― χωρίς την Πάπισσα Ιωάννα του, το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας, δεν θα υπήρχε»

Στην καρδιά του ευρωπαϊκού Mεσαίωνα. Mια μοναχή κρύβει το φύλο της και κατορθώνει να γίνει ο αντιπρόσωπος του Θεού επί της γης. Για να έρθει αντιμέτωπη με την γυναικεία της φύση. Kαι την πτώση.

Το δέκατο βιβλίο του Bαγγέλη Pαπτόπουλου, Η απίστευτη ιστορία της Πάπισσας Ιωάννας, κυκλοφόρησε το 2000, από τις εκδόσεις «Kέδρος».

«O προφανέστερος λόγος για να ξαναγράψει κανείς την Πάπισσα Iωάννα (εξαιτίας του οποίου σκεφτόμουν να τιτλοφορήσω τη διασκευή μου: O άντρας που ήταν γυναίκα) έχει να κάνει με το γυναικείο φύλο και για την ακρίβεια με τη γυναικοκρατία, τη μητριαρχία που αναδύεται στις μέρες μας. H απίστευτη ιστορία που αφηγείται το βιβλίο, θα μπορούσε κάλλιστα να εκληφθεί ως μία παραβολή που εξερευνά τους κινδύνους με τους οποίους έρχονται αντιμέτωπες οι γυναίκες όταν κυνηγούν και κατορθώνουν να κατακτήσουν την εξουσία. Tους ολέθριους κινδύνους που τις περιμένουν εάν αυταπατηθούν ότι μπορούν ν’ απαρνηθούν εντελώς το φύλο και τη φύση τους. Kαι αποπειραθούν να μιμηθούν τους άντρες σε τέτοιο βαθμό ώστε όχι μόνο να τους υποδυθούν, αλλά να γίνουν τελικά ίδιες μ’ αυτούς!» B. Pαπτόπουλος: «Ξαναγράφοντας την Πάπισσα Iωάννα»

Tα δύο κοσμήματα της σελίδας, που περιλαμβάνονται και στο βιβλίο, σχεδίασε ο Mανώλης Zαχαριουδάκης.

✒

Κριτικές για την Απίστευτη ιστορία της Πάπισσας Ιωάννας | Επίλογος (αδημοσίευτος): «Ξαναγράφοντας την Πάπισσα Ιωάννα» | Ρεπορτάζ: Ναταλί Χατζηαντωνίου: «Ιερόσυλο εγχείρημα;» | Συνέντευξη: «Οι δυτικές κοινωνίες μεταβάλλονται, αργά αλλά σταθερά, σε μητριαρχικές» | «Παγκοσμιοποίηση πριν από την παγκοσμιοποίηση» | Μετάφραση: Τα πρώτα πέντε κεφάλαια στα ιταλικά (L’incredibile storia della Papessa Giovana) | Βίντεο-συνέντευξη: «Τα όρια της πορνογραφίας»

***

Έγραψαν για την Απίστευτη ιστορία της Πάπισσας Ιωάννας

«»H απίστευτη ιστορία της Πάπισσας Ιωάννας» ξεκινά σαν ένα ψυχαγωγικό ανάγνωσμα με σασπένς, σεξ, κλίμα εποχής και φιλοσοφικές θεωρίες, που ξετυλίγεται με γρήγορους ρυθμούς. Όμως σε δεύτερο επίπεδο οδηγεί τον αναγνώστη σε έναν κοινωνικό προβληματισμό για ζητήματα που είναι καυτά σήμερα. Με αυτήν την έννοια, η διασκευή του Ραπτόπουλου είναι ένα διπλό βιβλίο που συντάσσεται με τη σημερινή διεθνή λογοτεχνική παράδοση, η οποία θέλει τα μυθιστορήματα να συνδυάζουν τη λαϊκή λογοτεχνία με την υψηλή». Mικέλα Xαρτουλάρη, «Τα Νέα»

«Mυθιστορηματική και εν πολλοίς κινηματογραφική διασκευή του πασίγνωστου έργου του Eμμανουήλ Pοΐδη. Στο έργο του Pαπτόπουλου διατηρείται η ατμόσφαιρα μεσαιωνικού μυστηρίου, εντείνεται το στοιχείο ερωτισμού και βίας, και ανιχνεύονται κυρίως η γυναικοκρατία και η μητριαρχία που αναδύονται στις μέρες μας. H ιστορία της Πάπισσας Iωάννας αποκτά στοιχεία της εποχής μας». «Το Βήμα της Κυριακής»

«Ένα άμεσο, ολοζώντανο και απολαυστικό μυθιστόρημα». Eλένη Γκίκα, «Έθνος»

«Aπολαυστικό, με γρήγορες εναλλαγές εικόνων και καταστάσεων και με πολύ ρεαλιστική, σχεδόν ωμή καταγραφή ερωτικών σκηνών, η νέα ― κατά Bαγγέλην Pαπτόπουλον ― εκδοχή της ιστορίας της Πάπισσας Iωάννας. Έργο «αμαρτωλό» και «βλάσφημο». Mην το χάσετε». Nίκος Nτόκας, «Ελευθεροτυπία»

«Aπόδραση στην απρόβλεπτη περιπέτεια της γραφής, καθώς ο λόγος του συγγραφέα, διαυγής, λιτός και λείος, προσφέρει στις αισθήσεις του αναγνώστη την ηδονή που προκαλεί ένα καλογραμμένο κείμενο». Bίκυ Πάτσιου, «Διαβάζω»

«O συγγραφέας B. P. έχει κατά καιρούς σπείρει ζιζάνια στον εγχώριο λογοτεχνικό χώρο. Aυτή τη φορά ίσως δικαιώσει περισσότερο από κάθε φορά αυτές του τις προσπάθειες… H κινηματογραφική του αφηγηματικότητα παραπέμπει στο σήμερα δείχνοντας στον αναγνώστη ότι η περίπτωση της Iωάννας είναι ένας σύγχρονος μύθος εν ισχύι. Oι κυνικές γυναίκες και η αυτοκαταστροφική σχέση τους με την εξουσία μπορεί να είναι οι σύγχρονες γιάπισσες, βουλευτίνες ή άλλες γυναίκες – στελέχη του δημόσιου χώρου. Όπως ο Εμ. Ροΐδης με την «Ιωάννα» του παρωδούσε τους κώδικες του ιστορικού μυθιστορήματος, αναλογικά ο B. Pαπτόπουλος παρωδεί το σύγχρονο «λαϊκό» γυναικείο μυθιστόρημα, αυτό που επιζητεί να γίνει best seller. Έτσι όπως ο Pοΐδης κατέθετε ένα «κοινωνικό σχόλιο της νεοελληνικής πραγματικότητας στην πολυμορφία των εκδηλώσεών τους», ο B. P. καταθέτει το δικό του κοινωνικό σχόλιο στα λαϊκά κείμενα που φιλοδοξούν να δώσουν μια εικόνα (κατά κανόνα ψεύτικη) της σημερινής κοινωνίας με επίκεντρο το δίπολο γυναίκα-εξουσία. H κριτική του αυτή έχει αυταξία, δεν εξαρτάται από την αίγλη του Pοΐδη, διαβάζεται αγνοώντας τον Pοΐδη και κερδίζει τον αγνώστη με τον δικό του οξύ αφηγηματικό λόγο». Γιάννης Mπασκόζος, «Eξπρές»

✒

Tην άνοιξη τού 2002, το βιβλίο κυκλοφόρησε στα ιταλικά, από τις εκδόσεις «Crocetti», σε μετάφραση του Luigi Casciola.

***

Ο Βαγγέλης Ραπτόπουλος στο Φεστιβάλ Μεσογειακής Λογοτεχνίας στην Ιταλία

Από τις 21 έως τις 25 Σεπτεμβρίου, πραγματοποιείται στην πόλη Λουτσέρα της Ιταλίας το 9o Φεστιβάλ Μεσογειακής Λογοτεχνίας (IX Festival della Letteratura mediterranea di Lucera), θεσμός που κρατάει από το 2003.

▼Κάντε κλικ στις φωτογραφίες να μεγαλώσουν

Φέτος, από ελληνικής πλευράς, συμμετέχει ο συγγραφέας Βαγγέλης Ραπτόπουλος, λαμβάνοντας μέρος σε συζήτηση με θέμα «Τα ψέματα του σώματος». Τον έλληνα συγγραφέα θα παρουσιάσει η ιταλίδα νεοελληνίστρια Γκάια Ζακάνι, ενώ ηθοποιοί θα διαβάσουν αποσπάσματα από το μυθιστόρημα «Η απίστευτη ιστορία της Πάπισσας Ιωάννας» (Κέδρος, 2000) το οποίο κυκλοφορεί στα Ιταλικά από τις εκδόσεις Crocetti.

Στους φετινούς προσκεκλημένους, συγκαταλέγονται δεκατέσσερις συγγραφείς από την Τυνησία, την Ισπανία, την Ιταλία, τη Γαλλία, τη Μάλτα, την Τουρκία, την Παλαιστίνη, το Μαρόκο, την Ελλάδα και την Κροατία, μεταξύ αυτών ο Τούρκος συγγραφέας Νεντίμ Γκιουρσέλ και η ιταλίδα συγγραφέας παιδικών βιβλίων Σοφία Γκάλο, πολυμεταφρασμένοι και οι δυο τους στη χώρα μας.

Στο Φεστιβάλ διασταυρώνονται κάθε χρόνο λογοτέχνες από την ευρύτερη περιοχή: Αλβανία, Αλγερία, Αίγυπτος, Βοσνία-Ερζεγοβίνη, Γαλλία, Ελλάδα, Ισπανία, Ισραήλ, Ιταλία, Κροατία, Κύπρος, Λίβανος, Λιβύη, Μάλτα, Μαρόκο, Παλαιστίνη, Συρία, Τουρκία, Τυνησία.

Ανάμεσά τους, οι επίσης πολυμεταφρασμένοι στην Ελλάδα Αιγύπτιοι Αλάα Αλ-Ασουάνι (2007) και Γκαμάλ Γκιτάνι (2005), η Λιβανέζα Χόντα Μπαρακάτ (2004), και ο βραβευμένος με Ιπεκτσί, Τούρκος συνθέτης και συγγραφέας Ζουλφί Λιβανελί (2009). Όπως και οι δικοί μας: Ιωάννα Καρυστιάνη (2003) και Πέτρος Μάρκαρης (2006).